Γ : ΕΓΩ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑΣ

        ‘’  Όταν ακούσης ότι έβγαλες φτερά και μπορείς να πετάξεις,                              μην τους πιστέψεις.. Θα γκρεμοτσακιστείς’’

      ‘’Μην αγοράζεις ελπίδα από αυτούς που σου την αφαίρεσαν. Είναι                          αναξιόχρεοι και σε θέλουν υπνωμένο και ραγιά.’’           

      ‘’Μάθε και προνόησε. Η πρόνοια είναι η αναγκαία και ικανή συνθήκη της σαρκικής σου επιβίωσης . Η ελπίδα είναι το   επακόλουθο της πίστης στη σωτήρια παρέμβαση του Ενσαρκωθέντος Λόγου, και αυτή ΝΑΙ υπάρχει’’. 

Προλεγόμενα: 

Εισερχόμεθα στο τελευταίο μέρος αυτής της τριλογίας, Τις νέες διαπιστώσεις από αυτή την οικονομετρική ανάλυση θα τις αποκαλύψουμε κατά το αναγκαίο, για να μην επιβαρυνθεί ο αναγνώστης με λεπτομέρειες που δεν αλλάζουν το συμπέρασμα. Σε συμπεράσματα και σε εισήγηση οικονομικής στρατηγικής, θα αναφερθούμε κατά το αναγκαίο, έχοντας σαν μόνο στόχο την απαλλαγή του Ελληνισμού από τον θανατηφόρο βρόχο, που οι δανειστές εταίροι περιέζωσαν στον λαιμό της πατρίδας μας. Θα αναφερθούμε στο ύψος και τις συνέπειες των εκκολαπτόμενων νέων μέτρων, σεβόμενοι όμως τους αναγνώστες, δεν θα προχωρήσουμε σε εξειδίκευση τους.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ-ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ:

  Σκοπός της παρούσας ανάλυσης είναι η ποσοτικοποίηση των προαπαιτούμενων για να επιτευχθεί ρυθμός ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας 2,0%-4,0% κατά μέσο όρο ετησίως. Διευκρινίζουμε ότι με τον όρο ανάπτυξη νοείται η αύξηση της παραγωγικής ικανότητας της οικονομίας, η οποία μπορεί να επιτευχθεί ΜΟΝΟ με νέες καθαρές επενδύσεις παγίου κεφαλαίου

Με τον όρο ανάκαμψη και τα συνώνυμα του, νοείται η ενεργοποίηση αργούσας παραγωγικής ικανότητας .η οποία λόγω της ύφεσης παρέμεινε ανενεργός, έπαψε δηλαδή να παράγει εθνικό προϊόν Η ύφεση όπως διαπιστώθηκε στη Β’ ενότητα, μείωσε το εθνικό εισόδημα της Ελλάδας από 206,7 δις το 2009, σε 144,6 δις το 2013, δηλαδή κατά 30,0 %. Το κρίσιμο ερώτημα που απασχόλησε εμάς αλλά και τον ΟΟΣΑ είναι.

1:Τυχόν ανάκαμψης της Ελληνικής οικονομίας, θα επαναφέρει την παραγωγή, την απασχόληση και τις αμοιβές στα επίπεδα του 2009; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι, επειδή η μακρά ύφεση, όμοια της οποίας δεν γνώρισε ο κόσμος μας ούτε το 1930, ούτε σε περιόδους πολέμου, κατέστρεψε όπως διαπιστώσαμε προηγουμένως, το 20,0% της παραγωγικής βάσης της οικονομίας. Από τα 341 δις ευρώ που είναι η αξία του αποενεργοποιηθέντος παγίου κεφαλαίου της οικονομίας , τα 231 δις καταστράφηκαν οριστικά. Έτσι τυχόν έξοδος από την ύφεση , η οικονομία δύναται, χωρίς νέες επενδύσεις να κερδίσει 20.0 δις εισόδημα και να φθάσει το επίπεδο του, στα 155 δις., έναντι 207 δις που ήταν το 2009. Από τον πίνακα που ακολουθεί προκύπτουν τα ακόλουθα.

