ΜΕΡΟΣ Β': ΚΛΑΨΕ ΕΛΛΑΔΑ: Ο ΡΑΓΙΑΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.

                                ΜΕΡΟΣ Β’

        ΚΛΑΨΕ ΕΛΛΑΔΑ: Ο ΡΑΓΙΑΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.

<<Με την ψευδεπίγραφη Νεοφιλελεύθερη πολιτική,    δημιουργούνται τα προβλήματα, τα οποία σε συνέχεια χρησιμοποιούνται για να αφαιρεθούν από τους πολλούς εισοδήματα και περιουσίες,  και με αυτά να πριμοδοτηθούν   οι τράπεζες και οι προνομιούχοι πελάτες τους>>.

Ανταποδοτικό συνταξιοδοτικό σύστημα:

Για να είναι βιώσιμο το σύστημα παροχής συντάξεων, κοινωνικό ή ιδιωτικό, θα πρέπει ΚΑΤΑ ΜΕΣΟ ΟΡΟ να είναι ανταποδοτικό, δηλαδή οι παροχές συντάξεων, να είναι ανάλογες, κατά μέσο όρο, με το άθροισμα των εκτοκισμένων  συνταξιοδοτικών εισφορών των εργαζομένων.

Όταν η αρχή της ανταποδοτικότητας είναι πλήρης, και εφαρμόζεται για κάθε εργαζόμενο, τότε το σύστημα λειτουργεί βάσει των αρχών της ιδιωτικής οικονομίας.

Όταν οι παρεχόμενες συντάξεις στους υψηλόμισθους, είναι χαμηλότερες από αυτές που προκύπτουν βάσει των καταβληθεισών εισφορών τους,  και οι παρεχόμενες συντάξεις, προς τους χαμηλόμισθους είναι μεγαλύτερες, τότε το σύστημα λειτουργεί βάσει των αρχών της συλλογικότητας και πρόκειται για σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων.

Άρα το κοινωνικό σύστημα παροχής συντάξεων, υποστηρίζεται από τις, σχετικά με τις απολαβές, υψηλές εισφορές των υψηλόμισθων, χωρίς τις οποίες δεν μπορεί να υπάρξει σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Επειδή πλείστες όσες ….παρεξηγήσεις δύνανται να εμφιλοχωρήσουν στην σκέψη πολλών, σπεύδομε να διευκρινίσουμε τα εξής. Οι εισφορές αποτελούν οικονομική αποταμίευση,  εκφράζονται σε χρήμα, αλλά αποτελούνται από πραγματικά αγαθά ή υπηρεσίες που παρήγαγαν οι υψηλόμισθοι. Συνεπώς με το σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων, ουσιαστικά η πολιτεία δημεύει τον μόχθο των υψηλόμισθων και τον χορηγεί στους χαμηλόμισθους.

Βέβαια μπορεί να υποστηριχθεί η άποψη, να αμείβονται όλοι το ίδιο, ή περίπου το ίδιο και να λαμβάνουν τις ίδιες συντάξεις. Όμως το πρόβλημα είναι πόσο το άτομο παράγει και όχι πόσο αμείβεται. Στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση η διασπορά αμοιβών ήταν ελάχιστη και κατάρρευσε μέσα σε 72 χρόνια.

Στο Ελληνικό Δημόσιο η διασπορά αμοιβών είναι μικρή. Δηλαδή, ικανοί και ανίκανοι, αμείβονται το ίδιο, ή ακόμη χειρότερα οι ανίκανοι, λόγω κομματικών διασυνδέσεων, αμείβονται καλύτερα από ότι οι ικανοί. Αποτέλεσμα, αντιδρώντας οι ικανοί, έγιναν και αυτοί ανίκανοι, και το Ελληνικό κράτος διαλύθηκε.

Και παρεμπιπτόντως ας επισημανθεί ότι το πρόβλημα της Δημόσιας Διοίκησης δεν είναι οι υψηλές δαπάνες λειτουργίας της, είναι οι εξευτελιστικοί μισθοί σε συνδυασμό με την πολυκοσμία μετριοτήτων.

Στο ανταποδοτικό σύστημα, όπως και ,κατά μέσο όρο,  στο κοινωνικό σύστημα, οι όροι και οι παράγοντες που προσδιορίζουν το ύψος των συντάξεων και την βιωσιμότητα του συστήματος, είναι οι εξής.

 

                         

 

        _Εοt= Απασχολούμενα άτομα κατά το έτος (t)

W_ot= Μέση ετήσια αμοιβή της εργασίας κατά το έτος (t)

t= Απαιτούμενα έτη για παροχή πλήρους σύνταξης.

t₁₌ Έτη καταβολής σύνταξης, κατά μέσο όρο.

