Η ΦΗΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

                          Η ΦΗΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΗ  ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ                                                    ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.

Ο πολιτικός χρόνος ευνοεί την ανάπτυξη πολιτικών διαρροών, με στόχο την παραπλάνηση των πολιτών με ψεύτικες ελπίδες. Είναι γεγονός ότι η εξαετής οικονομική κρίση κατέστρεψε όλους τους παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας, αλλά ευνόησε αφάνταστα το ΕΜΠΟΡΙΟ ΕΛΠΙΔΑΣ. Παρά ταύτα θα προσπαθήσουμε να είμαστε θετικοί και ας γνωρίζουμε ότι η πιθανότητα διάψευσης μας, είναι αρκετά μεγάλη.

            Α’: Αναμφισβήτητα η μείωση του χρέους, με την εφαρμογή αρνητικών επιτοκίων και αναστολή της εξόφλησης χρεολυσίων τουλάχιστον για τα επόμενα 20 έτη, Ή ΚΑΤΙ ΙΣΟΔΥΝΑΜΟ, αποτελεί καλή αρχή εξόδου της Ελλάδος από την οικονομική κρίση. Βέβαια με αρκετά προαπαιτούμενα.

1: Πολλές φορές αναφέραμε ότι η μακρόχρονη και βαθιά οικονομική ύφεση οδήγησε σε φυσική και οικονομική απαξίωση του παραγωγικού κεφαλαίου της οικονομίας και οι δυνατότητες αύξησης του ΑΕΠ διά της αναθέρμανσης της ενεργού ζήτησης της οικονομίας είναι μηδαμινές.

2: Άρα, απαιτούνται νέες παραγωγικές επενδύσεις, οι οποίες δυνητικά χρηματοδοτούνται είτε από εξωτερική είτε από εγχώρια καθαρή αποταμίευση, η οποία σήμερα είναι έντονα αρνητική. Αναφέραμε επίσης ότι το κόστος της ανάπτυξης είναι μεγάλο και σχεδόν δυσβάστακτο στα πλαίσια της ευρωπαϊκής αγοράς.

Στα πλαίσια της ενοποιημένης Ευρωπαϊκής αγοράς, απαιτούνται επτά μονάδες επένδυσης για την παραγωγή μιας μονάδας προϊόντος. Δηλαδή η απόδοση των επενδύσεων σε ΑΕΠ είναι 14,3%. Η συμμετοχή της εργασίας στην παραγωγή του προϊόντος αυτού ανέρχεται τουλάχιστον στο 50,0% και άρα απορροφά το 7,15% της απόδοσης των επενδύσεων. Η αναπλήρωση της φθοράς των επενδύσεων απορροφά περίπου το 2,5%. Άρα απομένει 4,65% για αμοιβή του επενδυόμενου κεφαλαίου.

2.1: Έτσι επενδύσεις π.χ. 5 δις ευρώ, αυξάνουν το ΑΕΠ κατά 715 εκ. ευρώ ετησίως, από τα οποία τα  357,5 απορροφούνται από την αύξηση της απασχόλησης της εργασίας κατά περίπου 12500 πλήρως απασχολούμενα άτομα. Το κόστος κατά απασχολούμενο εκτιμάται σε 28,6 χιλ. ευρώ, από τα οποία τα 12300 διαρρέουν προς τα ασφαλιστικά ταμεία, φόρο απασχόλησης και άλλα παρόμοια. Οι ακαθάριστες, προ φορολογίας, εισπράξεις κατά απασχολούμενο, εκτιμούνται σε 16,3 χιλ ευρώ ετησίως.

2.2: Στην 20ετία, σύμφωνα με την παράγραφο (2.1),  οι επενδύσεις θα ανέλθουν σε 100 δις ευρώ, το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 14,3 δις, ή κατά 10,2% σε βασικές τιμές, το εισόδημα της εργασίας θα αυξηθεί κατά 7,15 δις και η απασχόληση κατά 250 000 άτομα πλήρους απασχόλησης.

