2014: ΕΤΟΣ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΗ ΔΑΚΡΥΩΝ.

                        2014: ΕΤΟΣ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΉ ΔΑΚΡΥΩΝ.

                              ____________________

 ‘’Η αρχή είναι το ήμισυ του όλου. Και πριν το τέλος, μέλλει  αποκαλυφθούν όλοι  όσοι απεργάζονται γενοκτονία Ελλήνων. Πρέπον είναι τούτο να γίνει. Και τότε με δάκρυα χαράς θα ποτιστεί η Ελληνίδα γης, και το χώμα, και η θάλασσα και ο αγέρας, και τα βουνά και οι κάμποι θα βλαστώσουν λευτεριά, αξιοπρέπεια, ανθρωπισμό’’.

 

                         

Ανάλγητοι – ξεδιάντροποι:

Κατάντησαν την φίλτατη πατρίδα προσομοίωση μιας ΣΤΑΝΗΣ ΑΣΚΟΥΠΙΣΤΗΣ. Και όμως θα τολμήσουν ξεδιάντροπα να εξαπατήσουν, για να  συνεχίσουν ακώλυτα το Σατανάρεστο έργο τους.

Προσοχή, μέσα στο 2014, θα κληθούμε με την ψήφο μας να αποφασίσουμε, αν έχουμε εθιστεί στην απάτη, αν αρεσκόμεθα να μας εξαπατούν.

Προσοχή, μέσα στο 2014, θα κληθούμε να αποφασίσουμε με την ψήφο μας για κοινωνική συνοχή, αλληλεγγύη, ειρηνική συμβίωση, αξιοπρέπεια και ελεύθερη πατρίδα. Το θηρίο ψυχορραγεί και είναι τρομερά επικίνδυνο. Δεν θα διστάσει να προκαλέσει συνθήκες εμφύλιας σύρραξης και αιματοχυσίας. 

Ας μην πέσουμε στην παγίδα τους, όπως έγινε το 1945-1949, και όπως έγινε πρόσφατα, το 1974 στην Ελληνική Κύπρο.

Να σεβαστούμε και να ανεχτούμε τις όποιες απόψεις και τις όποιες πολιτικές θέσεις  ΌΛΩΝ των πολιτικών μας αντιπάλων. Οι αντίπαλοι είναι συναγωνιστές και όχι εχθροί. Να σταματήσουμε να χαρακτηρίζουμε, κατά τα δικά μας πολιτικά συμφέροντα τους αντιπάλους μας. Ο κάθε ένας ότι είναι, είναι για τον εαυτόν του και μόνος κριτής, μετά τον Θεό είναι ο λαός, και οι εκλογές είναι ημέρα του λαού.

Πάνω από όλα, στη Δημοκρατία Ο ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ  Α Γ Ι Α Ζ Ε Ι  ΤΑ ΜΕΣΑ. Εκπτώσεις από την Δημοκρατία συνιστούν επικίνδυνη εκτροπή, και τα τελευταία χρόνια έχουμε πολλές εκπτώσεις. Ακόμη ο δημοκρατικός διάλογος και οι αντιπαραθέσεις διεξάγονται με τον πολιτικό λόγο και σε καμιά περίπτωση με επεμβάσεις της δικαιοσύνης και των διωκτικών αρχών.

Στις Δημοκρατίες οι εκλογές είναι υπόθεση αποκλειστικά των πολιτών, των ψηφοφόρων. Δεν είναι υπόθεση ούτε του αστυνομικού, ούτε του δικαστή ούτε της κυβέρνησης ούτε των πολιτικών κομμάτων.

ΌΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΜΙΛΑ, ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΣΙΩΠΟΥΝ.      Αναγκαστήκαμε να αναφερθούμε σε απαράγραπτους κανόνες δημοκρατικής συμπεριφοράς, γιατί η διαίσθηση μας βλέπει ότι δεν βλέπει ο νους, και ο νους τρέμει το ενδεχόμενο να κληθεί η δικαιοσύνη να λύσει πολιτικά προβλήματα.

  ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ;  Ναι υπάρχει, αλλά πολιτικά είναι επώδυνη. Αναλυτικότερα.

1: Ρευστότητα:

 Απαιτείται ρευστότητα. Χωρίς ρευστότητα, η δυνατότητα εξόδου από την οικονομική κρίση είναι μηδενική. Τα ποσά που απαιτούνται είναι τεράστια, υπολογίζονται σε 120,0 δις ευρώ, και συνεπώς ανακοινώσεις για εκατομμύρια ή και μερικά δισεκατομμύρια εισροών, ούτε που αγγίζουν το πρόβλημα.

Μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής νομισματικής πολιτικής, δηλαδή μόνο με το ευρώ, δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα απόκτησης ρευστότητας. Η ΕΚΤ ιδρύθηκε και λειτουργεί για να εξυπηρετεί κυρίως τα Γερμανικά συμφέροντα. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών κόστισε στον Ελληνικό λαό 75,0 δις ευρώ, και ως ψευδεπίγραφη, δεν είχε κανένα θετικό αποτέλεσμα πάνω στην ρευστότητα της οικονομίας. Αντίθετα, και μετά την ανακεφαλαιοποίηση, οι τραπεζικές χορηγήσεις δανείων στην οικονομία, μειώθηκαν.

 Ήδη οι τράπεζες χρειάζονται νέα ανακεφαλαιοποίηση, και η ΕΚΤ, αντί της χορήγησης ρευστότητας, χορηγεί δάνεια με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, και επιδεινώνει το πρόβλημα χρέους.  Τα δάνεια  που χορηγεί στις εμπορικές τράπεζες είναι βραχυπρόθεσμα, επαρκούν μόνο για την αποφυγή της πτώχευσης των τραπεζών, και γρήγορα μετατρέπονται σε κρατικά δάνεια. Συνεπώς η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ή ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ, δεν προσφέρει λύση και αντιθέτως οδηγεί σε βάθεμα της οικονομικής κρίσης.

Χωρίς εθνικό νόμισμα και με αυτό το καθεστώς λειτουργίας του ευρώ, ή άλλως με την καθιερωμένη και ασκούμενη νομισματική πολιτική στην ζώνη του ευρώ, είναι αδύνατη η εξασφάλιση επαρκούς ρευστότητας, για την έστω και υποτυπώδη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας .Τις δικές μας απόψεις, έγκαιρα τις δημοσιοποιήσαμε σε άρθρο μας με τίτλο ‘’σύστημα διπλού νομίσματος’’ που είναι αναρτημένο στην παρούσα ιστοσελίδα. Εδώ θα αναφερθούμε στις αιτιάσεις των εχθρών του δικού μας εθνικού νομίσματος, αφού πρώτα, προς ενίσχυση των απόψεων μας αναφέρουμε ότι.

2: Δραχμή- ευρώ:

 η Τουρκία πριν μια δεκαετία υποτίμησε το νόμισμα της κατά 100,0% και σήμερα συγκαταλέγεται στις ανερχόμενες οικονομικά παγκόσμιες δυνάμεις. Σήμερα μεταξύ ευρώ από την μια και δολαρίου, γιεν και στερλίνας από την άλλη, διεξάγεται ένας αδυσώπητος πόλεμος υποτίμησης των εθνικών νομισμάτων, για να βοηθηθούν οι οικονομίες να αποκτήσουν διεθνή ανταγωνιστικότητα, να αυξήσουν την παραγωγή, την απασχόληση και την κοινωνική ευημερία των πολιτών τους. Η Κίνα έγινε οικονομική υπερδύναμη γιατί μπόρεσε να κρατήσει την ισοτιμία του εθνικού της νομίσματος κάτω του ήμισυ της πραγματικής του αξίας. Στην Ελλάδα οι κατά σύστημα δολιοφθορείς έχουν διαπομπεύσει στην συνείδηση των πολιτών την δραχμή, γιατί η

καθιέρωση της θα τους στερήσει την δυνατότητα διεθνοποίησης της εν Ελλάδι κερδοσκοπικής τους δραστηριότητας.

