ΕΚΕΙ ΠΟΥ Ο ΜΥΘΟΣ ΧΩΡΊΖΕΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ

             ΕΚΕΙ ΠΟΥ Ο ΜΥΘΟΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΕΙ ΝΑΙ.                                      (Το άρθρο αυτό τοποθετεί τον άνθρωπο μέσα στο όλο.  Μελετάται, δεν διαβάζεται)

Έγινα Απόκοσμος:

            Προσκεκλημένος του Μέγα Μυθοπλάστη, και εν οράμασι, ανέβηκα  στον απλόχωρο του μύθου, στην πατρίδα των Ημίθεων, και ερώτησα να μάθω την ΦΥΣΙΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ του Σύμπαντος.

Στο ερώτημα μου ο Μέγας Μυθοπλάστης, χαμογέλασε συγκαταβατικά και μου είπε. Θα σου πω από  τα λίγα που και εγώ ξέρω και που για εσάς τους χοϊκούς της γης,  είναι εν πολλοίς απροσέγγιστα και ακατανόητα.

Σειρά μου, με διάθεση αυτοκριτικής, χαμογέλασα  συγκαταβατικά και είπα. Λίγα από τα λίγα. Δηλαδή απειροστό από το απειροστό του άπειρου κόσμου μας. Και ποιοι τον ξέρουν, ρώτησα.

ΈΝΑΣ ΜΟΝΟ ΈΝΑΣ ΣΤΟΝ ΣΥΜΠΑΝΤΑ ΚΟΣΜΟ, ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ, ΚΑΜΙΑ ΖΩΣΑ ΥΠΑΡΞΗ ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΡΥΣΕΙ, ΗΤΑΝ Η ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ, ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΜΩΘΗΚΑ.

Και μου ήρθε στο ΝΟΥ η ρήση.

ΘΝΗΤΟΣ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΕ, ΜΗ ΦΡΟΝΕΙ ΜΕΓΑ.

ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ:

Και ο Μέγας Μυθοπλάστης άρχισε την αφήγηση.  Ο τόπος που βρισκόμαστε  είπε,  ονομάζεται ‘’ΤΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ’’, ή κτίση, ή  πλάσμα, γιατί έγινε, κτίστηκε, ή πλάστηκε από τον ΕΝΑ. Το μέγεθος του είναι άπειρο απλά γιατί πλάστηκε από τον ΆΠΕΙΡΟ.  

Το φώς που πληρεί το ΓΙΓΝΕΣΤΑΙ, είναι και αυτό πλάσμα χειρών, και οι μικρές μαύρες κηλίδες που βλέπεις είναι οι σκιές των ουρανίων σωμάτων με τα οποία κοσμείται  ‘’ΤΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ’’, αυτές που εσείς ονομάζετε ‘’ ΝΥΧΤΑ’’, που δεν είναι όμως νύχτα, ούτε αυτό που  ονομάζετε φώς, είναι φώς.

Το φώς αυτό είναι κτιστό, είναι ακτινοβολία που εκπέμπεται σφαιρικά κατά κύματα, από τα  ουράνια σώματα. Συνίσταται από απειροστά σωματίδια τα οποία εκπέμπονται κατά κύματα  με τεράστια ταχύτητα στο σύμπαν. Διά της ακτινοβολίας των ουρανίων σωμάτων, εκπέμπονται στο διάστημα φως, θερμότητα, διάφορα μέταλλα, και το είδωλο του πέμποντος σώματος.  Εκπέμπονται  και χιλιάδες άλλα είδη ακτινοβολίας, κατά απολύτως ελεγχόμενη ποσότητα, ποιότητα, ταχύτητα, κατεύθυνση και συχνότητα.

Εκπέμπονται ασταμάτητα προς πάσα κατεύθυνση, κινούνται  με σταθερή ταχύτητα, και πληρούν τον χώρο που βρίσκεται το ουράνιο σώμα, μικρό ή μεγάλο. Η ποσότητα και η δύναμη εκπομπής είναι σταθερές, όμως η πυκνότητα τους, αραιώνει όσο απομακρύνονται από το εκπέμπον σώμα.