η= Επιτόκιο εκτοκισμού εισφορών , μετά την αφαίρεση των λειτουργικών δαπανών (2,5% περίπου)

r= Μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής της μέσης αμοιβής της εργασίας

K_{o t}=Συσσωρευμένο κεφάλαιο καταβολής συντάξιμων εισφορών, κατά τα έτος (t).

P_t=Αριθμός συνταξιούχων κατά το έτος (t)

λ₁₌ Ποσοστό συντάξιμων εισφορών, εις %, επί αμοιβής της εργασίας

λ₂₌ Ποσοστό καταβαλλομένης σύνταξης, εις % επί του τελευταίου συντάξιμου μισθού.

e₁₌Μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής της απασχόλησης.

e₂₌ Μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής του αριθμού των συνταξιούχων.

Σ_t= Αθροιστικά το συνολικό ποσό καταβληθέντων συντάξεων.

ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ:

1: Ο αρχικός ετήσιος μισθός λαμβάνεται ίσος με W₀₀=4500 ευρώ, τα απασχολούμενα ετησίως άτομα ίσα με Ε₀₀₌ 3,3 εκατομμύρια και ο ετήσιος αριθμός των συνταξιούχων ίσος με P₀=900 000 άτομα.

2:Οι λειτουργικές δαπάνες, περίπου 2,5% αφαιρούνται από το επιτόκιο, γεγονός που υποδηλώνει και ενίοτε αρνητικό επιτόκιο εκτοκισμού των συνταξιοδοτικών εισφορών

3: Το ατομικό ανταποδοτικό σύστημα αποκαλύπτει τις πραγματικές δυνατότητες  βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού καθεστώτος, και μελλοντικής αναγκαίας μεταβολής των παραμέτρων που προσδιορίζουν το ύψος των συνταξιοδοτικών παροχών. Στην περίπτωση του κοινωνικού συνταξιοδοτικού συστήματος, υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες, όπως ο αριθμός των απασχολουμένων και των συνταξιούχων και προκύπτουν συμπληρωματικά συμπεράσματα, τα οποία επιταχύνουν ή επιβραδύνουν την  έλευση των συμπερασμάτων που προκύπτουν με το ανταποδοτικό σύστημα.

Ακόμη, η παρείσφρηση εξωγενών μεταβλητών στο κοινωνικό σύστημα είναι απόλυτα δυνατό να μετατρέψει, ένα απόλυτα βιώσιμο ανταποδοτικό σύστημα, σε απόλυτα προβληματικό.

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ- ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

1:  με κανονικό επιτόκιο 6,0%, με μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης των αποδοχών των εργαζομένων, με εργάσιμο χρόνο 35 έτη, μέσο συντάξιμο χρόνο 15 έτη, και ποσοστό συντάξιμων εισφορών 17,0%,

ΤΟ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΣΥΝΤΑΞΗ 64,0-70,0% ΕΠΙ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΜΟΥ ΜΙΣΘΟΥ.

2:  Ο μηδενισμός των επιτοκίων μειώνει την δυνατότητα παροχής σύνταξης, στο 15,1% της κανονικής σύνταξης της παραγράφου (1), ή στο 14,7% της δικαιούμενης βάση των καταβληθέντων εισφορών.

3:Στη περίπτωση της παραγράφου (2),η αύξηση του εργάσιμου χρόνου από 35 σε 40 έτη, βελτιώνει την δυνατότητα παροχής σύνταξης, από 15,1% σε 18,4% της κανονικής σύνταξης.

4: Με μηδενικό επιτόκιο, η αύξηση των εισφορών από 17,0% σε 20,0%, αυξάνει την δυνατότητα παροχής σύνταξης, από 15,1% σε 17,8% της κανονικής σύνταξης.

5: Η αύξηση του εργάσιμου χρόνου από 35 σε 40 έτη, των εισφορών από 17,0% σε 20,0%, και μείωση του μέσου χρόνου παροχής σύνταξης από 15 σε 10 έτη, αυξάνει την δυνατότητα παροχής σύνταξης από 15,1% σε 29,8% της κανονικής σύνταξης.

6: Ο μηδενισμός των επιτοκίων και η παρατεταμένη 5ετής ύφεση της οικονομίας ( 4,0% αρνητικός ρυθμός μεταβολής των αποδοχών των εργαζομένων), μειώνει δραματικά το συντάξιμο δικαίωμα στο 23,05 του κανονικού της παραγράφου (1), και σε 15,4% σε περίπτωση παρατεταμένης επί 10ετία ύφεση της οικονομία.