2.1: Υποστηρίζουν: Θα παρατηρηθεί μαζική φυγή τραπεζικών καταθέσεων. Μακάρι να υπήρχαν καταθέσεις και υπάρχει τρόπος να εμποδιστεί η διαφυγή τους. Γιατί όμως στην περίπτωση της Κύπρου, υποστήριξαν με θέρμη την καταλήστευση των τραπεζικών καταθέσεων των ιδιωτών, γεγονός που ΕΚΒΙΑΖΕ την φυγή των καταθέσεων και την καταστροφή του τραπεζικού συστήματος;

Σε παρόμοιες περιπτώσεις οι αναλήψεις καταθέσεων και η εξαγωγή κεφαλαίων τίθενται κάτω από αυστηρότατο κρατικό ποσοτικό έλεγχο.  Η απελευθέρωσης της κίνησης κεφαλαίων γίνεται σταδιακά και ανάλογα της συμπεριφοράς των αποταμιευτών. Πέραν αυτών, το Σάββατο, με κλειστές τις τράπεζες και τα ηλεκτρονικά μέσα διεξαγωγής των συναλλαγών, αναγγέλλεται το γεγονός, και μέχρι την Δευτέρα πρωινή,  όλες οι καταθέσεις σε ευρώ, θα έχουν μετατραπεί σε καταθέσεις σε δραχμές. Κανείς δεν χάνει τις καταθέσεις του, όπως αναμένεται να συμβεί με το ευρώ και όπως συνέβηκε στη Κύπρο, και κανείς δεν θα έχει την δυνατότητα εξαγωγής δραχμών, απλούστατα γιατί το Ελληνικό κράτος δεν θα έχει την υποχρέωση, να ανταλλάξει σε συνάλλαγμα τα τυχόν διαφυγόντα κεφάλαια.

2.2: υποστηρίζουν: Θα υποτιμηθεί η δραχμή κατά 50,0% και θα υποστούμε οικονομική εξαθλίωση. ΟΥΔΕΝ ΨΕΥΔΕΣΤΕΡΟ. Η υποτίμηση εξαρτάται από το έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών που σήμερα,  χάρις  στη βαθιά ύφεση είναι ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΙΚΟ. Τούτο αποτελεί πρόβλημα, που για την αντιμετώπιση του θα χρειαστεί να αυξηθούν ‘’πληθωριστικά’’ ορισμένα εισοδήματα, έτσι ώστε διά της αυξημένης ζήτησης να προκληθεί έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, το οποίο θα επιτρέψει την υποτίμηση,  και δια της οποίας θα επιδιωχθεί  αναθέρμανση της παραγωγικής δραστηριότητας, της απασχόλησης κλπ..

Η τυχόν υποτίμηση της δραχμής θα κυμανθεί στο 15,0% περίπου, υπό την προϋπόθεση της ανάλογης αύξησης των εισοδημάτων ( η οποία πρέπει να προέλθει, σε πρώτη φάση, από αύξηση της απασχόλησης ). Δηλαδή η υποτίμηση με τις παρούσες συνθήκες, καλείται να εξουδετερώσει πληθωριστική αύξηση εισοδημάτων και συνεπώς δεν συνεπάγεται καμιά μείωση εισοδημάτων. Ασφαλώς στα πρώτα στάδια μετάβασης σε νέο εθνικό νόμισμα και για να αποφευχθούν οι πληθωριστικές τάσεις, οι μεταβολές τιμών προϊόντων και αμοιβών εργασίας και κερδών, τίθενται προσωρινά υπό κρατικό  έλεγχο. Η δική μας άποψη είναι.

Ασφαλώς και θα πρέπει να υποτιμηθεί η δραχμή μέχρις και 15,0%. Η μετάβαση όμως στη δραχμή, και γενικότερα η αλλαγή ρότας της οικονομικής μας πολιτικής, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να   συνοδευτεί από μισθολογικές απαιτήσεις. Οι όποιες ωφέλειες, στο πρώτο στάδιο, θα πρέπει να διατεθούν για αύξηση της απασχόλησης. Η Ελληνική οικονομία βρίσκεται στα όρια της πλήρους κατάρρευσης, για αυτό χρειάζεται σύνεση και αυτοσυγκράτηση από όλους μας.

2.3: Πολλοί οι άνοες, περισσότεροι οι οικονομολογούντες που δεν έχουν οσφρανθεί ποια είναι η ασκούμενη  σήμερα μνημονιακή πολιτική, η ονομαζόμενη πολιτική προσαρμογής των εισοδημάτων. Η πολιτική αυτή συνίσταται από τα εξής.

Για να έχει επιτυχία η δημοσιονομική προσαρμογή στις απαιτήσεις της  συνθήκης του ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ,  θα πρέπει η μείωση της εσωτερικής ζήτησης να υποκατασταθεί από αύξηση της εξωτερικής ζήτησης, δηλαδή των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να μειωθούν οι τιμές των Ελληνικών προϊόντων στο εσωτερικό και στην διεθνή αγορά, δηλαδή να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, όπως λένε,  μέσα από την μείωση του κόστους εργασίας.

 Η αύξηση της ανταγωνιστικότητας δεν συνεπάγεται και αύξηση της παραγωγικότητας, που είναι οικονομικά το ζητούμενο, η αύξηση όμως της παραγωγικότητας συνεπάγεται και αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Δηλαδή η πολιτική της εισοδηματικής προσαρμογής επιδιώκει τον λεγόμενο ‘’αποπληθωρισμό αμοιβών, κερδών,  τιμών και όλων των αξιών στο εσωτερικό της χώρας’’, προκειμένου να καταστεί η Ελληνική οικονομία ανταγωνιστική και να αυξηθούν οι εξαγωγές, όπως πιστεύουν. Την ίδια ώρα αφήνει τις τιμές των εισαγομένων προϊόντων ανεπηρέαστες.

Η πολιτική αυτή της εισοδηματικής προσαρμογής, επιχειρεί να επιτύχει με ένα παντελώς ανορθόδοξο και ηλίθιο τρόπο  τα αποτελέσματα της υποτίμησης, και τούτο γιατί η Γερμανική οικονομία κερδοσκοπεί σε βάρος της Ευρώπης από το ισχυρό νόμισμα του ευρώ. Ναι η δύναμης της Γερμανίας είναι η κερδοσκοπία και όχι η δυναμικότητα της οικονομίας της.

Αυτή η ηλίθια και ανορθόδοξη προσπάθεια της μνημονιακής πολιτικής έχει οδηγήσει σε αποπληθωρισμό εισοδημάτων, αξιών και παραγωγικού δυναμικού της χώρας της τάξης του 60,0%. Το θλιβερό αυτό προνόμιο δεν θα το είχε  καμιά υποτίμηση, ακόμη και στο 100,0%.

Συμπερασματικά, και δραχμή και υποτίμηση μέχρι και 15,0% είναι η αναγκαία συνθήκη , όχι για να βγει, αλλά για να δημιουργηθούν οι συνθήκες να βγει η πατρίδα μας από την οικονομική κρίση. 

3: ΥΠΟΝΟΜΕΥΘΗΚΕ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ.