 Και τελικά, ερώτησα. Τελικά επιστρέφουν εκεί από όπου ξεκίνησαν, αφού υποστούν πλείστες όσες μεταμορφώσεις, απαραίτητες για την ασταμάτητη λειτουργία του σύμπαντος κόσμου. Δηλαδή επιστρέφουν στον κόσμο των παθών και της ύλης.

Η  φύση των σωμάτων είναι ΥΛΙΚΗ. Διά της σφαιροκεντρικής συμπίεσης των  μεταφερομένων διά της ακτινοβολίας από τον κόσμο της ύλης, ενεργειακών υλικών απειροστών σωματιδίων, προκύπτουν  τα ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ουράνια σώματα. Αποτελούν τους απολύτως ελεγχόμενους μηχανισμούς του σύμπαντος,   διά των οποίων παράγεται φως, που κατατρώει το μέλαν, και ελέγχεται η κίνηση το είδος και η ποσότητα της ακτινοβολίας μέσα στο ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ .

Η ΔΙΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ  ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΑΘΟΥΣ, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗΣ, ΑΥΛΗΣ, ΥΠΕΡΛΑΜΠΡΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ ΤΟΥ ΝΟΟΣ, ΠΟΥ ΕΚΠΕΜΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ  ΟΝ ΚΑΙ ΔΙΕΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΕ ΑΠΕΙΡΟΣΤΟ ΧΡΟΝΟ.

Το γίγνεσθαι είναι το απολύτως ελεγχόμενο ενεργειακό άπειρο σύμπαν μέσα στο όλο του σύμπαντος κόσμου. Άπαντα τα εις αυτό σώματα, πλάθονται διά της ανάλωσης ενέργειας και αποδίδουν εις το σύμπαν ενέργεια και κυρίως χειροποίητο φώς, διά του οποίου καταλύεται το ΜΕΛΑΝ.

ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ, Η ΟΥΣΙΑ, ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΩΣΗΣ  ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΕΡΓΟ, ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ,  ΔΙΑΣΠΕΙΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. 

Μέσα στο γίγνεσθαι υπάρχουν και λειτουργούν τα οργανικά όντα, όπως είναι και ο άνθρωπος. Φρονώ ότι η ύπαρξης τους υποδηλώνει, ότι μέσα στο γίγνεσθαι, οργανικά και ανόργανα,  σώματα, έχουν ζωή.

Φρονώ επίσης ότι μέσα στο γίγνεσθαι τα ΑΠΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ (Όπως είναι τα ενεργειακά απειροστά υλικά σωματίδια) , έχουν ζωή ατελεύτητο και άναρχη           ( Ότι ΕΙΝΑΙ, ότι αναπόδεικτα και αναίτια ΥΠΑΡΧΟΥΝ). Ότι, οι άνθρωποι ονομάζουν θάνατο, είναι αποσύνθεση διά της δυνάμεως του χρόνου, των σύνθετων σωμάτων. 

Φρονώ  ότι οι άνθρωποι είναι μέρος του σύμπαντος, που απέριττα υπάρχουν, και  που ως μέρος του όλου, λειτουργούν κατά απόλυτη οικονομία.  Είναι πλάσματα που υπάγονται στην φθοροποιό διαδικασία της δυνάμεως του χρόνου, είναι περίτεχνα δημιουργήματα  ειδικής αποστολής, είναι σκεύη ανακαίνισης πνευμάτων και απονομής της Θείας Χάριτος.

 Είναι πλάσματα με διπλή φύση, την σαρκική και την ενσαρκωμένη πνευματική φύση. Άρα είναι πλάσματα τα οποία δια της δοτής δυνάμεως του δικού τους ΝΟΥ, διεγείρουν το ενεργειακό σώμα και παράγουν Έργο.

ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ:

Μετά ταύτα, Ο Μέγας Μυθοπλάστης μου είπε. Ας ανέβουμε στην κορυφή του βουνού να σου δείξω την κατοικία του απαθούς κόσμου του πνεύματος. Προς τα πού είναι, ρώτησα. Προς πάσα κατεύθυνση,  ήταν η απάντηση. Βλέπω παντού μόνο ολόλευκο φως, και κανένα ίχνος ζωής μέσα του, απάντησα.

 Ζώσα σαρκική οντότητα, δεν έχει την αντοχή, ούτε την ικανότητα, ούτε την νοητική επάρκεια, να επικοινωνήσει με τον κόσμο του πνεύματος.  Μόνο μέσα από τις μνήμες του ΝΟΥ, έχεις την δυνατότητα να ανασύρεις, και να μπορέσεις  οραματιζόμενος να δεις, αυτά που ο ΕΝΑΣ  ευδόκησε  να δεις, μου είπε.  Πειραγμένος από τον λόγο του Μυθοπλάστη, υποτάχθηκα στη φύση μου και περιορίστηκα στο άκουσμα των όσων αυτός έλεγε..

Αυτό που βλέπεις είναι το ουράνιο Βασίλειο του ΕΝΟΣ. ΆΠΕΙΡΟ όπως ο ΆΠΕΙΡΟΣ. Στερέωμα του Βασιλείου είναι το  ΑΚΤΙΣΤΟ, το ΑΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟ φώς που απλά υπάρχει, όπως Υπάρχει και ο ΕΝΑΣ. Κάτοικοι του Βασιλείου είναι ο πνευματικός κόσμος που είναι η κανονικότητα στο σύμπαν και που συνυπάρχει άναρχος και ατελεύτητος όπως ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΕΝΑΣ.

Ο κόσμος αυτός, συνιστά, τους λειτουργούς και υμνωδούς του ΕΝΟΣ, είναι η ζώσα δόξα, ζώντος  Θεού. Μεταξύ τους συνδέονται  με την  απόλυτη αγάπη,  την  λατρεία και  την απόλυτη υποταγή τους εις τον ΘΕΟΝ, ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟΝ ΟΝ, ΤΟΝ ΥΠΕΡΤΑΤΟΝ ΝΟΥ. Διακατέχονται από το αεί απόλυτο συναίσθημα της χαράς, της ευχαρίστησης, και της ικανοποίησης που συνεπάγεται η

 ΕΠΑΦΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΖΩΗ, ΔΗΛΑΔΗ Η ΝΟΗΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΑΡΧΩ ΤΟΥΣ, ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑ ΧΩΡΟ.

Στον κόσμο τους, το συναίσθημα της χαράς αποτελεί την αιτία του υπάρχω και τους είναι εντελώς άγνωστη η  λέξη ΛΥΠΗΣΗ. Εντός του Βασιλείου επικρατεί ΑΕΙ η οντολογική, η οπτική και η τοπική διαφορετικότητα , διά των οποίων γίνεται από πάντας ορατό και αντιληπτό το ΖΕΙΝ, και το ΥΠΑΡΧΩ, τα οποία δεν επιδέχονται επαύξηση ή ελάττωση, γιατί αποτελούν ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ.

Το λευκό φώς αντανακλώμενο, αποδίδει εις τον χώρο διαυγές φως  χρωμάτων και άπειρο αριθμό αποχρώσεων, διά των οποίων διακοσμείται το Ουράνιο Βασίλειο και υπηρετείται σε απόλυτο βαθμό το συναίσθημα της χαράς, της ευχαρίστησης και της ικανοποίησης του πνευματικού κόσμου. Και διά της ρυθμικής ταλάντωσης του φωτός των χρωμάτων, παράγεται μουσικός ήχος και συγχορδίες ήχων και παν συγχορδία ήχου. ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ, ΤΩΝ ΥΜΝΩΔΩΝ ΤΟΥ ΕΝΟΣ, Η ΦΩΝΗΤΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ ΚΑΙ Ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΟΝ. 

ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ:

Επιδέχεται ο πνευματικός κόσμος φυσική και χημική ανάλυση; Αποτελείται δηλαδή από απλά οιονεί χημικά στοιχεία, έτσι ώστε με χημικές ενώσεις ή φυσικούς συνδυασμούς (αναμίξεις) να προκύπτουν σώματα ή ουσίες με διαφορετικές ιδιότητες, που πιθανό να μην υπάρχουν στην φύση. Επιδέχονται ανάμιξης ή ένωσης τα οιονεί άυλα με τα υλικά χημικά στοιχεία. Έχει στοιχεία βασιμότητας ο ισχυρισμός ότι ο άυλος νους είναι ενσωματωμένος στην ύλη και πεθαίνει μαζί με την ύλη. Άποψη έχουμε, αναζητούμε αυστηρή λογική απόδειξη ή ισχυρή ένδειξη.

Η ύπαρξη του άυλου ΝΟΥ, του λογισμού και του λογικού, είναι αυταπόδεικτη αφού υπάρχουν στον άνθρωπο και ενεργοποιούνται από τον άνθρωπο. Ο νους είναι πνευματική ιδιότητα και άρα δύναμη του πνεύματος.  ΆΡΑ ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥ  ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Με απλή παρατήρηση εύκολα διαπιστώνεται ότι η δύναμης του ΝΟΟΣ (καμία σχέση με την παιδεία) και του λογισμού, επιδέχεται τόσες  ποιοτικές  και ποσοτικές  διαβαθμίσεις,  όσος είναι ο αριθμός των ανθρώπων του σήμερα και του χθες που πέρασαν από τον πλανήτη ΓΗΣ. Σε κάθε διαβάθμιση υπάρχει το ελάσσων και το μείζων, το ελαχιστότατο και  το υπέρτατο.  

  ΆΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΝΟΥΣ. ΚΑΙ ΑΦΟΥ Ο ΝΟΥΣ ΕΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΑΒΙΑΣΤΑ ΣΥΝΑΓΕΤΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΠΟΥ ΩΣ ΖΩΣΑ ΥΠΑΡΞΗ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΟΝ.

ΑΡΑ την ύπαρξη των δύο κόσμων, του πνευματικού και του υλικού την καθιστά αδιαμφισβήτητη, η σαρκική και πνευματική διπλή φύση του ανθρώπου

Το επόμενο ερώτημα είναι αν ο άνθρωπος αποτελεί χημική η φυσική ένωση (κράμα) των δύο απλούστερων στοιχείων από τα οποία συνίσταται. Από απλή παρατήρηση προκύπτει ότι  η σαρκική φύση του ανθρώπου χαρακτηρίζεται από ιδιότητες κοινές σε όλο το ζωικό βασίλειο. 

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΩΣ ΕΝΙΑΙΑ ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΕΧΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΖΩΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ.

Ακόμη περισσότερο ο σαρκικός άνθρωπος, όπως κάθε μέλος του ζωικού βασιλείου, για να  σαρκωθεί και να συντηρηθεί στην ζωή αναλίσκει ενέργεια (τροφή) την οποία λαμβάνει με διάφορους τρόπους από την φύση. Για να εξασφαλίσει την τροφή του ή την προστασία του από τις καιρικές συνθήκες,   δηλαδή για να ικανοποιήσει τα πάθη του, παράγει έργο, αναλίσκοντας  ενέργεια.

Άρα στον άνθρωπο, όπως και σε κάθε άλλο  μέλος του ζωικού βασιλείου,  η ενέργεια  που αναλίσκεται , μετουσιώνεται εις σάρκα, εις σώμα, και η σάρκα δια της μετουσίωσης της  σε έργο, αποδίδει  στην φύση ενέργεια.

 Όμως η ενέργεια είναι φορτίο της ύλης και διά της ανάλωσης της, προκύπτουν πλείστες όσες άλλες μορφές σύνθετης ύλης με εντελώς νέες ιδιότητες και διά της αναλώσεως της σύνθετης ύλης προκύπτουν νέες μορφές ενέργειας,.  Αν η ενέργεια ή άλλως τα ενεργειακά απειροστά υλικά σωματίδια μετέφεραν και πνευματικό φορτίο, τότε το ζωικό και το φυτικό βασίλειο θα αποτελείτο από λογικά όντα.  

ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

 Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΔΙΠΛΗ ΦΥΣΗ  Ή ΥΠΟΣΤΑΣΗ,  ΚΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΦΥΣΗ ΤΟΝ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΖΩΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ. ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ,  ΒΑΣΙΜΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΟΤΙ Η ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ, ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΟΡΦΗ ΧΗΜΙΚΗ ΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕ ΥΛΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΑΠΛΑ Η ΣΥΝΘΕΤΑ.

Απάντηση οφείλεται και στο ερώτημα αν τα οιονεί στοιχεία  της πνευματικής ουσίας επιδέχονται ένωση μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι εξετάζεται κατά πόσο τα πνευματικά όντα επιδέχονται επαύξηση και υπάγονται σε κάποια μορφή εξελικτικής διαδικασίας. Κατά ανάγκη θα προσφύγουμε στον ανθρώπινο ΝΟΥ.

 Ομολογούμε ότι προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε λογικά, διά της παρατήρησης, τα αναπόδεικτα βαθύτερα πιστεύω μας εις τον ΕΝΑ Ουράνιο Τριαδικό Θεό. Ομολογούμε ότι είμεθα συνειδητά Ελληνορθόδοξοι, όχι όμως άκριτα, και βαθύτατα πιστεύομε στην διπλή φύση και στην Θεότητα του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου.

Η γνώση διά της παιδείας και της παρατήρησης εκ των αισθήσεων, αναμφισβήτητα επιδέχεται επαύξηση. Όμως μια ομάδα ανθρώπων που ζουν στον ίδιο περιβάλλοντα χώρο, που έλαβαν ακριβώς την ίδια παιδεία από τα ίδια βιβλία και τους ίδιους δασκάλους, θα έχουν τελικά την ΙΔΙΑ ΓΝΩΣΗ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΒΟΥΛΗΣΗ ΓΙΑ  ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΟΡΙΖΟΜΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ;

Και το ερώτημα προσαυξανόμενο είναι : Σε μια κρατικά πλήρως ελεγχόμενη παιδεία, είναι δυνατή η χειραγώγηση της βούλησης των ανθρώπων ( που είναι πνευματική λειτουργία)  και η μετατροπή τους σε αγέλη, σε ζωοποίηση τους;  Σε έντονο βαθμό το δοκίμασαν τα κουμουνιστικά καθεστώτα, απέτυχαν παταγωδώς και η διάλυση τους προκάλεσε ποταμούς αίματος

Το δοκιμάζει σήμερα η Ευρώπη, ο καπιταλιστικός μπολσεβικισμός και τα θεμέλια της τρίζουν και οι συνέπειες της διάλυσης της θα είναι σημαντικά χειρότερες εκείνης των κομμουνιστικών καθεστώτων.  Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν διδάχτηκαν δεν έμαθαν, δεν ξέρουν δεν απέκτησαν λογισμό και φρόνηση.

Επαναλαμβάνουμε ότι αναφερόμεθα στην ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΓΙΑ ΜΑΘΗΣΗ και όχι σε αυτή καθαυτή την μάθηση, η οποία συνήθως οφείλεται σε διαφορετικό βαθμό προσπάθειας.  Δεχόμαστε επίσης ότι η μάθηση είναι προσθετική και αυξάνει  συνεχώς και περισσότερο την μάθηση των ανθρώπων.          Δεν μπορούμε όμως να αγνοήσουμε το γεγονός ότι η φωτιά και ο τροχός είναι ιστορικά οι μεγαλύτερες εφευρέσεις του ανθρώπου.  Ούτε επίσης είναι δυνατό να αγνοηθεί ότι οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις του ανθρώπου είναι προϊόν μίμησης της φύσης, δηλαδή άνωθεν δοσμένες, και ότι οι παρενέργειες πλείστων όσων έργων των ανθρώπων, είναι ισχυρότερες του επιδιωκόμενου επωφελούς αποτελέσματος.