2.3: Αν οι επενδύσεις γίνουν με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, το κράτος κατά την διάρκεια της 20ετίας θα εισπράξει σωρευτικά, 48,8 δις ευρώ. Αν χρηματοδοτηθούν με δάνεια εξωτερικού με επιτόκιο 4,5% τότε θα διαρρεύσουν σωρευτικά,   προς το εξωτερικό, 47,2 δις., δηλαδή ολόκληρη σχεδόν η αμοιβή κεφαλαίου, και το κέρδος για τον επενδυτή θα είναι μηδαμινό.

2.4: Αν τα 5 δις διατεθούν για έργα υποδομής, των οποίων η οικονομική απόδοση είναι μόλις 10%, τότε το ΑΕΠ, το εισόδημα της εργασίας, η απασχόληση και οι κρατικές εισπράξεις θα αυξηθούν σημαντικά λιγότερο από ότι προαναφέρθηκε και το κέρδος για τον επενδυτή θα είναι αρνητικό.

2.5: Αν τα 5 δις επενδυθούν σε επιχειρήσεις εντάσεως εργασίας, δηλ. αν π.χ. απαιτηθούν 5 μονάδες επένδυσης για την παραγωγή μιας μονάδας προϊόντος, τότε η απόδοση των επενδύσεων αυξάνει σε 20,0% από 14,3%. Τα ποσά της παραγράφου (2.2), προσαυξάνουν5 κατά 40,0% περίπου, και ειδικότερα η απασχόληση στην 20ετία προσαυξάνεται σε 350 000 άτομα πλήρους απασχόλησης.

3: Αναφερθήκαμε αναλυτικά για να πείσουμε, ότι τα προαπαιτούμενα, έστω και σε λογιστική μορφή, είναι πολλά.  Το σημαντικότερο είναι ότι ο κρατικός προϋπολογισμός πρέπει να καταστεί πλεονασματικός, και η χρηματοδότηση των επενδύσεων να γίνει με την λεγόμενη  ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ. 

Για να καταστεί ο κρατικός προϋπολογισμός πλεονασματικός θα πρέπει να απαλλαγεί οπωσδήποτε από της υποχρέωσης πληρωμής τόκων και χρεολυσίων, οι λογιστικές εκτιμήσεις να πραγματοποιηθούν, και δυστυχώς οι κοινωνικές παροχές να αναβληθούν για μια 20ετία.

Άρα ΟΧΙ στις κοινωνικές παροχές (το όχι δεν είναι δικό μου και συνάγεται από τους κρατικούς χειρισμούς), ΝΑΙ στην άρση των φορολογικών αντικινήτρων στην ιδιωτική επιχειρηματική και ατομική δραστηριότητα. Με το υπάρχον φορολογικό σύστημα της αρπαχτής και του εισαγγελέα, ανάπτυξης δεν γίνεται.

4: Βάσει των μνημονιακών υποχρεώσεων, το δάνειο του τρίτου μνημονίου εξαντλείται το 2017.       Τούτο σημαίνει ότι από το 2017, η Ελλάδα θα πρέπει να ζήσει και να πορευτεί αποκλειστικά με δικές της δυνάμεις.

4.1: Διαφαίνεται ότι η κυβέρνηση αποδέχτηκε την μόνη δυνατή πηγή περιορισμού των κρατικών δαπανών, δηλαδή τον σταδιακό μηδενισμό των επιχορηγήσεων προς τα ασφαλιστικά ταμεία, οι οποίες ανέρχονται σε 20 δις περίπου.  Τούτο, ως αδήριτος ανάγκη,  θέλει εξάπαντος συμβεί και ολοκληρωθεί σταδιακά, κατά την δεύτερη και επόμενες αξιολογήσεις. Θέλει επίσης συγκεκαλυμμένα περιληφθούν στο νέο ασφαλιστικό, πρόνοιες για μέση σύνταξη 480 ευρώ και σταδιακή προσαρμογή των παλαιών συντάξεων στο ύψος των νέων συντάξεων.

4.2: Με βάση τα πραγματικά δεδομένα, προκύπτει ότι η κυβέρνηση αποδέχτηκε υποχρεώσεις σημαντικά μεγαλύτερες από  ότι επιβάλει η υποχρέωση  για πλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού από το 2017 και μετέπειτα. Είμεθα υποχρεωμένοι να διερευνήσουμε το γιατί.