3.1:  Η μακρά και βαθιά ύφεση της Ελληνικής οικονομίας, σαν αποτέλεσμα της δημοσιονομικής προσαρμογής στη συνθήκη του ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ, κατέστρεψε το παρόν και το μέλλον της Ελληνικής οικονομίας.

Κατά το παρόν, οδήγησε σε μείωση του εθνικού εισοδήματος τουλάχιστον κατά 30,0%, δηλαδή από 209,0 δις.  το 2009, σε 147,0 δις το 2013. Στην ίδια περίοδο οδήγησε σε μείωση της απασχόλησης σε άτομα κατά 892 χιλ., και σε ισοδύναμα άτομα κατά 1328 χιλ.. Σε αύξηση της ανεργίας σε άτομα κατά 889 χιλ. και σε ισοδύναμα άτομα κατά 1325 χιλ.. Έτσι οι το σύνολο των απασχολουμένων αντιστοιχεί σε 3195 χιλ. άτομα πλήρους απασχόλησης και οι άνεργοι σε ισοδύναμα άτομα ανέρχονται σε 1800 χιλ. άτομα.

Το τραγικό είναι ότι σε κάθε απασχολούμενο άτομα αντιστοιχούν 3,44 ανενεργά άτομα, και από το μισθό του θα πρέπει να τραφούν 4,44 άτομα. .Σε κάθε οικογένεια  5 ατόμων αναλογεί ετήσιο εισόδημα προ φορολογίας 22,0 χιλ ευρώ, και μετά φορολογίας αναλογεί εισόδημα περίπου 19,5 χιλ ευρώ. Δηλαδή κατά μέσο όρο, ΟΛΟΙ οι Έλληνες βρισκόμαστε κάτω από το όριο της φτώχιας.

Κατά το μέλλον:  Η παρατεταμένη ύφεση  οδήγησε σε φυσική απαξίωση του 20,0% του επενδυμένου παγίου κεφαλαίου της οικονομίας, και σε απόλυτους όρους σε φυσική καταστροφή παγίου κεφαλαίου, αξίας 270 δις. ευρώ, και αυτό είναι το μεγάλο έγκλημα ενάντια στις μελλοντικές γενιές των Ελλήνων. Εάν η ύφεση συνεχιστεί και το 2014 η συνολική φυσική καταστροφή θα αυξηθεί σε 360,0 δις ευρώ, και θα μηδενιστεί κάθε δυνατότητα ανάκαμψης της οικονομίας δηλαδή αύξησης του εισοδήματος με επαναδραστηριοποίηση αργούσης παραγωγικής δυναμικότητας..

Από το 2014 και μετά, θα υπάρχει δυνατότητα ανάπτυξης, όχι όμως ανάκαμψης. Η ανάπτυξη απαιτεί νέες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου. Τα απαιτούμενα ποσά είναι τεράστια. Για ετήσια ανάπτυξη 1,0%, απαιτούνται πάγιες επενδύσεις της τάξεως των 9,5 δις. ευρώ. Για να εξυπηρετηθεί το χρέος, χωρίς νέες περικοπές εισοδημάτων και φορολογίες, απαιτείται ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης 3,85% και υπό την προϋπόθεση ότι το επιτόκιο δανεισμού θα μειωθεί στο 1,0% και θα αποσβεστεί το 50,0 % του χρέους.

Για να δημιουργηθούν 1325χιλ. νέες θέσεις εργασίας και να απορροφηθούν οι άνεργοι, απαιτούνται επενδύσεις της τάξεως των 400 δις ευρώ.

Κατά συνέπεια λένε ΨΕΜΑΤΑ όσοι με τις παρούσες συνθήκες, ομιλούν για επερχόμενη ανάπτυξη. Η ανάπτυξη χρειάζεται νέες επενδύσεις, και δεν είναι επενδύσεις ούτε οι ιδιωτικοποιήσεις, ούτε η τυχόν ληστεία των καταθέσεων. 

ΠΡΟΣ ΝΕΟΤΑΞΙΤΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥΤΟΣ.  Άνοες και διαστρεβλωτές νεοταξίτες. από πότε το διεθνές εμπόριο διεξάγεται με όρους τεχνολογικούς, που είναι οι προσδιοριστικοί παράγοντες της παραγωγικότητας και κατά ακολουθία της ανταγωνιστικότητας;

Το διεθνές εμπόριο ΆΝΟΕΣ διεξάγεται βάσει των σχετικών διεθνών τιμών και βασικός προσδιοριστικός παράγοντας των σχετικών τιμών είναι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες. Η παραγωγικότητα, προσδιορίζει την κατανομή των πόρων στις διάφορες παραγωγικές δραστηριότητες, καθώς και το ύψος του μέσου κατά άτομο εισοδήματος μεταξύ των διαφόρων χωρών. Η σχετική εσωτερική παραγωγικότητα, προσδιορίζει την κατανομή έργων μεταξύ χωρών, μέλη οικονομικής ένωσης η οποία ενδείκνυται για χώρες ανταγωνιστικές και σε καμιά περίπτωση για χώρες συμπληρωματικές. Βιάζετε και ασελγείτε επί της  οικονομικής λογικής, και καταστρέφετε λαούς, κράτη και έθνη.

3.2: Υπάρχουν και τα δευτερεύοντα.

α) Το 2^ον μνημόνιο έχει ισχύ μέχρι τον Ιούνιο του 2014. Άρα όσοι ισχυρίζονται κατάργηση του μνημονίου, επαγγέλλονται κατάργηση του καταργημένου, εκτός και αν υπονοούν ότι δεν θα υπογράψουν τρίτο μνημόνιο.

β)  Ακύρωση των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου, συνεπάγεται έντοκη επιστροφή των περικοπών μισθών, συντάξεων και άλλων κοινωνικών παροχών, γεγονός απολύτως αδύνατο. Συνεπάγεται και εφεξής αποκατάσταση στα αρχικά επίπεδα, όλων των προαναφερθέντων παροχών.

γ) Κατάργηση νόμων νοείται εφεξής και συνεπάγεται αποκατάσταση όλων των προαναφερθέντων παροχών, ιδιωτικών και δημοσίων, στα αρχικά επίπεδα.

δ) Το εφικτό είναι η τροποποίηση διά νόμου εφαρμοστικών νόμων, για την αντιμετώπιση εξειδικευμένων περιπτώσεων, όπως είναι πχ, η ενίσχυση των κατωτάτων συντάξεων κλπ.

ε) Αναδιαπραγμάτευση της δανειστικής σύμβασης. Είναι εφικτή και δύναται να αναφέρεται στο ύψος του επιτοκίου, στην συμβατική απόσβεση χρέους και στην επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους. Το επιτόκιο είναι αρκετά χαμηλό, και στην καλύτερη των περιπτώσεων, τυχόν μείωσης θα είναι ποσοτικά επουσιώδης. Η επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης είναι πιθανή, όμως επιβαρύνει σημαντικά την Ελληνική οικονομία και καθιστά την Ελλάδα υπόλογο των δανειστών για αρκετές δεκαετίες. Απόσβεση χρέους τουλάχιστον κατά 50,0%, χωρίς νέους επώδυνους όρους, είναι το ζητούμενο και το επωφελές για την Ελληνική οικονομία.  

