Η ΘΕΙΑ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
Αφορμή μας, η επίσκεψη του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης
Ελλάδος, εις τους Σύριους πρόσφυγες. Προφανώς για να μην ερεθιστούν τα αντιχριστιανικά
αισθήματα των Μουσουλμάνων συνανθρώπων μας, ο Μακαριότατος επέλεξε να
παρουσιαστεί κατά την επίσκεψη, χωρίς τον Σταυρό , το σύμβολο της Χριστιανοσύνης,
στο λαιμό του. Επισημαίνεται ότι, λόγω του αξιώματος του, ο Αρχιεπίσκοπος
υποχρεούται να φέρει πάντοτε μαζί του,
σε εμφανές σημείο, τον σταυρό, ως σύμβολο ομολογίας της Χριστιανικής πίστεως
του.
Είναι πρόδηλο ότι η ενέργεια της επίσκεψης του Μακαριότατου, εντάσσεται
στα πλαίσια της διδασκαλίας του Χριστού, του αρχηγού και ιδρυτή της εκκλησίας
μας, περί ΑΓΑΠΗΣ. Είναι όμως και εξίσου πρόδηλο, ότι
η απόφαση του Μακαριότατου, να παρουσιαστεί χωρίς τον Σταυρό, έρχεται σε ευθεία
αντίθεση με την υποχρέωση των ορθοδόξων Χριστιανών, να ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ενώπιο των συνανθρώπων τους, την ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ προς τον
Θεάνθρωπο, ως Υιό του Θεού και αποσταλμένο παρά του Πατρός, ίνα λύσει τα έργα του σατανά επί
της γης.
Είναι ατυχής ενέργεια, γιατί με αυτή, ακούσια, ο Μακαριότατος δίδαξε τους
Χριστιανούς, ότι υπάρχει αντίφαση στον Θείο λόγο, το ευαγγέλιο, μεταξύ της
εντολής της ΑΓΑΠΗΣ και
της εντολής ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ
ΠΙΣΤΕΩΣ, και ότι η
εντολή της ΑΓΑΠΗΣ υπερισχύει της εντολής της ΠΙΣΤΕΩΣ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΦΑΣΗ; Ναι υπάρχει, στον νου ανθρώπων της Χριστιανοσύνης. Καμιά όμως αντίφαση
δεν υπάρχει στον Θείο Λόγο, ο οποίος επουδενί δεν επιδέχεται διόρθωση.
ΝΑΙ, δεν
επιδέχεται διόρθωση, επειδή ο Θείο Λόγος είναι η Ενεργός Βούληση του Θεού, και
ο Θεός είναι η πηγή πάσας γνώσης, και κενό δεν υπάρχει στο άπειρο σύμπαν. Η τυχόν
άποψη ύπαρξης κενού στο ΟΛΟ του σύμπαντος κόσμου, υποδηλώνει ότι μέσα στο χώρο
του σύμπαντος, μέσα στο ΧΑΟΣ όπως άνοα ονομάζεται, υπάρχει χώρος και για
πρόσθετη γνώση, άρα και δεύτερον Θεό.
Τούτο είναι άκρως αντιθεολογικό και άκρως αντιχριστιανικό. Ας επανέλθουμε όμως
στο κρίσιμο ερώτημα. ΥΠΑΡΧΕΙ
ΑΝΤΙΦΑΣΗ;
1: Η αγάπη είναι συναίσθημα και βάση της Χριστιανικής επιταγής υπάρχει,
ανεξάρτητα αν ο πλησίον μας, διακατέχετε
και αυτός ή όχι, από το συναίσθημα της
αγάπης για τον πλησίον του. Άρα ο Χριστιανός αγαπά, χωρίς να προσδοκά
ανταπόδοση της αγάπης του και άρα καμιά έκπτωση ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ δεν είναι
αναγκαία και θεμιτή για την έκφραση της αγάπης μας σε οποιονδήποτε άτομο,
Χριστιανό ή Μουσουλμάνο.
Αν ο μουσουλμάνος ή ο βραχμανιστής πιστεύει ότι ο θάνατος ενός άπιστου
Χριστιανού, αποτελεί σωτηρία της ψυχής του και επιταγή του ΑΛΛΑΧ, τότε είναι από
γεννήσεως του, Ερεθισμένος ενάντια στους άπιστους χριστιανούς. Συνεπώς η απόκρυψη του Σταυρού σαν σύμβολο ομολογίας της χριστιανικής
πίστεως δεν ωφελεί σε τίποτα. Μόνο πολλαπλά βλάπτει.