4.2.1:  Το κρατικό χρέος τον Σεπτέμβριο του 2015 ανήρχετο σε 314 δις ευρώ από το οποίο τα 214 ήταν δάνεια. Η όποια αναδιάρθρωση του χρέους θα αφορά τα 214 και όχι τα 314 δις ευρώ. Από τα 214 τα 71,3 δις είναι οφειλές προς το ΔΝΤ, οι οποίες δεν αναδιαρθρώνονται. Άρα προς αναδιάρθρωση είναι μόνο τα 143 δις.. Παραμένουν ανέγγιχτα 171 δις. για τα οποία η χώρα είναι υποχρεωμένη να πληρώνει μέσο ετήσιο τοκοχρεολύσιο 11 δις ευρώ περίπου.

ΆΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΩΝ 17 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΕΤΗΣΙΩΣ. Από το 2018 απαιτείται μείωση κρατικών δαπανών και αύξηση κρατικών εσόδων της τάξεως των 22 δις ευρώ.  

       ΆΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ.

Άρα οι αναληφθείσες υποχρεώσεις είναι απόλυτα συμβατές με την φημολογούμενη αναδιάρθρωση του χρέους.

Άρα η φημολογούμενη αναδιάρθρωση είναι τόσο γνήσια, όσο και η προηγούμενη, επί Βενιζέλου.

Ευχόμενη η φημολογούμενη αναδιάρθρωση να είναι γνήσια, ΥΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΑ και συνεχίζουμε, γιατί τα δύσκολα έπονται.

Β’: ΟΙ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕΣ ΚΑΙ Η ΕΝΙΑΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ.

1: Η αύξηση της φορολογίας (συναθροίζεται και η σύλληψη της φοροδιαφυγής)  και οι περικοπές εισοδημάτων, έχουν πολλαπλασιαστικές            (1,1 έως1,6) μειωτικές επιδράσεις πάνω στο ΑΕΠ, και κατά ακολουθία πάνω στα φορολογικά έσοδα.

Ποσοτικά τα νέα μέτρα λιτότητας, αριστερής … σύγκλισης, για το 2016 εκτιμούνται σε 8 δις. ευρώ περίπου. Παρενέργεια των μέτρων αυτών ( κατά το μέτρο υλοποίησης τους), είναι η μείωσης του ΑΕΠ σε τιμές βάσης κατά τους επόμενους 18 μήνες,  κατά 9,6 δις ή κατά 6,6%, η μείωση των φορολογικών εσόδων κατά 4 δις τουλάχιστον και η αύξηση του αριθμού των ανέργων κατά 280 χιλ άτομα.

Εάν, συνεπεία των νέων μέτρων, η αύξηση της φοροδιαφυγής και η μη εξόφληση φόρων  ανέλθουν π.χ. σε 3 δις. τότε περιορίζεται η μείωση του ΑΕΠ σε      6 δις  ή 4,1%, η αύξηση της ανεργίας  σε 180 000 άτομα, και η μείωση των φορολογικών εσόδων σε 2,4 δις ευρώ.

Αν τα προαναφερθέντα ποσά χρηματοδοτήσουν πάγιες επενδύσεις στην Ελλάδα, δηλαδή δεν πληρωθούν τοκοχρεολύσια προς τους δανειστές της χώρας, τότε όχι μόνο δεν θα προκύψουν δυσμενείς παρενέργειες, αλλά είναι και απόλυτα δυνατό να προκύψει και οριακή αύξηση του ΑΕΠ. Θα πρόκειται δηλαδή για αναδιάρθρωση της δαπάνης από την κατανάλωση προς τις επενδύσεις (κάτι που έπρεπε να γίνει πριν από μερικές 10ετίες).

2: Η ΕΝΙΑΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ.

Ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών, εργασίας και κεφαλαίων ήταν απαρχής οι βασικές επιδιώξεις της Ε.Ε..

Τούτο θα επιτυγχάνετο με εναρμόνιση της φορολογίας (ίδε ΦΠΑ) των επιτοκίων, των τιμών των αγαθών (ίδε υποχρεώσεις των κρατών μελών σχετικά με την επιτρεπομένη απόκλιση του πληθωρισμού από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο) και σχετικά, των αμοιβών των συντελεστών παραγωγής όπως είναι και η εργασία.