δ)  Και αν οι δανειστές δεν προσέλθουν σε διαπραγμάτευση τι γίνεται; Αν η Ελλάδα εμμείνει στην πολιτική του ‘’ευρώ πάση θυσία ή ευρώ των λαών’’, τότε υπογράφουμε το τρίτο μνημόνιο με επαχθέστερους όρους, επειδή θα θεωρήσουν ότι στις προθέσεις μας είναι η καταστρατήγηση των συμφωνηθέντων. Όσοι θέλουν να πιστεύουν ότι η απειλή εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ, θα τους αναγκάσει να προσέλθουν στις διαπραγματεύσεις και να είναι και ενδοτικοί, αυταπατούνται.  Τους έχουμε δώσει άνεση χρόνου και έχουν προετοιμάσει κατά τον καλύτερο τρόπο την άμυνα τους. Αντίθετα είναι δυνατό να είναι συζητήσιμοι και ενδοτικοί, αν ζητήσουμε την συμβατική έξοδο μας από την ευρωζώνη.

3.3:  Για να σταματήσει ο κατήφορος και να αρχίσει η επαναλειτουργία της οικονομίας, απαιτείται ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ.

α) Υιοθέτησης της δραχμής ως δεύτερου εθνικού νομίσματος.

β) Αποκατάσταση εμπιστοσύνης κράτους πολιτών, γεγονός που απαιτεί την συνδρομή των… δικαστικών αρχών. Αποκατάσταση της φορολογικής, κοινωνικής και συνταγματικής νομιμότητας που έχει διαταραχθεί τα μάλα, στα πλαίσια της μνημονιακής πολιτικής. Αυτό σημαίνει ενεργοποίηση του επιστημονικού ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ δυναμικού της χώρας, δηλαδή όσων αγαπούν την πατρίδα και πατρίδα είναι πρωτίστως ο λαός με τα προτερήματα και τα ελαττώματα του.

 ΑΧ ΝΑΙ, ΕΙΜΑΙ ΛΑΪΚΙΣΤΗΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΆΓΓΛΟΣ ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ  ΧΙΚΣ, ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ,  ‘’ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ’’.

γ)  Άμεση ανατροπή και αναστροφή της πολιτικής της λιτότητας.

δ)  Μονομερής απόσβεση μέρους του δημοσίου χρέους και αναστολή εξυπηρέτησης του υπολοίπου, με απόφαση της Ελληνικής βουλής και άλλα συναφή, που κατά καιρούς έχουν δημοσιοποιηθεί στην παρούσα ιστοσελίδα.

ε) Άμεση ακύρωση της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων της κρατικής περιουσίας. Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι  επένδυση και συμβάλλουν αρνητικά στην οικονομική ανάπτυξη, αφενός γιατί το προϊόν των ιδιωτικοποιήσεων διαρρέει στο εξωτερικό για εξόφληση χρεών και αφετέρου γιατί τα τυχόν κέρδη διαρρέουν επίσης προς το εξωτερικό και επιδρούν πτωτικά πάνω στον ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης.

Στ)  Άμεση απόσβεση ή μεταβίβαση στην κυριότητα του κράτους, του  ποσού των τραπεζικών δανείων  που αναλογεί στο ύψος της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Η ανακεφαλαιοποίηση έγινε  για να καλυφθούν  τα ανεπίδεκτα εισπράξεως τραπεζικά δάνεια προς τους ιδιώτες.

ΕΙΝΑΙ ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ; Ασφαλώς ΝΑΙ. Για να μην είναι λαϊκισμός θα πρέπει τα εξοφλημένα από τον τριτεγγυητή λαό στεγαστικά δάνεια, να εισπράττονται εις διπλούν από τις τράπεζες, μέσω των τιτλοποιήσεων ή διά των εκπλειστηριασμών.

ΝΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΙΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ.

3.4: Προοπτικές:   Υπάρχουν θετικές προοπτικές για την Ελληνική οικονομία;  ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝ.

α)  Η αναστροφή της ασκούμενης πολιτικής, αν αρχίσει σήμερα, είναι δυνατό να οδηγήσει σε ανάκαμψη την οικονομία, κάνοντας χρήση του εγκαταστημένου παγίου κεφαλαίου, που δεν έχει ακόμη υποστεί φυσική απόσβεση και που σήμερα υποαπασχολείται. Η Ανάκαμψη αυτή δύναται, χωρίς το κόστος νέων επενδύσεων, να αποδώσει αύξηση του ΑΕΠ στα επόμενα τρία χρόνια, έως και 10,0%.

β) Η αναστολή εξυπηρέτησης του χρέους για μια δεκαετία και η ισόχρονη απόσβεση των τοκοχρεολυσίων, μπορεί να αποδώσει στην ελληνική οικονομία αύξηση του ΑΕΠ στα επόμενα 10 χρόνια μέχρι και 10,0%.

Κατά συνέπεια μια συνετή, τολμηρή και ρηξικέλευθη πολιτική μπορεί στα επόμενα 10 χρόνια να αποδώσει ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ, μέχρι και 20,0%.

γ)  Στον πολιτικό και νομοθετικό τομέα απαιτούνται πολλά. Απαιτούνται ρίξεις που θα καταστήσουν την Ελλάδα πραγματικά ελεύθερη χώρα, και που να αποτρέπουν μια χούφτα  Ελληνόφωνων, για μια χούφτα ευρώ, να εκμηδενίζουν εθνική αξιοπρέπεια, να σπρώχνουν στον θάνατο εκατοντάδες Έλληνες και να φυλακίζουν πολλαπλάσιους.

Να παραδίδουν εθνική κυριαρχία στα χέρια  σύγχρονων Ευρωπαίων σταυροφόρων, τέκνων εκείνων που το 1204 προετοίμασαν την άλωση της πόλης της αγίας από τις ορδές του Μωάμεθ του δεύτερου. Τέκνων εκείνων που σκότωσαν, βίασαν, λεηλάτησαν, κατάκλεψαν τους ελληνικούς θησαυρούς και στόλισαν με αυτούς τις πόλεις τους. Αυτούς που σήμερα ανερυθρίαστα αποκαλούν εμάς τους Έλληνες κλέφτες, όταν τα Μουσεία τους,στολίζονται από κλεμμένους Ελληνικούς θησαυρούς αμύθητης αξίας.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ.

                  ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ.

‘’Κατεβείτε από τις επάλξεις, ο οχτρός πέρασε προ πολλού τα τείχη, είναι μέσα στην πόλη, κυκλοφορεί ανάμεσο μας, φορεί τα ίδια με εμάς ρούχα, μιλάει την ίδια με εμάς γλώσσα, έχει το ίδιο με εμάς όνομα. Από τα έργα του αναγνωρίζεται και  από το θράσος του αποκαλύπτεται.’’

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ:

Θεωρήσαμε σκόπιμο να διέλθουμε μέσα από τις δημοσιονομικές στατιστικές, λιγότερο για ποσοτικούς σκοπούς και κυρίως για να μελετήσουμε μέσα από τις γραμμές των λόγων, την επιστημονική ψυχοσύνθεση και την βάση της οικονομικής λογικής, αυτών που σχεδιάζουν, εισηγούνται και υλοποιούν τα ψυχοκτόνα και εθνοκτόνα δημοσιονομικά μέτρα.  Παρουσιάζουμε τα ευρήματα μας, χωρίς να επιτρέψουμε στην αγανάκτηση που αισθανόμαστε, να μας οδηγήσει σε ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις, πράγμα όχι εύκολο.

1: Επικαλούνται την βαθιά ύφεση της οικονομίας για να δικαιολογήσουν την λήψη όλο και περισσότερων εθνοκτόνων μέτρων. Πουθενά όμως δεν διαπιστώσαμε την παραμικρή προσπάθεια, να συσχετιστεί η ύφεση με τα λαμβανόμενα μέτρα. Σε  πλήρη αντίθεση με την οικονομική επιστήμη και όλους  τους διεθνείς οργανισμούς, ακόμη και το ΔΝΤ, θεωρούν την  ύφεση ως εξωγενή παράγοντα, ο οποίος θα εκδηλωθεί, ανεξάρτητα από το είδος και το ύψος των μέτρων που λαμβάνουν.