 

 

2: Στην πρώτη δεκαετία, για να επιτευχθεί μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης 2,0%  απαιτούνται νέες ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου (αφαιρούμενης της αξίας της επανεργοποίησης της αργούσας παραγωγικής δυναμικότητας),  3,1 φορές περισσότερες από ότι θα είναι η αύξηση του εισοδήματος, δηλαδή  απαιτείται 25,4% εγχώρια αποταμίευση του εισοδήματος μας. Αυτό υποδηλώνει μείωση του επιπέδου κατανάλωσης κατά 18,0%  επί του εισοδήματος.

3: Υποθέσουμε κάλυψη των απαιτουμένων επενδύσεων με εισροή 378 δις ευρώ (37,8 δις, κατά μέσο όρο ετησίως) ξέων κεφαλαίων. Στην περίπτωση αυτή είναι εφικτός οποιοσδήποτε ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης, (ακόμη και 8-10%, τηρουμένων των οικονομικών προϋποθέσεων). Όμως, θα πρέπει να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ εθνικού προϊόντος και εθνικού εισοδήματος. Οι ξένες επενδύσεις συνεπάγονται εκροές κερδών της τάξεως του 10,0% επί του κεφαλαίου ετησίως, οι οποίες μειώνουν ανάλογα το εισόδημα, έναντι του εθνικού προϊόντος. Άρα στην περίπτωση μας η αύξηση του εθνικού προϊόντος θα είναι 136 δις, και η αύξηση του εθνικού εισοδήματος θα είναι 98,0 δις ευρώ.

4: Οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικής περιουσίας δεν αποτελούν επένδυση, από μακροοικονομική άποψη και δεν συνεισφέρουν τίποτε στην εθνική οικονομία, επειδή το προϊόν των ιδιωτικοποιήσεων διαρρέει στο εξωτερικό, για αποπληρωμή δανείων. Αντίθετα αποτελούν αρνητικό παράγοντα στην οποιαδήποτε προσπάθεια αναστήλωσης της χώρας. Ιδιωτικοποιήσεις της τάξεως των 50,0 δις., συνεπάγονται ετήσια εκροή εισοδήματος 5,0 δις. περίπου. Στα 10 χρόνια, εκτοκιζόμενες με 5,0%  οι συνολικές εκροές συμποσούνται σε 100,0 δις ευρώ.  Έτσι οι ιδιωτικοποιήσεις και η τυχόν κάλυψη των απαιτουμένων επενδύσεων για ρυθμό ανάπτυξης 2,0% συνεπάγονται, σε μια δεκαετία, εκροές εισοδήματος της τάξεως των 153,7 δις ευρώ δηλαδή 17,7 δις. περισσότερα από την προσδοκώμενη αύξηση του εθνικού προϊόντος.

5: Εάν ΑΠΟΣΒΕΣΤΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ Η ΠΟΛΥΜΕΡΩΣ, τότε οι απαιτούμενη εγχώρια αποταμίευση μειώνεται σε 268 δις (από 400 δις.), που είναι και πάλιν δύο φορές μεγαλύτερη από την προσδοκώμενη αύξηση του εισοδήματος.

6: Είναι προφανές ότι μεγαλύτερος ρυθμός ανάπτυξης από το  2,0% , δεν μπορεί να   στηριχθεί, μεσοχρόνια  από την Ελληνική οικονομία,  με τις υπάρχουσες δημοσιονομικές και παραγωγικές συνθήκες. Είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η Ελληνική οικονομία ότι, για να καλύψει η αύξηση του εθνικού προϊόντος ,τις απαιτούμενες αποταμιεύσεις για επίτευξη ενός συγκεκριμένου ρυθμού ανάπτυξης