Υπάρχουν πολλοί άλλοι συνδυασμοί μεταβολής των συνταξιοδοτικών παραγόντων, οι οποίοι παρουσιάζονται στον πίνακα, ή δύνανται να προκύψουν από την βασική μαθηματική σχέση.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Η κατάρρευση του συνταξιοδοτικού, ιδιωτικού ή κοινωνικού ανταποδοτικού συστήματος, η με μαθηματική νομοτέλεια αναμενομένη κατάρρευση του εν γένει αποταμιευτικού συστήματος, ιδιωτών και κράτους, είναι απόρροια της  κατ’ επίφαση επιστημονικής, εφαρμοζόμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής, πρωτίστως στις χώρες της ΕΕ.  

Με δεδομένο τα μηδενικά ή και αρνητικά επιτόκια, και με ακραίες ακόμη μεταβολές του απαιτούμενου εργάσιμου χρόνου για παροχή σύνταξης, μείωση του μέσου συντάξιμου χρόνου, κα ι δραματική και καταστρεπτική για την οικονομία, αύξηση των συνταξιοδοτικών εισφορών, οι δυνατότητες παροχής σύνταξης περιορίζονται στο 22,08% της κανονικής σύνταξης.

Έτσι σε σχέση με το 2010, σύνταξη 3000 ευρώ μειώνεται σε 684 ευρώ,

Σύνταξη 2000 ευρώ μειώνεται σε 456 ευρώ,

Σύνταξη 1500 ευρώ μειώνεται σε 342 ευρώ,  

Σύνταξη 1000 ευρώ μειώνεται σε 228 ευρώ και

Σύνταξη 600 ευρώ μειώνεται σε 137 ευρώ.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΕΠΙΤΟΚΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΥΣΙΑ Η ΕΚΟΥΣΙΑ, ΜΗΔΕΝΙΣΤΕΙ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΟΚΑ, (ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ), Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΒΕΒΑΙΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΕ ΑΙΜΑΤΗΡΗ, ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ, ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ .

ΠΑΡΑΡΤΗΝΑ:

 

                               

 

 

 

 

     

  

ΚΡΙΣΙΣ, ΑΠΟΤΙΚΟΣ ΚΡΙΣΙΣ.

           ΚΡΙΣΙΣ, ΑΠΟΤΟΚΟΣ ΚΡΙΣΙΣ

                                        Από, Γεωργαλή Πιλιότη

(Λίγα λόγια για τον Πιλιότι: Γεννήθηκε στην Ελληνική Κύπρο. Τον σκότωσαν οι άνθρωποι στα δεκαεπτά του χρόνια, ημέρα των γενεθλίων του, επειδή αγαπούσε την ΛΕΥΤΕΡΙΑ. Ήταν ο φίλος μου, και εγώ, κατά διαταγή του αρχηγού, ήμουν, αθέατα, πάντα μαζί του.

Τον βασάνιζαν ασταμάτητα για 38 ημέρες, το σώμα του από όνυχας ποδιών έως όνυχας χεριών, έγινε κατάμαυρο. Μούγγριζε από τους πόνους του σώματος και τον φόβο της ψυχής και πάλευε και παρακαλούσε τον Θεό να τον πάρει, για να γλυτώσει την ντροπή, την καταισχύνη, της πατρίδας του, των συναγωνιστών του, της οικογένειας του, του ιδίου. Ό θεός δεν τον άκουσε, πάλεψε μόνος και ηττήθηκε αλλά δεν νικήθηκε. Εγώ που έβλεπα τα συμβαίνοντα  έκλαιγα, έκλαιγα για τον φίλο μου.

Και ήρθε η ώρα της κρίσης. Τον κάθισαν πάνω σε μια καρέκλα και του είπαν. Άντε λέγε να γράφουμε. Και το θαύμα έγινε. Σήκωσε περήφανα το κεφάλι και τους είπε. Τι να πω; Αυτά που ξέρεις, του απάντησαν.  Δεν ξέρω τίποτα, τους απάντησε. Και τότε, ω Θεέ μου τότε, όρμησαν 5-6 άτομα πάνω του, του ξέσκισαν τα ρούχα και γυμνό τον χτυπούσαν με όλα τα σύνεργα του θανάτου, ώρες και μέρες και νύχτες πολλές. Και αυτός μόνο τρείς λέξεις. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΕ.

Άρχισε να χάνει την επαφή του με το περιβάλλον. Ήταν η ώρα να τον πετάξουν πάνω στην περίφραξη του κολαστηρίου να τον γαζώσουν με το αυτόματο και να τον αποτελειώσουν, με το πρόσχημα της δραπέτευσης. Όχι είπε ο ανακριτής, θα του δώσουμε μια ευκαιρία να ζήσει. Φώναξε δύο αστυνομικά όργανα και τον έσυραν και τον πέταξαν μισολιπόθυμο στο κρατητήριο.