Η διαπίστωση αυτή φώτισε το γιατί ο κ. Υπ. Οικονομικών δεν αντέδρασε στις αιτιάσεις του ΔΝΤ, περί λανθασμένης εκτίμησης των πολλαπλασιαστών της εθνικής δαπάνης, με αποτέλεσμα το ΑΕΠ να μειωθεί σημαντικά περισσότερο, από ότι ήταν οι εκτιμήσεις τους. Μας αποκάλυψε ακόμη γιατί δεν αισθάνονται εγκληματικά ένοχοι, για τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα, για την ανεργία, τους άστεγους, τους πεινασμένους την απώλεια εθνικής κυριαρχίας, τον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχει η εθνική μας ασφάλεια. Για όλα αυτά, φταίνε κάποιοι εξωγενείς παράγοντες που προκαλούν την ύφεση Αυτοί σε τίποτα δεν φταίνε. Αντίθετα αισθάνονται ότι σώζουν την Ελλάδα, και επιζητούν και τα εύσημα.

2:Άκρατος κυνισμός. Πιστεύουν ότι τα φορολογικά βάρη που φόρτωσαν και στα κοτέτσια, είναι ακόμη, σαν ποσοστό του ΑΕΠ, μικρότερα από ότι είναι στις ανεπτυγμένες χώρες. Έτσι χωρίς τύψεις, εκτιμούν ότι έχουν ακόμη σημαντικά περιθώρια αύξησης της φορολογίας, που την  εκτιμούν, το 2013, σε 24,2% του ΑΕΠ. Ακούστε τις δικές μας ενστάσεις.

2.1:  Οι εκτιμήσεις του ύψους του ΑΕΠ από την ΕΛΣΤΑΡ, δεν είναι συμβατές με καμιά οικονομική λογική, ακόμη και με την λογική του άκρατου φιλελευθερισμού. Την περίοδο 2009- 2013, το ΑΕΠ μειώθηκε τουλάχιστο κατά 28,0%, γεγονός που υποδηλώνει ύψος φόρων τακτικού προϋπολογισμού (όχι φορολογίας), 27,2%. Το σύνολο των φόρων της γενικής κυβέρνησης, ανέρχεται στο 44,0% του ΑΕΠ, μετρούμενο σε αγοραίες τιμές. Τα ποσοστά ως προς το ΑΕΠ, μετρούμενο σε βασικές τιμές, είναι αντίστοιχα 30,9% και 50,0% . Δηλαδή το κράτος απορροφά το 50,0% του ιδιωτικού εισοδήματος, πρωτοφανές ποσοστό σε ανεπτυγμένες και υπανάπτυχτες χώρες, και ο αρμόδιος υπουργός ονειρεύεται την ύπαρξη σημαντικών περιθωρίων αύξησης της φορολογίας.

2.2:  Η κυβέρνηση ομολογεί ότι τα χρέη των ιδιωτών προς τις εφορίες ανέρχονται στα 60,0 δις. ευρώ, και ότι τα χρέη αυτά κατά ποσοστό 80,0% δημιουργήθηκαν τα τελευταία 4 χρόνια. Άρα 14,0 δις ευρώ  φόροι το 2013 δεν εισπράχτηκαν, λόγω ανέχειας των πολιτών. Το ποσό αυτό προστιθέμενο στο ύψος των εισπραχθέντων φόρων, συνιστά την φορολογική επιβάρυνση της Ελληνικής κοινωνίας η οποία ανέρχεται σε 86,8 δις ευρώ.

Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, ΣΑΝ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ, ΜΕΤΡΟΥΜΕΝΟ ΣΕ ΑΓΟΡΑΙΕΣ ΤΙΜΕΣ, ΕΙΝΑΙ 52,4% ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ, ΜΕΤΡΟΥΜΕΝΟ ΣΕ ΤΙΜΕΣ ΒΑΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ 59,5%.

Ποτέ στην ιστορία αυτού του κόσμου, σε κανένα κράτος, σε καμιά εποχή, σε κανένα καθεστώς, οι πολίτες δεν υπεβλήθηκαν σε  τόσο μεγάλη δυσβάστακτη φορολογία.

Ποτέ άλλοτε, στην ιστορία αυτού του κόσμου, δεν υπήρξαν  κυβερνητικοί παράγοντες, που να αρνούνται τόσο  πεισματικά να γυρίσουν πίσω το κεφάλι τους  και να κοιτάξουν τα ερείπια που αφήνει η πολιτική τους. Βλέπουν μόνο όσα ακόμη είναι όρθια και ανάλγητα ονειρεύονται την κατεδάφιση τους.

ΔΙΜΗΝΟΥ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ- ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, ΤΑΜΕΙΑΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ:

Τα όσα ακολουθούν είναι παρμένα από το δελτίο εκτέλεσης του προϋπολογισμού του Οκτωβρίου 2013 και από τα δελτία δημοσίου χρέους  του Υπ. Οικονομικών.

1: ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΧΡΕΟΣ ΤΑ ΕΤΗ 2012-2013.  Μέσα στο 2012 τα δάνεια του  Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης ΕΜΣ προς την Ελλάδα ανήλθαν σε 109,9 δις ευρώ. Από αυτά, 34,6δις. διατέθηκαν για το PSI, 10,0 για εξαγορά χρέους, 25,0 για ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών, 4,9 για πληρωμή κεφαλαιοποιηθέντων τόκων και 35,5 δις περίπου, για εξόφληση ομολόγων και βραχυπρόθεσμων τίτλων. Μέσα στον ίδιο χρόνο το χρέος μειώθηκε κατά 62,5 δις ευρώ. Η μείωση αυτή προήρθε από μείωση ομολόγων λόγω PSI κατά 106,0 δις., από εξαγορά ομολόγων αξίας 30,0 περίπου δις., και από 35,4 δις περίπου, εξόφληση ομολόγων και βραχυπρόθεσμων τίτλων.

Μέσα στο 2012-2013 έγινε και η νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ύψους 50,0 δις περίπου, με δάνεια εγγυημένα από το Ελληνικό δημόσιο, προς τον Ελληνικό Μηχανισμό Στήριξης, η λειτουργία του οποίου εποπτεύεται από την Τράπεζα της Ελλάδος. Θεωρητικά ο Ελληνικός .Μ.Σ. αγόρασε μετοχές των τραπεζών, υπό όρους που καθιστούν τον όρο ΑΓΟΡΑ φαιδρό και αναξιόπιστο. Στην ουσία το κράτος χρεώθηκε 50,0 δις. τα οποία δεν συνυπολογίζονται νομικά στο Ελληνικό χρέος, ή καθίστανται Κρατικό χρέος με την κατάπτωση των εγγυήσεων.

Έτσι η μείωση του χρέους σε ομόλογα κατά 106 δις ευρώ  λόγω PSI, αντισταθμίστηκε από ανακεφαλαίωση των τραπεζών κατά 75,0 δις., από κεφαλαιοποίηση τόκων κατά 4,9 δις. και κατά 29,9 δις από χορήγηση στους ομολογιούχους που συμμετείχαν στo PSI, βραχυπρόθεσμων τίτλων  έκδοσης του ΕΤΝΣ και με χρέωση του Ελληνικού δημοσίου. Σύνολο 109,8 δις. και άμεση ζημιά 3,8 δις. ευρώ .