Όλα αυτά αποτελούν ισχυρές ενδείξεις ότι ο ανθρώπινος ΝΟΥΣ αποτελεί κενό δοχείο αποθήκευσης μάθησης η οποία αποκτάται δια της παρατήρησης από τις  αισθήσεις και από την μεταβίβαση της από γενεά εις γενεά. ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΔΟΧΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΟΓΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ. Ακόμη μέσα στο θεωρούμενο κενό δοχείο υπάρχει αποθηκευμένη γνώση¸ διά της  οποίας ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΒΟΥΛΗΣΗ ανθρώπων που έλαβαν την ίδια, ποιοτικά και ποσοτικά γνώση. Διαφοροποιείται επίσης διαχρονικά η ΒΟΥΛΗΣΗ ανθρώπων δια της απόκτησης νέας γνώσης ή δια της αναθεώρησης της ερμηνείας υπάρχουσας γνώσης.

Οι ισχυρές ενδείξεις γίνονται αποδείξεις, με την παραδοχή ότι ο ΝΟΥΣ δεν πεθαίνει μαζί με την σάρκα, ότι ο ΝΟΥΣ και κατά προέκταση το πνεύμα που αποτελεί και ουσία του ΝΟΥ, αποτελεί οιονεί απλό χημικό στοιχείο και ως απλό δεν επιδέχεται αποσύνθεση. Δεν υπόκειται στην δικαιοδοσία του φθοροποιού χρόνου, και αφού είναι ατελεύτητος είναι και άναρχος.

Άρα η πνευματική ουσία ως μη υποκείμενη στη δικαιοδοσία της βαρύτητας και του φθοροποιού χρόνου, αποτελεί οιονεί απλό χημικό στοιχείο και δεν υπόκειται εις σύνθεση και αποσύνθεση, δεν μεταπίπτει δηλαδή σε ουσία με διαφορετικές ιδιότητες, όπως συμβαίνει με τις χημικές ενώσεις.

ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:  

1: Η πνευματική ουσία δεν έχει καμιά συγγένεια με την σαρκική, υλική ουσία,  και συνεπώς αποκλείεται απολύτως  η χημική ένωσης και η φυσική ανάμιξης τους;  Κατά τον ίδιο τρόπο αποκλείεται απολύτως ο υλιστικός ισχυρισμός περί ενσωμάτωσης του ΝΟΥ εις την σάρκα, σε ένα αδιαίρετο σύνολο, τον άνθρωπο

  2: Η πνευματική ουσία αποτελεί  οιονεί απλό  χημικό στοιχείο. Ως άυλο σώμα, δεν υπόκειται στην δικαιοδοσία της βαρύτητας και της φθοροποιούς δύναμής του χρόνου, και συνεπώς δεν επιδέχεται σύνθεση  σε ενώσεις ή μίξεις και άρα δεν υπόκειται  και  σε αποσύνθεση της.

Δεν αναλύεται  σε απλά στοιχεία, πληρεί  τον όρο της τελειότητας κατά το είδος της και δεν επιδέχεται επαύξηση ή ελάττωση. Επιδέχεται, όπως και ο άνθρωπος,  κατά την πνευματική του φύση,  επαύξηση ή ελάττωση της γνώσης και της βούλησης τους, χωρίς τούτο να αποτελεί  επαύξηση της  ικανότητας  μάθησης του,   ποσοτικής και ποιοτικής .

Τα πάντα στο σύμπαν, πλην του ΕΝΟΣ, έχουν απόλυτα ορισμένα όρια τα οποία δεν μπορούν να τα υπερβούν. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΟΝ , Ο ΘΕΟΣ, ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ,  ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΦΥΣΗ.

 Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΎΛΗΣ:

Ο λόγος και πάλι στον Μέγα Μυθοπλάστη. Κλείσε τα μάτια του σώματος σου, μου είπε, άνοιξε τα μάτια του νου σου και τούτα τα λίγα άκουγε.