Δύο άτομα με άσπρες μπλούζες, σε τακτά διαστήματα, έρχονταν και του έκαναν επάλειψη με ένα άχρωμο υγρό. Το δέρμα άρχισε να αποκτά το χρώμα του. Σε κάποια στιγμή ο φίλος μου μισάνοιξε τα μάτια του και τούτα τα λόγια μου είπε. Ο αρχηγός με αποσύρει και φεύγω. Σε εσένα τον μόνο μου φίλο, σου αφήνω ότι έχω. Δηλαδή, του είπα απορημένος.

Τον εαυτόν μου, τα πιστεύω μου, την δράση μου τα βασανιστήρια μου, και την αγάπη μου για την λευτεριά, την πατρίδα, τον άνθρωπο, και μια μόνο συμβουλή.

                           ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ.

Κάπου έμαθε ότι το παιδί που κράτησε κάποτε στην αγκαλιά του, και που πολύ αγαπούσε, χτυπημένος από την επάρατη αρρώστια, κυριεύθηκε από φόβο και πόνο. Ήρθε με βρήκε και μου είπε. Τούτα τα λόγια να πεις στον μικρό.

               ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ. 

Και τι είναι ο θάνατος τον ερώτησα. Η αποσύνθεση της σαρκικής μας φύσης, μου απάντησε. Και συνέχισε.

 ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ, ΓΙΑΤΙ  ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΘΕΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΠΟΡΕΤΟ, Η  ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΦΥΣΗΣ ΝΑ ΖΩΟΓΟΝΗΣΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.)

           

Και έβαλεν ο Θεός κριτές εις τους ανθρώπους. Και οι κριτές  έκριναν αυστηρά τους ανθρώπους. Και είδε ο Θεός και σπλαχνίσθηκε τους ανθρώπους, ότι ΑΓΑΘΟΣ είναι  και ώμοσε στον εαυτόν του, ίνα μη ξαναβάλει κριτές, και η κρίση θέλει είναι διά του Υιού και εις μάκρος χρόνου, ότι ΔΙΚΑΙΟΣ είναι και το δίκαιο απότοκο του αδίκου είναι .

Και μετά τα 1000 έτη, επέτρεψε ο Θεός όπως ο διάβολος, ο άρχων του κόσμου τούτου, λυθεί από τα πνευματικά δεσμά του και αποκτήσει μνήμη, και θέλει εξέλθει της αβύσσου, και θέλει ποιήσει έργα θαυμαστά και πλανίσει τους ανθρώπους.

                     Και θέλουν πληθύνει τα άνομα επί της γης, και σκοτισθεί ο νους των ανθρώπων, και οι άνθρωποι θέλουν μετέλθει εις ακολασίας και ασέβειας, και ύβρεις προς τον Θεό, και σε νέα αποστασία. Και μακράν του ΑΓΑΘΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ θέλουν υποστεί τα επίχειρα των πράξεων τους.

Δηλώνουμε με έμφαση ότι το άρθρο αυτό αποτελεί φιλοσοφική, και σε καμιά περίπτωση, θρησκευτική προσέγγιση των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται.

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ:

Το άρθρο τούτο απευθύνεται στους λίγους και λιγότεροι  θέλουν κατανοήσει τα γραφόμενα του. Πολλοί, είτε από άγνοια είτε από ηθελημένη πλάνη, θα προσφύγουν σε ύβρεις κατά του αρθρογράφου. Και θέλουν βλασφημήσει Θεό και καθυβρίσουν ανθρώπους, θυσία και εκδούλευση προσφέροντες στον άρχοντα του κόσμου τούτου.

Και η εκκλησία του αληθινού Θεού αδυνατεί να προσφέρει αποτελεσματική πνευματική βοήθεια στους ανθρώπους, γιατί από παλαιόθεν κατέστην δέσμια του Ιουδαϊσμού, τον οποίο αποδέχθηκε ως πρόδρομο του Χριστιανισμού.

Αρνήθηκε πεισματικά την Ελληνική αίρεση, δια της οποίας, θετικά ή αρνητικά, οι ιδέες ψήνονται μέσα στο καμίνι της έντονης αντιπαράθεσης. Αγνόησε γίγαντες του  Ελληνικού πνεύματος που πρώτοι μίλησαν για τον  Ένα Ουράνιο Θεό και τον ομοούσιο Υιό αυτού.

Προκλητικά συγκάλυψαν και αντιπαρήλθαν το αναμφισβήτητο γεγονός, ότι πρόδρομος του Χριστιανισμού υπήρξε ο ελληνισμός. Ότι ο Χριστός περπάτησε και δίδαξε στην Ελληνική Δεκάπολη, η οποία το πρώτο εποικίσθηκε από Έλληνες επί Μεγάλου Αλεξάνδρου και ολοκληρώθηκε ο εποικισμός επί Πτολεμαίου του Β’. Και τούτο περίτρανα αποδεικνύεται σήμερα με τα όσα συμβαίνουν στην μαρτυρική Συρία.            