Όλα αυτά ξεχάστηκαν. Κρατήθηκαν μόνο όσα εξυπηρετούσαν την Γερμανική και την Γαλλική οικονομία. Στην περίπτωση της Ελλάδας, ανατράπηκε πλήρως, πάσα  έννοια της ενιαίας αγοράς, και το σήμερα η Ελληνική οικονομία είναι πλήρως και ΒΙΑΙΑ αποκομμένη από την λειτουργία της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς.

Ερωτούνται και μελαγχολικά διερωτούμεθα.

2.1: Που η εναρμόνιση της φορολογίας όταν η φορολογία στην Ελλάδα υπερβαίνει το 60,0% του εισοδήματος, έναντι 40,0% που είναι ο μέσος όρος στην Ε.Ε.;

2.2: Που η εναρμόνιση της αγοράς ετοίμων προϊόντων όταν στην Ελλάδα, επί σειρά ετών, οι δείκτες τιμών είναι αρνητικοί; Όταν οι τιμές των οικοπέδων, των σπιτιών, μειώθηκαν στο 1/3, και των μετοχών στο 1/10 της αξίας που είχαν  το 2010; Όταν οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν την δυνατότητα να εξαγοράσουν κόπους Ελλήνων πολιτών  30 και πλέον ετών, έναντι δικού τους κόπου δύο μόνο ετών;  

2.3: Που η εναρμόνισης της αγοράς εργασίας, όταν η πραγματική ανεργία στην Ελλάδα υπερβαίνει το 50,0% έναντι 12% που είναι ο μέσος όρος στη Ε.Ε.; Που η εναρμόνιση όταν η αμοιβή της εργασίας στην Ελλάδα είναι το 1/4 της αντίστοιχης μέσης αμοιβής στην Ε.Ε.;

2.4: Που η εναρμόνιση των χρηματικών κεφαλαίων, όταν  η Ελληνική οικονομία επί σειρά ετών υποχρηματοδοτείτε από τη ΕΚΤ; Όταν η μέση χρηματοδότηση της παραγωγής στην Ε.Ε. είναι  1,5:1 και στην Ελλάδα είναι 0,9:1

2.5: Που το ενιαίο νόμισμα, το ευρώ, όταν στη Ελλάδα των capital controls δεν …ανήκουν στους πολίτες τα χρήματα τους; Δεν μπορούν με τα χρήματα τους να αγοράσουν πάγια αγαθά γιατί το ευρώ υποκαταστάθηκε με ηλεκτρονικό χρήμα διακινούμενο αποκλειστικά και υποχρεωτικά μέσω των τραπεζικών καταθέσεων;

2.6: Που η δημοκρατία στην Ευρώπη; Με ποιο δημοκρατικό τρόπο η Ευρώπη στεγανοποίησε την αγορά της έναντι της Ελληνικής αγοράς, υπάρχει τέτοιος τρόπος; Και είναι ο οικονομικός καταναγκασμός των πολιτών, είναι ο διορισμός κατοχικού τύπου κυβερνήσεων,  δημοκρατία;

2.7: Που η ηθική της Ευρώπης; Που η λογική της Ευρώπης όταν πουλά στην Ελλάδα τα ενδιάμεσα προϊόντα της, π.χ. τα λιπάσματα σε τιμές Βρυξελών και απαιτεί από τους Έλληνες γεωργούς να πουλάνε τα δικά τους προϊόντα σε τιμές Αθηνών;

3: Συναισθηματική φόρτιση υπάρχει, όμως η προηγούμενη αναφορά μας έχει σαν σκοπό να καταδείξει ότι  η Ελληνική αγορά ετοίμων προϊόντων και συντελεστών παραγωγής, ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΒΙΑΙΑ, ΑΝΑΛΓΗΤΑ ΚΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ, σε κατάσταση έντονης ανισορροπίας, η αποκατάσταση της οποίας θα απαιτήσει χρόνια.

Συνεπώς η όποια πρόβλεψη για ανάκαμψη της, έστω και με καθεστώς γνήσιας αναδιάρθρωσης του χρέους, είναι αφελής και παρακινδυνευμένη.