Σφαιρικά και γύρωθεν απλώνεται ο κόσμος της ύλης, το απόλυτο σκότος, το μέλαν, το έρεβος. Αποτελείται από ενεργειακά απειροστά υλικά σωματίδια, τα οποία τελούν σε κατάσταση  αδράνειας.

 ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΟΝ. ΔΙΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΑΘΟΥΣ, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗΣ, ΑΥΛΗΣ, ΥΠΕΡΛΑΜΠΡΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ ΤΟΥ ΝΟΟΣ, ΠΟΥ ΕΚΠΕΜΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ  ΟΝ ΚΑΙ ΔΙΕΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΕ ΑΠΕΙΡΟΣΤΟ ΧΡΟΝΟ.

Είναι οι εργάτες του σύμπαντος, οι δυνάμεις της ύλης, κατά τα ανθρώπινα η άυλη ουσία, με την οποία το ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΟΝ έπλασε το γίγνεσθαι. Είναι υποταγμένες, κατά απόλυτο τρόπο στην δύναμη του πνεύματος.

Το μέλαν αποτελεί σε κάθε απειροστό του, την ανθρωπίνως ακατανόητη αρχή και  τέλος, του σύμπαντος, ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΑΝ ΑΥΤΟΥ ΤΙ; ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Εντός αυτού επικρατεί το απόλυτο σκότος, το έρεβος, του ΝΟΥ και των  οφθαλμών των ζώντων όντων, και μόνο η δύναμης του ΝΟΟΣ του ΕΝΟΣ, μπορεί να κατανικήσει το μέλαν. Ουδεμία ζώσα ύπαρξη δύναται να εισέρθει ή να εξέλθει του Μέλανος,  χωρίς την θέληση του ΕΝΟΣ. Εντός αυτού μεταπίπτουν σε παθητική κατάσταση και αδρανοποιούνται η ζωή,  ο νους και η κίνηση. Εντός αυτού δεν υπάρχουν οι διαστάσεις του χώρου και του χρόνου.

Η  ταχύτητα  διέγερσης και ενεργοποίησης των δυνάμεων της ύλης είναι ασύλληπτη και προσεγγίζει την ταχύτητα των δυνάμεων του ΝΟΥ. Οι δυνάμεις της ύλης, ενεργοποιούμενες εισέρχονται στον χώρο του γίγνεσθαι και αντιστρόφως, και διά  αυτών παράγεται έργο, όπως τα ουράνια σώματα και το φυτικό και το ζωικό βασίλειο που αποτελούν ενώσεις του άνθρακα.  Οι ενώσεις του άνθρακα βρίσκονται εκτός των δυνατοτήτων της Χημείας και  υπάγονται στην δικαιοδοσία της φύσεως.

Το σύμπαν  είναι μια ζωντανή ύπαρξη, κατά το σχήμα Η ΖΩΗ ΥΠΑΡΧΕΙ, και άρα τίποτε  δεν  χάνεται,  τίποτα δεν πεθαίνει κατά την κοσμική έννοια του όρου. Επικρατεί η κυκλική μεταβολή, η διά της βαρύτητας  σύνθεση,( χημική ή φυσική ένωση των απλών στοιχειών που επικρατούν στον κόσμο της ύλης και των σύνθετων στοιχείων που επικρατούν στον κόσμο του γίγνεσθαι) και η διά της δυνάμεως του χρόνου η αποσύνθεση σε απλά σώματα.

Με γνώμονα την αρχή Η ΖΩΗ ΥΠΑΡΧΕΙ,   προκύπτει ότι μέσα στο γίγνεσθαι, η ΠΡΩΤΗ  ΎΛΗ  σχηματισμού των ουρανίων σωμάτων είναι το ενεργειακό απειροστό σωματίδιο. Τα σωματίδια αυτά διά της σφαιροκεντρικής δύναμης της  βαρύτητας,  συγκεντρώνονται  και συμπιέζονται σε ορισμένο σημείο μέσα στον πλαστό κόσμο του γίγνεσθαι. Με τις τεράστιες πιέσεις παράγεται τεράστια θερμοκρασία η οποία μεταβάλλει την πρώτη ύλη σε χημικό και φυσικό μηχανισμό, παραγωγής ενώσεων των απλών σωμάτων σε σύνθετα σώματα, τα οποία έχουν εντελώς νέες ιδιότητες από εκείνες των απλών στοιχείων  από τα οποία παράγονται.