Και τούτα γράφω, από πίστη στον Τριαδικό Θεό, και τον ενσαρκωθέντα εις άνθρωπο Υιό Αυτού και αγάπη προς την εκκλησία.

ΤΙΣ ΕΣΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;   

Αυτός που έχει νου, ελεύθερη βούληση, λόγο, μνήμη,  αυτογνωσία  και συνείδηση της ύπαρξης του. Φύση διπλή ο άνθρωπος, σάρκα και ψυχή, και η ψυχή αθάνατη και  πνεύμα είναι.

ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΕΡΩΤΗΜΑ. Η ΨΥΧΗ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ Η ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑ;

1:Εάν παράγεται, τότε προϊόν σάρκας εκ σαρκός είναι, και άρα από κατώτερη, παράγεται ανώτερη  ουσία, και η εξελικτική Δαρβινιστική θεωρία βρίσκει τη δικαίωση της.  Όμως αφού είναι προϊόν ύλης είναι ενσωματωμένη στην ύλη, και εις αποσύνθεση υπάγει μαζί με την ύλη. Άρα δεν είναι αθάνατη και δεν είναι πνεύμα, αφού το πνεύμα αποτελεί ουσία αδιαίρετη, και δεν δύναται να αποσυντεθεί εις τα εξ’ ων συνίσταται, αφού δεν συνίσταται.

Μέσα στο γίγνεσθαι τα πάντα είναι σχετικά. Η απόδειξη του ‘’υπάρχω’’ γίνεται ΜΟΝΟ σε σχέση με κάτι άλλο, που κατά τον ίδιο τρόπο ‘’υπάρχει’’. Και ποιος μπορεί να αποδείξει ότι όλα αυτά τα ΕΙΝΑΙ, τα ΥΠΑΡΧΩ, δεν είναι προϊόν φαντασίας, ότι δεν είναι μια άυλη εικόνα; Η φαντασία είναι ενέργεια και από ουσία, υλική ή άυλη  εκπορεύεται, και άρα υπάρχει επειδή υπάρχει η εικόνα, δηλαδή και πάλι το ‘’υπάρχω’’ είναι σχετικό, αναπόδεικτο και απροσδιόριστο.

Να δεχτούμε ότι το γίγνεσθαι είναι προϊόν της φύσης;  Όμως το γίγνεσθαι είναι ΦΥΣΗΣ και λογικά δεν μπορεί να παράγεται από τον εαυτόν του, απλούστατα γιατί δεν μπορεί να υπάρχει, πριν υπάρξει.

Το λογικό συμπέρασμα είναι, ότι το σχετικό δεν μπορεί να αποδείξει την ύπαρξη του, συγκρινόμενο  με το σχετικό. Αν δεχτούμε αναπόδεικτα ότι το σύμπαν ΥΠΑΡΧΕΙ, τότε πρέπει να αποδεχτούμε, επίσης αναπόδεικτα,  την ύπαρξη του Αχπολύτου, με βάση το οποίο προσδιορίζεται η ύπαρξη του σύμπαντος και των μερών αυτού.

ΆΡΑ ΥΠΑΡΧΩ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΕΠΙΣΗΣ ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΑ,  ΤΟ  ‘’ΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΟ’’.  ΥΠΑΡΧΩ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΠΛΑΣΤΗΣ ΘΕΟΣ. Εάν Θεός δεν υπάρχει, τότε δεν υπάρχει το σύμπαν και αποδεδειγμένα δεν υπάρχω.

Τούτο έγκαιρα διαπίστωσε και αποκάλυψε η Ελληνική φιλοσοφία και γραμματεία.

Ένα είναι το ‘’ΕΙΝΑΙ’’, απόλυτο και πανταχόθεν ελεύθερο, και πάνσοφο, και αγαθό και δίκαιο, και πηγή πάσης δυνάμεως.

Ναι Ένα είναι το ‘’είναι’’ και είναι το όλο, και το πέραν του όλου δεν ‘’υπάρχει’’, και κενόν μέσα στο όλο δεν ‘’υπάρχει’’  και δόξα του Ενός είναι το σύμπαν και ο πνευματικός του κόσμος, που αποτελεί τον κανόνα ύπαρξης ζωής, τον κανόνα μέσα στο ζωντανό σύμπαν.

Και δεν υπάρχει εξέλιξη γνώσης, ζωής και όντων. Τα πάντα εξ’ υπαρχής συνυπάρχουν μετά του Απολύτου και κενόν ουδέν. Φανέρωσης υπάρχει και όχι εξέλιξης  γνώσης και ζωής και όντων.   