2: Ο τρισυπόστατος Θεός είναι ουσία μία, πρόσωπα τρία.
ΠΑΤΗΡ= Βούληση
ΥΙΟΣ= Ενεργός βούληση, Θείος Λόγος, ενέργεια.
ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ= Η πλήρης Γνώση, βάση της οποίας ο Θεός
βουλήθηκε, και διά των δυνάμεων Αυτού, έπλασε τον κόσμο.
ΟΥΣΙΑ ΜΙΑ ΚΑ Η ΙΔΙΑ είναι, και τα τρία πρόσωπα της ΑΓΙΑΣ
ΤΡΙΑΔΑΣ. Έχουν την ίδια βούληση, την
ίδια ενέργεια, την ίδια φύση.
ΦΥΣΗ Αγαθός και Δίκαιος και Πάνσοφος και Παντοδύναμος
είναι ο ΘΕΟΣ. Και ο όρος ΦΥΣΗ υποδηλώνει, ότι ο Θεός είναι η πηγή των φυσικών
ιδιοτήτων της Θείας Ουσίας.
ΒΟΥΛΗΣΗ- ΛΟΓΟΣ- ΓΝΩΣΗ είναι οι τρείς λειτουργίες του
κάθε ΝΟΥ και ο Θεός είναι και ο Υπέρτατος ΝΟΥΣ. Κάθε λειτουργία συνυπάρχει μέσα
και στις τρείς λειτουργίες και χωρίς την συνύπαρξη αυτή δεν υπάρχει ΝΟΥΣ, Δεν
υπάρχει ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΝΟΥΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ.
Οι τρεις λειτουργίες, το τρισυπόστατο του Θεού,
φανερώνει ότι ο ΝΟΥΣ, η ΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑ, Ο ΘΕΟΣ είναι ΖΩΣΑ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΖΩΝΤΩΝ ΠΛΑΣΜΑΤΩΝ.
ΠΑΣΑ ΖΩΣΑ ΟΥΣΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙ, και διά της βούλησης, του λόγου και της γνώσης παράγει έργο, το ΠΛΑΣΜΑ. Κάθε
πλάσμα είναι ζων οργανισμός, και εις την απλή του απειροστή μορφή, είναι αδιαίρετο,
δεν επιδέχεται αποσύνθεση και υπάρχει εις τους αιώνες.
Ο άνθρωπος είναι σύνθετο πλάσμα του Θεού. Και έχει
διπλή φύση, την σαρκική και την πνευματική. Η σαρκική ζωώδης φύση, είναι
σύνθετο πλάσμα και υπόκειται εις αποσύνθεση, όπερ κατά τα ανθρώπινα εστί ο
θάνατος. Η πνευματική φύση, η ψυχή, αποτελείται από αδιαίρετα απειροστά φυσικά
στοιχεία, δεν υπόκειται εις αποσύνθεση και υπάρχει εις τους αιώνες.
Ο άνθρωπος είναι μέρος του σύμπαντος κόσμου. Υπάρχει
μέσα σε αυτό, απέριττα και κατά πλήρη οικονομία, όπως υπάρχουν όλα τα πλάσματα
του Δημιουργού. Είναι πολύτιμο πλάσμα,
και την μορφή αυτού αγίασε ο Θεός διά της ενσάρκωσης του Θείου Λόγου.
Αποτελεί πολύτιμο σκεύος, δια του οποίου ο Θεός
ανακαινίζει πνεύματα, απονέμει την Θεία Χάρη, λύνει τα έργα και καταλύει το
κράτος του σατανά και αποκαθιστά στον σύμπαντα κόσμο την αληθινή ειρήνη, την ΑΓΑΠΗ και την
ευδαιμονία, δηλαδή την πνευματική ηδονή.
ΆΡΑ Η ΑΓΑΠΗ ΜΕΝΕΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ, και πληροί το σύμπαν, μόνο όταν η Πίστη παύση να
είναι αναγκαία, μόνο όταν ολοκληρωθεί η απονομή της Θείας Χάριτος, μόνο όταν τα
Θεία όντα συγκατοικήσουν με τον Θεό.