Λίγο το κακό αν ήταν μόνο αυτή η ζημιά. Δύο μήνες πριν από το PSI, η τρέχουσα τιμή των Ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά ήταν στο 2,5% της ονομαστικής τους τιμής. Άρα με μεγάλη άνεση ένας τεράστιος όγκος χρέους σε ομόλογα, θα μπορούσε να αγοραστεί στο 15%-20% της ονομαστικής τους αξίας. Δηλαδή τα ομόλογα ονομαστικής αξίας 198 δις. που συμμετείχαν στο PSI, θα μπορούσαν να αγοραστούν με 30-40 δις ευρώ. Έτσι το χρέος θα μειωνόταν κατά 158-168 δις.  ευρώ. Άρα η ζημιά του Ελληνικού κράτους από το PSI, εκτιμάται έως και 77,0 δις ευρώ.

Μέσα στο Α’ εξάμηνο του 2013 το χρέος αυξήθηκε κατά 15,9 δις ευρώ και ανήλθε στα 321,4 δις ευρώ. Προστιθεμένης και της νέας ανακεφαλαιοποίησης των 50 δις., το κρατικό χρέος στο τέλος Ιουνίου 2013, ανέρχεται  στα 374,4 δις ευρώ.

2: Το ύψος του δανείου του Β’ δανειστικού του Οκτωβρίου 2012,   καθορίστηκε στα 136,2 δις ευρώ. Από αυτά εισπράχτηκαν 137,0 δις,, μέχρι και τον Ιούνιο του 2013..Εάν υποθέσουμε ότι τα 25,0 δις της πρώτης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, μετεφέρθησαν εις χρέωση του Ελληνικού Μηχανισμού Στήριξης,  το υπολειπόμενο ύψος του δανείου είναι 24,2δις ευρώ, το οποίο θα καταβληθεί σε δόσεις μέχρι τον Ιούνιο του 2014.

Μέσα στην περίοδο  Ιούλιος 2013-ΙΔεκέμβριος του 2014, λήγουν ομόλογα ονομαστικής αξίας 29,7 δις ευρώ, και πρέπει να εξοφληθούν τόκοι, ύψους 6 δις. ευρώ περίπου. Απαιτούνται δηλαδή για την εξυπηρέτηση του χρέους, 35,7 δις, έναντι 24,2 δις. που είναι το ύψος των υπολειπομένων δόσεων. Άρα ταμειακό έλλειμμα εκ μόνου του λόγου αυτού  11,5 δις ευρώ.

2:. Από τα στοιχεία εκτέλεσης προϋπολογισμού του Οκτωβρίου προκύπτει ότι το τροποποιημένο πρωτογενές έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού, ανήλθε σε 2695εκ. και το συνολικό έλλειμμα ανήλθε σε 8245 εκ. ευρώ. Τα αντίστοιχα ποσά που υπολογίζει η ΤτΕ είναι, πρωτογενές έλλειμμα 3422εκ. ευρώ και συνολικό έλλειμμα 9079 εκ..

Για ολόκληρο το 2013, το Υπ. Οικονομικών εκτιμά πρωτογενές  έλλειμμα 10,000 εκ. και συνολικό έλλειμμα 16430 εκ, έναντι 16330 το 2012. Άρα στα δίμηνο Νοεμβρίου- Δεκεμβρίου απαιτούνται 7,3 δις ευρώ για να καλυφτούν οι δαπάνες λειτουργίας του κράτους, και άλλα 900 εκ για να πληρωθούν τόκοι. Τα    7,3 δις δεν καλύπτονται από τις δόσεις των δανείων, οι οποίες δεν επαρκούν  να καλύψουν ούτε τα τοκοχρεολύσια ύψους 5,7 δις ευρώ.

Δεν πρέπει να παραμένει καμιά αμφιβολία ότι, οι συζητήσεις με την ΤΡΟΪΚΑ περιστρέφονται γύρω από την εξεύρεση των αναγκαίων πόρων για την κάλυψη των δανειακών υποχρεώσεων, πρώτιστα του διμήνου Νοεμβρίου –Δεκεμβρίου Οι ΤΡΟΪΚΑΝΟΙ ουδόλως ενδιαφέρονται που θα βρεθούν τα 7,3 δις για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών του κράτους.

Προβλέπουμε ότι στο επόμενο δίμηνο θα γίνου τα εξής.

2.1: Κανένα νέο μέτρο δεν προλαμβάνει να αποδώσει ούτε ένα ευρώ.

2.2: Θα αναβληθεί η προγραμματισμένη εξόφληση  υποχρεώσεων παρελθόντων ετών, ύψους 3850 εκ. ευρώ.

2.:3: Θα αναβληθεί η προγραμματισμένη επιστροφή φόρων, ύψους 850 εκ. ευρώ.

2.4: Με αυτό τον τρόπο καλύπτονται 4,7 δις., και παραμένουν ακάλυπτα 2,6 δις.. Περίπου 1,6 δις θα καλυφθούν από έκδοση εντόκων γραμματίων, δηλαδή από δάνεια από τις εμπορικές τράπεζες. Τα υπόλοιπα θα εξοικονομηθούν με πρόσθετες υστερήσεις πληρωμών των κρατικών προμηθευτών κλπ..

3: Μέσα στο 2014 μεταφέρονται από το 2013 , χρέη προς τους ιδιώτες  και τις τράπεζες, ύψους 7,3 δις. ευρώ, τόκοι εξωτερικού χρέους 6,0 δις. και χρεολύσια ύψους 24,9 δις. Χωρίς νέα μέτρα το πρωτογενές  τροποποιημένο ταμειακό  έλλειμμα εκτιμάται σε 10,0 δις. περίπου. Σύνολο υποχρεώσεων  48,2 δις. ευρώ. Από αυτά στο άμεσο ενδιαφέρον της ΤΡΟΪΚΑΣ εμπίπτουν τα 30,9 δις τα οποία κατά 19,4 δις θα καλυφθούν από τις υπολειπόμενες δόσεις του δανείου.

Άρα παραμένουν ακάλυπτες δανειακές υποχρεώσεις ύψους 11,5 δις ευρώ,  10,0 δις. νέο έλλειμμα και 7,3 δις μεταφορά χρεών προς τους ιδιώτες από το 2013.

Στο άμεσο ενδιαφέρον της ΤΡΟΪΚΑΣ βρίσκονται τα 11,5 δις. τα οποία χρονικά εντοπίζονται  στο δεύτερο εξάμηνο του 2014.

Το συμπέρασμα είναι ότι για την ικανοποίηση των δανειστών δεν υπάρχει άμεση ανάγκη λήψης νέων μέτρων. Επειδή όμως τα όποια μέτρα χρειάζονται χρόνο για να αποδώσουν, για τον λόγο αυτό στις συζητήσεις που γίνονται, το μέλημα είναι η ‘’κατανομή  της λήψης των νέων μέτρων, ύψους τουλάχιστον 11,5δις. ευρώ’’ προ και μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου.

Άρα μέσα στο 2014 θα εισπραχτούν, κατά τον ένα ή τον άλλον τρόπο, τουλάχιστον 11,5δις ευρώ από νέα μέτρα.

4: Το αμείλικτο ερώτημα που ζητάει απάντηση είναι,  ποιό είναι το ύψος των επιπτώσεων πάνω στην Ελληνική οικονομία, τα εισοδήματα την απασχόληση την κοινωνική συνοχή και την εθνική ασφάλεια.

Στο επόμενο 14μηνο οι εκροές άμεσης αγοραστικής δύναμης είναι 28,8δις. ευρώ, δηλαδή το 17,4% του ΑΕΠ σε τιμές βάσης. Αυτές οι εκροές, υλοποιούμενες, είναι ικανές να γκρεμίσουν ότι απέμεινε όρθιο στην Ελληνική οικονομία.

ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΘΑ ΑΡΝΗΘΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΛΗΦΘΗΣΟΜΕΝΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΝΟΙΕΣ ΤΩΝ ΗΔΗ ΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΟΥΝ ΓΡΑΜΜΑ ΚΕΝΟ. ΤΟΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.

ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΝΑ ΑΥΤΑΠΑΤΩΝΤΑΙ, ΑΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΕΜΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ‘’ΕΥΡΩ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ’’, ΤΟΤΕ ΤΟΥΤΟ ΑΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.

ΜΕ ΤΑ ΟΣΑ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΙ, Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΑΠΟΚΤΑ ΔΙΔΥΜΗ ΑΔΕΛΦΗ, ΚΑΙ Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.

 

 

 

 

 

ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

                     ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.                                                                   

                           Δημοκρατία είναι το δικαίωμα επιλογής των πολιτών,              και η υποχρέωση του κράτους να παρέχει επιλογές στους πολίτες.                   

                                       ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ αυτό  δύναται να περιορίζεται μόνο από τα ατομικά δικαιώματα και το δημόσιο συμφέρον, τα οποία ρητά και εξαντλητικά προσδιορίζονται στο σύνταγμα, και δεν επιδέχονται διασταλτική ερμηνεία.

Οι θεσμοί, είναι όργανα της δημοκρατίας, και δεν είναι δημοκρατία. Οι τρεις πρωτεύοντες εξουσίες του κράτους, η νομοθετική, δικαστική, και εκτελεστική, υπάρχουν για να προστατεύουν το δικαίωμα επιλογής των πολιτών από συντεταγμένα ιδιωτικά συμφέροντα και από την υπέρβαση εξουσίας από κρατικά όργανα, και κυρίως από τους φορείς άσκησης της κρατικής εξουσίας.

Δευτερεύοντες θεσμοί της δημοκρατίας, με ……πρωτεύοντα ρόλο, , είναι τα κόμματα και τα Μ.Μ. Ενημέρωσης. Για να επιτελούν οι δευτερεύοντες αυτοί θεσμοί τον προορισμό τους, καρπούμενοι κοινωνικά αγαθά, θα πρέπει να λειτουργούν με όρους που να προάγουν το δικαίωμα επιλογής των πολιτών.

ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΕΣ ΘΕΣΜΟΙ:  

1: ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ στην Ελλάδα οργανώνονται και λειτουργούν κατά το δοκούν και με πλήρη αδιαφάνεια. Δεν υπάρχει δηλαδή νόμος που να ρυθμίζει τα ελάχιστα προαπαιτούμενα οργάνωσης και λειτουργίας τους,  που να διασφαλίζουν τον απώτερο στόχο της ομαλής λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Τα όργανα των κομμάτων υπάρχουν για να εγκρίνου τις αποφάσεις του αρχηγού, από τον οποίο εξαρτάται κατά απόλυτο τρόπο, η πολιτική εξέλιξη των μελών των κομματικών οργάνων. Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο λειτουργούν, κάτω από απόλυτα ασφυκτικό έλεγχο οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων.

Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις, σε βαθμό αποδείξεων ότι, το στενό κομματικό επιτελείο του αρχηγού, παρακολουθεί στενά την πολιτική και ιδιωτική συμπεριφορά των βουλευτών και στελεχών του κόμματος. Έτσι, είτε διά της επίπληξης, είτε διά του εκβιασμού είτε δια της διαγραφής, που αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο του αρχηγού, εξασφαλίζεται η πειθαρχία στις αποφάσεις του αρχηγού. 

Δεν είναι η υπερβολή ο ισχυρισμός, ότι η οργάνωση των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, προσομοιάζει με κατακόρυφη ένωση στην βάση τους, δύο γεωμετρικών κώνων.  Δηλαδή οι αποφάσεις λαμβάνονται από τον αρχηγό, εγκρίνονται από τα κομματικά όργανα,  εκτελούνται από τον αρχηγό. Κατά συνέπεια ο αρχηγός συγκεντρώνει στο πρόσωπο του την απόλυτη εξουσία, γεγονός δυσμενέστατο για την λειτουργία της δημοκρατίας.

2: Τα Μ.Μ.Ε., ‘’δεοντολογούν’’ από  μόνα τους. Από μέσα ενημέρωσης κατέστησαν μέσα προπαγάνδας και πλύσης εγκεφάλων. Χρησιμοποιώντας μεθόδους της Σταλινικής Σοβιετικής Ένωσης και την ψυχοκτόνο θεωρία του Παύλωφ, μετέτρεψαν την πολυφωνία σε προσοδοφόρο μέσο πολιτικής και κοινωνικής παραπλάνησης των πολιτών, εξυπηρετώντας γνωστά και άγνωστα κέντρα εξουσίας. Έτσι κατέστησαν βασικός παράγοντας αποσταθεροποίησης του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.   

Δεν είναι υπερβολή ο ισχυρισμός ότι, κόμματα και ΜΜΕ, κατέστησαν οργανώσεις υπονόμευσης της Δημοκρατίας, και τούτο αποτελεί πολιτικό και ποινικό έγκλημα, σε βαθμό κακουργήματος.

ΚΡΑΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ Η ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.

Το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής των πολιτών, για να είναι ουσιαστικό, θα πρέπει να συνυπάρχει με την ύπαρξη πραγματικών επιλογών. Εάν η διαθέσιμη επιλογή είναι ΜΟΝΟ ΜΙΑ, τότε ακυρώνεται το δικαίωμα επιλογής. Εάν με παραπληροφόρηση και πλάνη, βιάστηκε η βούληση του πολίτη, τότε το δικαίωμα επιλογής ακυρώνεται και η Δημοκρατία οδηγείται στο απόσπασμα.

Κραυγαλέο παράδειγμα, το δικαίωμα επιλογής εργασίας υπό την ευρεία έννοια. Στην Ελλάδα των μνημονίων, το δικαίωμα αυτό υπάρχει μόνο θεωρητικά. Στην πράξη έχει παντελώς ακυρωθεί από την ανεργία και την πλήρη αδυναμία των πολιτών να βρουν εργασία, και κατά προέκταση να επιλέξουν είδος και ώρες εργασίας και ύψος αποζημίωσης τους. Το δικαίωμα εργασίας, κατά προέκταση είναι και δικαίωμα ζωής. Η ακύρωση του συνιστά από μόνη της, κατάλυση της Δημοκρατίας, αλλά και απόπειρα γενοκτονίας κατά των Ελλήνων πολιτών, έστω και αν οφείλεται στην επιλεγόμενη ελεύθερη λειτουργία της αγοράς.

Στην περίπτωση που στα πλαίσια των μνημονιακών υποχρεώσεων, το κράτος με αποφάσεις του αφαιρεί με διάφορα προσχήματα, το δικαίωμα εργασίας από πολίτες του, τότε προκύπτει θέμα ειδεχθούς εγκληματικής πράξεως. Αλλά και στην περίπτωση που η ανεργία οφείλεται στις εγκληματικές παρενέργειες της μνημονιακής πολιτικής, τότε και πάλι προκύπτει θέμα ειδεχθούς εγκληματικής πράξης, εάν η κυβέρνηση εμμένει στην συνέχιση της ίδιας πολιτικής.

Στις δημοκρατίες, δικαίωμα και υποχρέωση επιλογής έχει και η εκλεγείσα κυβέρνηση. Η τέχνη της πολιτικής είναι η επιλογή. Κυβερνήσεις που παραιτούνται από το δικαίωμα αυτό, που είναι ταυτόχρονα και υποχρέωση, και εντάσσονται στον μονόδρομο της μνημονιακής πολιτικής, της πολιτικής του ‘’ευρώ πάση θυσία’’, είναι προφανές ότι αυτοκαταργούνται. Η  συνέχιση άσκησης από μέρους τους της εκτελεστικής εξουσίας, αποτελεί ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, δηλαδή πραξικοπηματική άσκηση της εξουσίας.

Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ.

.Βασικός παράγοντας προστασίας των πολιτών από καταχρήσεις εξουσίας από οργανωμένα ιδιωτικά συμφέροντα και από φορείς άσκησης κρατικής εξουσίας, είναι η ανεξαρτησία της οργάνωσης και λειτουργίας της εκτελεστικής, της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας, ως επίσης και των κομμάτων και των ΜΜΕ. Γα τους δευτερεύοντες θεσμούς η διαπίστωση είναι ότι κατέστησαν όργανα υπονόμευσης της Δημοκρατίας.

1: Η ηγεσία της δικαστικής εξουσίας και τα ανώτερα στελέχη της διορίζονται από τον κ. Υπ. Δικαιοσύνης, με έγκριση ή και υπόδειξη του Πρωθυπουργικού επιτελείου. Η επαγγελματική εξέλιξη των κατώτερων στελεχών της δικαιοσύνης εξαρτάται από την υποκειμενική κρίση των προϊσταμένων τους, και αλυσωτά από το γραφείο συμβούλων του πρωθυπουργού. Όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και οι λειτουργοί της δικαιοσύνης έχουν χαρίσματα, έχουν όμως και αδυναμίες.

Η εξέλιξη τους μέχρι τα ανώτατα κλιμάκια, εξαρτάται εν πολλοίς από τις αποφάσεις του προκαθήμενου της εκτελεστικής εξουσίας, και λιγότερο από τα επαγγελματικά και επιστημονικά τους προσόντα και την εργατικότητα τους. Είναι πρόδηλο ότι τελούν υπό καθεστώς  εξωγενών πιέσεων, εκάστοτε αφόρητων, που δεν αποτελούν και τις κατάλληλες συνθήκες αντικειμενικής άσκησης του έργου τους, κυρίως όταν οι αποφάσεις  άπτονται του κυβερνητικού έργου.

2: Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.    

Η βιωσιμότητα και η εξέλιξη του βουλευτή προσδιορίζεται από δύο βασικούς θανάσιμους παράγοντες. Την ικανότητα υποταγής στις αποφάσεις του αρχηγού και στην απουσία έκφρασης άποψης. Το επιτελείο του εκάστοτε αρχηγού γνωρίζει τις προθέσεις  των βουλευτών πριν αυτές εκδηλωθούν, για ενδεχόμενη αποστασία και διά επιπλήξεων και  εκβιασμών, προσπαθούν να προλάβουν το κακό. Εάν τούτο δεν γίνει κατορθωτό, τότε με διαρροές στα …ανεξάρτητα ΜΜΕ εξουδετερώνουν τον αποστάτη.

Όταν ο βουλευτής έχει άποψη, τότε θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνος και ως μελλοντική απειλή ακόμη και για τον ίδιο τον αρχηγό. Στη περίπτωση αυτή, ο βουλευτής εξουδετερώνεται, συνοδευόμενος από ποταμούς πολιτικών, οικογενειακών και ιδεολογικών αμαρτημάτων.

Κοντολογίς, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι ο βουλευτής ζει μέσα στον τρόμο και βέβαια απολαμβάνει το μεροκάματο του τρόμου, σαν αμοιβή για την προσφορά του στον αρχηγό.

3: ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ:

Είναι πρόδηλο ότι στη Ελλάδα η Δημοκρατία εξελίχτηκε σε ολιγαρχικό πολίτευμα, σε πολίτευμα των δύο αρχηγών δηλαδή του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το πολίτευμα αυτό, ουσιαστικά καθιερώθηκε από το σύνταγμα του 1975. Το σύνταγμα αυτό λειτούργησε σχετικά ικανοποιητικά, χάρις στις ισχυρές προσωπικότητες των Κωνσταντίνου Καραμανλή και  Ανδρέα Παπανδρέου. Μετά τον θάνατο των δύο αυτών προσωπικοτήτων, το πολιτικό μας σύστημα κυριαρχείται από  ‘’Νανισμό στελεχών’’.

Ο νανισμός αυτός και οι πολιτικές ίντριγκες που τον συνοδεύουν, εξέβαλαν τους νουνεχείς πολίτες από το πολιτικό γίγνεσθαι. Το κενό αναπληρώθηκε από άτομα άγνωστης ….ταυτότητας, τα οποία με νόμους περιχαράκωσαν την πολιτική ύπαρξη τους. Έτσι είναι σήμερα, σχεδόν αδύνατη, η επανόρθωση του πολιτικού μας βίου με ομαλές κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Ο νανισμός απέκοψε τους πολιτικούς από την εκλογική βάση. Για να επιζήσουν αναγκάζονται να προσφύγουν στην βοήθεια άγνωστων διεθνών κέντρων εξουσίας, παραχωρώντας σαν αντάλλαγμα, εκούσια ή ακούσια, την ίδια την Ελλάδα Έτσι ο πολιτικός νανισμός που χαρακτηρίζει την πολιτική μας ζωή παρέσυρε σε αδιέξοδα την δημοκρατία αλλά δυστυχώς και την ίδια την Ελλάδα.

4: ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η δημοκρατία του σήμερα μετεξελίχτηκε σε πολίτευμα του χαρισματικού πρωθυπουργού, συνεπικουρούμενου από τον χαρισματικό ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν θα επιχειρήσουμε προβολή των διαπιστώσεων μας στο μέλλο. Θα βοηθήσουμε όμως τον αναγνώστη να το επιχειρήσει, αναφερόμενοι συνοπτικότατα, στην πολιτική ιστορία της Γείτονος Ιταλίας.

Τα 1915 ο…. χαρισματικός ηγέτης Μουσολίνι ίδρυσε το πολιτικό σχηματισμό Fazio Parlamentoro, ο οποίος το 1919 εξελίχτηκε σε  Fazio Combatimento (μαχητική ένωση). Αδιαφιλονίκητος ηγέτης του κόμματος ο Μουσολίνι ο οποίος με την βοήθεια των λεγεώνων του και με διευθυντήριο την ομάδα συμβούλων του, εξελίχτηκε και σε εθνικό ηγέτη. Μετά το 1919, η Ιταλία εξελίχτηκε σε ιμπεριαλιστική δύναμη.

Ο Χίτλερ μιμούμενος τον Μουσολίνι είχε την ίδια πολιτική πορεία, και η Γερμανία εξελίχτηκε επίσης  σε ιμπεριαλιστική δύναμη, και προκάλεσε εκατόμβες νεκρών.

Τονίζεται ότι τα βασικά χαρακτηριστικά και στις δύο περιπτώσεις ήταν η ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΗΓΕΤΗ, ΚΑΙ Η ΑΝΕΛΙΞΗ, ΝΑΖΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΥ,  ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΑΡΩΔΙΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ.  Ο Φασισμός δηλαδή αποτέλεσε κοινοβουλευτική εξέλιξη, του  κατά ευφημισμό Δημοκρατικού πολιτεύματος.

ΣΥΝΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΟΤΙ Ο ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΜΟΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΣΥΝΑΓΕΤΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΠΩΣ ΟΤΑΝ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΧΕΤΑΙ  ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ, ΤΟΤΕ ΚΑΤΑ ΑΝΑΓΚΗ ΜΕΤΑΠΙΠΤΕΙ ΣΕ ΦΑΣΙΣΜΟ.