2: Είναι προφανές ότι γίνεται αποδεκτή η άποψη ότι η ψυχή εισέρχεται στο σώμα. Άρα κάπου υπάρχει και αφού είναι αθάνατη, τότε είναι ΙΣΩΣ και αγέννητη. Αν όμως είναι αγέννητη, τότε όπως ο Υιός και το Άγιο πνεύμα, και το άναστρο σύμπαν, συνυπάρχει μετά του Πατρός και αποτελεί Δόξα του θεού.          ( ΓΕΝΕΣΗΣ. Και πνεύμα Θεού αναπαυόταν εντός των υδάτων)

Άρα όλα τα στοιχεία του σύμπαντος κόσμου, υπάρχουν μέσα στην δόξα του Θεού και για την δόξα του Θεού. Ο εαυτός μας και τα μέλη του σώματος μας, μέρη του σύμπαντος κόσμου είναι και δεν μας ανήκουν. Δεν μπορούμε να σκοτώσουμε τον εαυτόν μας γιατί δεν μας ανήκει. Δεν μπορούμε να κακοποιούμε ανθρώπους και να ασεβούμε έναντι των πλασμάτων του ΘΕΟΥ, έμψυχων ή άψυχων,  γιατί δεν μας ανήκουν. 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΕΡΙΤΤΑ,  ΚΑΤΑ ΑΠΟΛΥΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ, ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΣΑΦΩΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΕΡΓΟ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Άρα το ζητούμενο είναι ο προορισμός του ανθρώπου, το ποιος είμαι και γιατί υπάρχω. Κατά ανάγκη θα στηριχθούμε σε παραδοχές, γιατί η υπέρβαση του γίγνεσθαι ακυρώνει εν πολλοίς το λογικό συμπέρασμα.

Και το λογικό συμπέρασμα, ανθρώπινο είναι και συμπλήρωμα της άγνοιας. Όπου η γνώση, απουσιάζει το συμπέρασμα . Και θέλει καταδειχτεί  ότι και το λογικό συμπέρασμα ΣΧΕΤΙΚΟ είναι, και χωρίς, ρητή ή σιωπηρή, αναφορά στην ‘’προϋπόθεση’’,  στο απόλυτο, μένει απροσδιόριστο μέσα στο γίγνεσθαι.

 

2.1: ΔΙΠΛΗ ΦΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

 Σάρκα και ψυχή, σάρκα και πνεύμα. Και η σαρκική φύση, ανήκει στο ζωικό βασίλειο, και έχει ζωή και αυτογνωσία. Δεν έχει συνείδηση της ύπαρξης της, δεν έχει μνήμη και άρα δεν έχει γνώση και λογική, σκέψη και σκεπτικό. Όλα αυτά υπόσταση του νου, της πνευματικής ουσίας είναι, και χωρίς αυτά ο νους, η ουσία είναι απροσδιόριστη.

Και το μυαλό κατοικία του νου είναι και όχι νους, και ο νους πνεύμα είναι, και ο υπέρτατος νους, υπέρτατο πνεύμα είναι, και Θεός. Και ο ελάσσων νους η ψυχή είναι και άνθρωπος (και εις τούτο συνίσταται η καθ’ ομοίωση).

Λειτουργίες του νου η βούληση, ο λόγος , και η γνώση, και οι τρείς αυτές λειτουργίες υπόσταση του νου είναι, και χωρίς υπόσταση , ο νους είναι απροσδιόριστος.

Και χωρίς Πατέρα, Υιό (Θείος Λόγος) και Άγιο Πνεύμα (απόλυτη γνώση), χωρίς την Τριαδική υπόσταση,  ο Θεός παραμένει έννοια απροσδιόριστη. Και τούτο ας γνωρίζουν όσοι κατεργάζονται την ένωση των θρησκειών.

Ο υιός φανερώθηκε στο κόσμο, ΕΝΣΑΡΚΩΜΕΝΟΣ (καμιά σχέση με την επιλεγόμενη μετενσάρκωση) σε άνθρωπο. Και ο άνθρωπος διαιρετός είναι. Και τούτο είναι το θαυμάσιο, ότι ο Θεός φανερώθηκε στους ανθρώπους ως άνθρωπος, καθαγιάζοντας έτσι το ανθρώπινο σώμα το οποίο σχηματικά θέλει παραμείνει εις τους αιώνας.

2,2: ΜΕΙΖΩΝ ΓΕΓΟΝΟΣ η αποστολή του ανθρώπου μέσα στο γίγνεσθαι. Διπλή φύση ο άνθρωπος, ψυχή  και σάρκα, και η ψυχή πνεύμα και νους είναι και εισέρχεται, δεν παράγεται μέσα στο σώμα, και συνυπάρχει μετά του Απολύτου και ατελεύτητη και άναρχη είναι, και άρα δόξα Θεού είναι, και για την  του δόξα Θεού υπάρχει ο άνθρωπος.