Άρα η ΟΜΟΛΟΓΙΑ
ΠΙΣΤΕΩΣ, είναι το
προαπαιτούμενο για την ολική επικράτηση της ΑΓΑΠΗΣ εις τον
σύμπαντα κόσμο. Δηλαδή χωρίς την ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ , ότι ο
Θεάνθρωπος είναι ο σαρκωμένος ΘΕΙΟΣ
ΛΟΓΟΣ, ο απεσταλμένος
από τον ΠΑΤΕΡΑ εις την ΓΗ, για να
λύσει τα έργα του σατανά και να καταλύσει το κράτος του, δεν μπορεί να
επικρατήσει η αγάπη στον σύμπαντα κόσμο.
Όπως η αλήθεια είναι μία και δεν μπορεί να είναι η
συνισταμένη πολλών αληθειών, έτσι και η πίστη δεν μπορεί να είναι συνισταμένη πολλών πίστεων. Συνεπώς τα περί
ενώσεως των θρησκειών είναι άκρως επιλήψιμα και αποτελούν σατανισμό.
3:Συνάγεται από τα προλεχθέντα ότι ο άνθρωπος και στην
ζωώδη σαρκική του φύση, είναι πολύτιμο πλάσμα του Θεού. Κατά συνέπεια οφείλεται
ΑΓΑΠΗ στο πρόσωπο του, ανεξάρτητα του είδους των ενεργειών
του.
Ως ζώσα ύπαρξη ο άνθρωπος, δίνατε να ενεργεί τα αγαθά,
δίνατε όμως να ενεργεί και τα πονηρά.
Όταν ο άνθρωπος ενεργεί τα αγαθά, τότε του οφείλεται
αγάπη ως ένα ενιαίο και αδιαίρετο σύνολο. Όταν ο άνθρωπος ενεργεί τα πονηρά,
τότε ΑΓΑΠΗ οφείλεται στο πρόσωπο του και απέχθεια οφείλεται στα
έργα του.
Αγαπάμε το πρόσωπο, απεχθανόμαστε τα πονηρά έργα του
προσώπου, μέσα στα οποία συγκαταλέγονται και τα αντιχριστιανικά αναπόδεικτα
πιστεύω, του προσώπου. ΝΑΙ, απέχθεια οφείλεται στα πονηρά έργα των ανθρώπων,
διότι με αυτά παρεμποδίζεται η ολοκλήρωση της απονομής της Θείας Χάριτος και η καθολική επικράτηση της ΑΓΑΠΗΣ στον
σύμπαντα κόσμο.
4: ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΔΙΣΕΠΙΛΥΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Όταν τα πονηρά έργα προσώπου στρέφονται κατά της ζωής ανθρώπων,
εξακολουθεί να οφείλεται αγάπη στο πρόσωπο αυτό; Χωρίς ενδοιασμούς η απάντηση
είναι ΑΡΝΗΤΙΚΗ.
Όχι δεν οφείλει αγάπη στον ΕΧΘΡΟ, ο
άνθρωπος που αγωνίζεται υπέρ βωμών και εστιών. Δεν οφείλει αγάπη ο άνθρωπος που
υπερασπίζεται τα θρησκευτικά και εθνικά του ιδεώδη, έναντι προσώπων που βίαια θέλουν
να του τα στερήσουν.
Ο Χριστιανισμός αποτελεί ομολογία πίστεως και όταν απειλείται
το δικαίωμα αυτό του ανθρώπου, ο Χριστιανός έχει το καθήκον, την υποχρέωση να το υπερασπιστεί και βιαίως.
ΝΑΙ, Η ΠΙΣΤΗ ΥΠΕΡΙΣΧΥΕΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΓΙΑΤΙ
ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
ΑΝΑΓΚΑΙΑ
ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ: Δεν
ευαγγελιζόμαστε βίαιη σύγκρουση των θρησκειών και των ιδεολογιών και των
κοσμοθεωριών. Αντίθετα ευαγγελιζόμαστε τον διάλογο και την ανοχή στην
διαφορετική άποψη και στα διαφορετικά πιστεύω.
ΌΜΩΣ Η ΑΝΟΧΗ, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΟΥΤΕ ΑΠΟΔΟΧΗ ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΗ.