ΑΦΕΛΗΣ, γιατί δεν είναι ποτέ δυνατό να απομονώνεται επί μακρό χρόνο, ένα μέρος της ενιαίας Ευρωπαϊκής αγοράς από την υπόλοιπη αγορά, με ΒΙΑΙΑ και ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ μέτρα. Οι Έλληνες πολίτες δεν είναι απόγονοι του βιβλικού ΗΣΑΥ, που πούλησε τα πρωτοτόκια για ένα πιάτο φακή.

ΠΑΡΑΚΙΝΔΥΝΕΥΜΕΝΗ:   Και αν ακόμη  υποκύψουν και αφήσουν να ληστευθούν οι περιουσίες τους, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επανέλθουν και θα διεκδικήσουν την απόδοση των περιουσιών τους, με τον ίδιο τρόπο που τους αφαιρέθηκαν.   

ΣΥΣΤΑΣΗ:   Ο ερευνητής έχει υποχρέωση να διαπιστώνει και να εισηγείται. Διαπιστώνουμε ότι σήμερα επιχειρείται στην Ελλάδα ότι έγινε το 1204 στο Βυζάντιο επί τετάρτης σταυροφορίας, γεγονότα που αποτελούν το όνειδος της Ευρώπης και που οδήγησαν στην δημιουργία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Είναι καιρός να αντιληφθεί η Ευρώπη ότι δεν είναι προς όφελος της η καταγραφή στην ιστορία της, ακόμη μιας μαύρης σελίδας.

Είναι ακόμη καιρός να αντιληφθεί η Ευρώπη, ότι με κατοχικού τύπου κυβερνήσεις δεν λύνονται προβλήματα. Είναι καιρός να αντιληφθεί η Ευρώπη, ότι η δημοκρατία αποτελεί μείζων δικαίωμα των λαών και δεν καταστρατηγείται για κανένα λόγο και για καμιά σκοπιμότητα. Είναι καιρός να αντιληφθεί η Ευρώπη ότι οι υποτακτικοί, οι ραγιάδες,  ποτέ στην ιστορία δεν ωφέλησαν τους λαούς.

Γ’: Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει μια διαμορφωμένη πραγματικότητα που οφείλεται κυρίως σε ομολογημένα λάθη του ΔΝΤ και της ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ. Τα λάθη , με την συναίνεση της νέας κυβέρνησης δοτών ( Φιλοδοξεί ότι θα πετύχει, εφαρμόζοντας την ίδια συνταγή, εκεί που απέτυχαν οι προηγούμενοι δοτοί!!!)  συνεχίζονται.

Η σχετική στεγανοποίηση της Ελληνικής αγοράς έναντι της Ευρωπαϊκής αγοράς είναι αναγκαία για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Η στεγανοποίηση γίνεται είτε με διοικητικά μέτρα είτε μέσα από την μεταβολή των συναλλαγματικών ισοτιμιών, εργαλεία που σήμερα δεν είναι διαθέσιμα, και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να λάβουν χαρακτήρα μονιμότητας.

φρονούμε ότι, η μόνη εφικτή λύση είναι η συντεταγμένη μετάβαση της Ελλάδας σε παράλληλο, αποκλειστικά δικό της, νόμισμα, με την συμφωνία και την βοήθεια των αρμοδίων οργάνων της ευρωζώνης. Το Ευρώ παραμένει ως το βασικό εθνικό νόμισμα της Ελλάδας, υποχρεωτικά αποδεκτό σε όλες τις συναλλαγές μεταξύ των πολιτών και μεταξύ πολιτών και του Ελληνικού κράτους.

Το νέο εθνικό νόμισμα να είναι υποχρεωτικά αποδεκτό στις συναλλαγές μεταξύ κράτους και ιδιωτών και προαιρετικά αποδεκτό στις συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών.  Να εκδίδεται από παράρτημα του Υπ. Οικονομικών, και να διακινείται από παράλληλο σύστημα εμπορικών τραπεζών. Εξυπακούεται ότι σταματούν οι παρεμβάσεις της ευρωζώνης, τα μέτρα λιτότητας και τα νέα δάνεια.

Δια της μεταβολής της ισοτιμίας του νέου εθνικού νομίσματος, ελπίζεται ότι σε σχετικά σύντομο χρόνο θα αποκατασταθεί η ισορροπία στην λειτουργία της Ελληνικής οικονομίας.

ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ  ΡΗΞΙΚΕΛΕΥΘΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.