Άρα ο άνθρωπος ως ΟΝ ΕΝΑ, κράμα  ύλης και πνεύματος είναι, και το πνεύμα Άγγελος Θεού είναι, και άνθρωπος κατοικία Αγγέλων είναι. ΚΑΙ ΤΟΤΕ;

Ο ίδιος ο Χριστός μίλησε για τον άρχοντα του κόσμου τούτου, και η ευαγγελική περιγραφή της συνάντησης Του με τον σεληνιασμένο, καταδεικνύει ότι ο επιλεγόμενος διάβολος (ο αποστάτης άγγελος) βρίσκει ανάπαυση μέσα στο ανθρώπινο σώμα.

Σε επιστολή του ο απόστολος Ιωάννης αποκαλύπτει ότι ο Χριστός ήρθε στην γη για να λύσει τα έργα του διαβόλου, του αποστάτη Άγγελου.

Στην Κυριακή προσευχή κατ’ εντολή του Θείου Λόγου, οι άνθρωποι ευχόμαστε όπως ‘’Πάτερ υμών ο εν ουρανοίς,  αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης’’.   Ουρανός είναι ο κόσμος των Αγγέλων, των πνευμάτων, και γη ο τόπος όπου εξέπεσε ο αποστάτης άγγελος.

Ο Απόστολος Ιωάννης αποκαλύπτει. ‘’Και άγγελος Κυρίου αλυσόδεσε τον διάβολο και έκλεισε αυτόν εις την άβυσσο. Και θέλει παραμείνει εκεί επί 1000 έτη. Και μετά θέλει λυθεί, και ποιήσει θαυμάσια και πλανίσει τους ανθρώπους και σύρει αυτούς εις νέα αποστασία’’. Και τούτο σημαίνει ότι ο Θεός συσκότισε τον νου και  αφαίρεσε από τον διάβολο την μνήμη του, για μακρύ χρονικό διάστημα, μετά το οποίο θα επανακτήσει την μνήμη του και δια της γνώσης του, θέλει ποιήσει θαυμάσια και πλανίσει τους ανθρώπους.

Και στο μεσοδιάστημα; Ο αποστάτης Άγγελος ανακαινίζεται διά του ανθρώπου, μετανοεί διά την αποστασία του, αποβάλλει τον Πονηρό, υποτάσσεται στον ένα και αληθινό Θεό, εγκαταλείπει το κράτος του Πονηρού, το οποίο φθίνει συνεχώς. Και τούτο θέλει συνεχιστεί επί γενεάς και γενεάς ανθρώπων, έως ότου διαλυθεί το κράτος του πονηρού και τότε θέλει επικρατήσει στο σύμπαν, ειρήνη αγάπη και ευδαιμονία.

Άνθρωπος σκεύος ενσάρκωσης Θεού και αγίων Αγγέλων είναι, και μορφολογικά θέλει μείνει εις τους αιώνας.

Άνθρωπος, σωφρονιστική φυλακή πνευμάτων είναι και απόδραση από αυτή (αυτοχειριασμός), οδηγεί σε άμεση σύλληψη και εγκλεισμό του αποδράσαντος, σε φυλακή υψίστης ασφαλείας.

Άνθρωπος σκεύος ανακαίνισης πνευμάτων, απονομής της Θείας Χάρητος και κατάλυσης του κράτους του πονηρού  είναι.

Και ο μετανοών Άγγελος καθαγιάζει το ανθρώπινο σώμα το οποίο μορφολογικά θέλει παραμείνει εις τους αιώνας.

Ο αμετανόητος Άγγελος καταισχύνει το σώμα το οποίο θέλει διαφθαρεί, και επιλέγει ο ίδιος  την  επιστροφή  στο κράτος του Πονηρού, του άρχοντα του κόσμου τούτου.    

ΚΑΙ  ΕΡΩΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ:  ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ;

Αδυνατεί πλανόμενος πλάνη μεγάλη,  να αναγνωρίσει τον  ίδιο του τον εαυτόν, να αναγνωρίσει ότι μέσα του υπάρχει Άγγελος Θεού ή αποστάτης άγγελος.

Και όταν η ανομία, και η ακολασία πληθύνουν, όταν ο πονηρός με τα θαυμάσια του συσκοτίσει τον νου των ανθρώπων και σύρει αυτούς εις νέα αποστασία, όταν οι άνθρωποι αγελοποιηθούν ζωοποιούμενοι, όταν ατροφήσει η πνευματική λειτουργία του ανθρώπου και η ψυχή πληρωθεί από μίσος κατά του πλάστη,  τότε ως ΠΡΟΟΙΜΙΟ των μελλούμενων είναι, οι επώδυνες συμφορές και η κατάθλιψη.  