Με συνεχείς χημικές επεξεργασίες παράγεται έργο δια του  οποίου αποδίδονται στο συμπάν δια της ακτινοβολίας, πχ. ΦΩΣ και πολλές άλλες σύνθετες ενώσεις, αναγκαίες για την ΑΕΝΑΗ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΗ ΛΕΙΤΟΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ.

Παρατηρείται δηλαδή ανάλωσης ενέργειας διά την παραγωγή έργου το οποίο αποδίδεται στο σύμπαν με την ακτινοβολία των ουρανίων σωμάτων, και ανάλωσης ενέργειας διά την λειτουργία του ουρανίου σώματος η οποία ενσωματώνεται σε ύλη του ουράνιου σώματος.   Άρα σε ισοδύναμους όρους η ανάλωση ενέργειας είναι μεγαλύτερη από την απόδοση ενέργειας εις το σύμπαν διά της παραγωγής έργου.

Είναι πρόδηλο ότι συνεχιζόμενης αενάως της διαδικασίας αυτής, το γίγνεσθαι θα εμεγεθύνετο και ο κόσμος της ύλης θα εύθηνε συνεχώς και θα αφανίζετο. Ο αφανισμός του κόσμου της ύλης θα οδηγούσε σε δυσλειτουργία τον κόσμο του γίγνεσθαι, αφού θα του στερούσε τον ανεφοδιασμό του με την αναγκαία για την λειτουργία του πρώτη ύλη.

Για να διατηρηθεί η ισορροπία, είναι αναγκαία η διά της αποσύνθεσης των ουρανίων σωμάτων, η απόδοσης εις το σύμπαν των ενεργειακών απειροστών υλικών σωματιδίων, από τα οποία αποτελείται το σώμα των ουρανίων σωμάτων. Ο θάνατος αυτός των σύνθετων σωμάτων και η αποσύνθεσης τους σε απλά στοιχεία αποτελεί νομοτελειακή αναγκαιότητα λειτουργίας του σύμπαντος κόσμου.

Το φυσικό και ζωικό βασίλειο υπόκειται στην περιγραφείσα διαδικασία σύνθεσης και αποσύνθεσης, ή κατά τα κοσμικά, υπόκειται ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ στην διαδικασία, γέννησης και  θανάτου.  

ΆΡΑ Η  ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ,  ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ, ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΦΥΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΖΩΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,  ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ Η ΑΝΑΓΚΑΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΓΕΝΝΗΣΗ.

Ως χοϊκός, μετά τον τελευταίο καταδικαστικό για τον άνθρωπο λόγο του Μέγα Μυθοπλάστη, αναχώρησα και επανήλθα στην γης, και επιδόθηκα σε μια τεράστια προσπάθεια αναζήτησης, αν όσα άκουσα ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Και επειδή αλήθεια είναι μόνο ο Θεός, επικαλούμαι ασμένως την βοήθεια Του, την Φώτιση του, την επιβεβαίωση ή την απόρριψη των όσων ο Μέγας Μυθοπλάστης μου εξιστόρησε.

Και πάλι όμως πως εγώ ένα απειροστό του απειροστού έχω την απαίτηση επικοινωνίας μου έστω και για ένα απειροστό κλάσμα του χρόνου με τον ΑΠΕΙΡΟ ΘΕΟ; Εύχομαι ολόψυχα να τα καταφέρει κάποιος να επαληθεύσει ή να απορρίψει το ιστόρημα που σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί Θεολόγημα.   Και πάλι.

ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΠΑΡΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ, ΔΥΝΑΤΑ ΕΣΤΙ ΠΑΡΑ ΤΩ ΘΕΩ.