ΝΑΙ, Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΜΙΣΕΙ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΚΑΙ ΜΑΝΙΩΔΩΣ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ, ΕΠΕΙΔΗ ΩΣ  ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΤΑΛΥΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ.  

ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ:

1: Για πρώτη φορά, οι άρχοντες του σκότους, της παρούσης γενεάς των ανθρώπων, έχουν φθάσει τόσο κοντά στην υλοποίηση των επιδιώξεων τους, δηλαδή την  επανεγκαθίδρυση του δικού τους κράτους και την αποκατάσταση της εξουσίας τους επί της γης. Κανείς δεν γνωρίζει πόσες  γενεές  ανθρώπων, εποίκησαν τη γη.

Ελέγχουν την έκδοση και την κυκλοφορία του χρήματος διεθνώς, και διά αυτού κατάφεραν όλοι οι άνθρωποι να προσκυνήσουν τον θεό μαμμωνά, και λίγοι είναι που μπορούν να αντισταθούν στα καλέσματα του θεού του χρήματος.

Ελέγχουν στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά την παγκόσμια υπερδύναμη και τους συμμάχους της και εμφανίζονται ανίκητοι.

Ελέγχουν τις επιστήμες, τα κυκλώματα διατροφής, Τα ΜΜΕ, τις μαζικές κοινωνικές συγκεντρώσεις, τις κυβερνήσεις και εν γένει τους ασκούντες κρατική εξουσία. 

Ελέγχουν τη μάθηση και με αυτή δηλητηριάζουν τα νέα παιδιά.

Ελέγχουν τις εκκλησίες όλων των θρησκευμάτων, και διά αυτών καταργούν τις θρησκείες και επιβάλλουν το θρήσκευμα της αγελοποίησης των ανθρώπων.

Καταργούν πολιτισμούς και καταστρέφουν τα δείγματα πέρασμα τους, ανά τους αιώνες, από την γη, κυρίως τα Χριστιανικά και τα Ελληνικά μνημεία, ότι όσο υπάρχουν αυτά, η τελεσφόρηση της ολικής  επικράτηση τους, είναι αδύνατη.

Ναι φαντάζουν ανθρωπίνως ανίκητοι και φρονούν ότι σύντομα θα κερδίσουν την αθανασία και θα  λατρευτούν ως επίγειοι θεοί.

Όμως ο εκχωρήσας την δύναμη του σε αυτούς, γνωρίζει ότι αναλώσιμοι είναι ως άνθρωποι και το δικό του κράτος και την δική του εξουσία επανεγκαθιστούν. 

2:  Οι άνθρωποι ανέκαθεν αρέσκονται να σκοτώνουν Έλληνες, λαό ανάδελφο και απελπιστικά μόνο. Έδωσαν στους ανθρώπους την γνώση, τους προετοίμασαν να δεχτούν τον Θείον Λόγο, και οπότε οι άνθρωποι σταύρωσαν τον Αγαθόν , και αφού δια της γνώσης τους, την γλώσσα τους και την θυσία τους, ο Χριστιανισμός άπλωσε σε όλο τον κόσμο, το έργο τετελείωκαν και η φθορά αναπόφευκτη.

Οι σφάχτες τους, άλωσαν την γη των Ελλήνων και σφετερίστηκαν την κληρονομιά τους. Μειοψηφία γεγόναση στην γη των πατέρων τους, και  εις κρίμα ανθρώπων υπάρχουν. Και πάντοτε, συν Θεό, νικώντας επέζησαν, και εις πρόσκομμα των ανόμων υπήρχαν.

 Και πέρασαν καιροί καιρών και ήρθε το πρόσφατο χθες και οι σφετεριστές, εξαπάτησαν τους Έλληνες και άλωσαν το κράτος τους, την μάθηση, την γλώσσα τους, το νου τους,  τα πιστεύω τους. Κατέστησαν την γη Των Ελλήνων, τόπο ανομίας, ακολασίας, υλιστικής ηδονής, διαφθοράς  και αποστασίας από Θεό, πατρίδα, αρετή, πατροπαράδοτες αξίες,  εθνική αλληλεγγύη, και πνευματική ευδαιμονία.

Και χωρίς Θεό, πατρίδα, αρετή και αξίες, οι Έλληνες απομένουν χωρίς προορισμό και η  ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Ως δάσκαλοι της αρετής και του ανθρωπισμού απαρχής ήρθαν στον κόσμο, και κατέστησαν δούλοι του χρήματος και μαθητευόμενοι της ακολασίας και του πονηρού, και για Θεό προσκύνησαν τον μαμμωνά.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΡΕΤΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΕΙ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΡΙΣΗ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ Η ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΟΜΟΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΕΙΝΤΑΙ, ΑΠΟΤΟΚΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΑΞΙΩΝ ΕΙΝΑΙ. ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ, ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΙΤΙΑΤΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.