6.1:  Απαιτούνται 25-30 χρόνια  με  ρυθμό ανάπτυξης 2,0%

6,2: Απαιτούνται 20 χρόνια , με ρυθμό ανάπτυξης 3,5% και

6.2: Απαιτούνται 10 χρόνια, με ρυθμό ανάπτυξης 4,0%  

7: Από τα δεδομένα των πινάκων προκύπτει ότι  η παραγωγικότητα του κεφαλαίου είναι 1/5,5, δηλαδή απαιτούνται τουλάχιστον 5,5 μονάδες κεφαλαίου για να παραχθεί μια μονάδα προϊόντος. Απαιτούνται επίσης 280000 ευρώ, κατά μέσο όρο για να δημιουργηθεί μια νέα θέση εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι η Ελληνική οικονομία ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ στην χρησιμοποίηση τεχνικών μεθόδων παραγωγής εντάσεως κεφαλαίου. Αυτός είναι ο λόγος που χρειάζεται εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό αποταμίευσης για να επιτευχθεί κάποιος σχετικά μικρός ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

1: Η μακρά οικονομική ύφεση, σαν αποτέλεσμα της πολιτικής εισοδηματικής προσαρμογής που επιβλήθηκε στην Ελλάδα, Οδήγησε σε τεράστια καταστροφή του παγίου κεφαλαίου της οικονομίας, με αποτέλεσμα τυχόν ανάκαμψης  να μην δύναται να επαναφέρει την οικονομία  ούτε στο  80,0% του επιπέδου του 2009. Εάν συνεχιστεί η ύφεση για άλλα τρία χρόνια, τότε οι απώλειες παραγωγικής ικανότητας της οικονομίας θα ξεπεράσουν  το 50,0% της παραγωγικής ικανότητας του 2009.  Κόποι αιώνων και γενεών Ελλήνων θυσιάστηκαν και θυσιάζονται στην πολιτική του  ‘’ευρώ πάση θυσία’’.

2: Οι απώλειες εισοδήματος, και γενικά οι οικονομικές απώλειες που υπέστη η Ελλάδα σαν συνέπεια των πολιτικών που της επεβλήθησαν, είναι πρωτοφανείς στα παγκόσμια χρονικά και καταμαρτυρούν εσκεμμένη απόπειρα ΕΘΝΙΚΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, η οποία συνεχίζεται με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό. Στον οικονομικό τομέα, κατέστησα την Ελληνική οικονομία ανίκανη να αποταμίευση ούτε ένα ευρώ, για να επιχειρήσει την οικονομική της ανασυγκρότηση. Όλα τα οικονομικά μεγέθη παραπέμπουν στο 1945, σαν έτος πρότυπο για να αρχίσει η οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση.

3: Υπάρχει αργούσα παραγωγική δυναμικότητα η οποία με την κατάλληλη οικονομική πολιτική αναθέρμανσης της οικονομίας, μπορεί να δώσει αύξηση εισοδήματος έως και 20,0 δις ευρώ, χωρίς νέες πάγιες επενδύσεις. Η δυνατότητα αυτή συνεχώς μειώνεται, και θα πάψει να υπάρχει αν συνεχιστεί η ύφεση για άλλα  2-3 χρόνια.

Η σημαντική μείωση της παραγωγικής δραστηριότητας, μειώνει τις δυνατότητες εμφάνισης μεγάλων αρνητικών ρυθμών ανάπτυξης, αφού δεν υπάρχει κάτι το ποσοτικά αξιόλογο για να μειωθεί. Για το λόγο αυτό το ενδιαφέρον μετατοπίζεται από τα αρνητικά πρόσημα, στην ύπαρξη κάποιας θετικής ένδειξης ανασυγκρότησης.

4: Απόσβεσης χρέους, μονομερής ή συλλογική, είναι συνθήκη ικανή να αυξήσει τις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας  κατά 24,0 δις ευρώ, την τρέχουσα δεκαετία, και μαζί με την αναθέρμανση της οικονομίας να οδηγήσου σε αύξηση του ΑΕΠ κατά 44,0 δις ή κατά 26,6% την τρέχουσα 10ετία ή κατά 2,7% κατά μέσο όρο ετησίως.

Κατά συνέπεια, αναθέρμανση της οικονομίας και απόσβεση, ή τουλάχιστον αναστολή πληρωμής του χρέους  μπορούν, υπό προϋποθέσεις, να αποτελέσουν τους μοχλούς ανασυγκρότησης της οικονομίας.

5: Από τα στοιχεία που παραθέσαμε καθίσταται σαφές, ότι η όποια προσπάθεια ανάπτυξης της οικονομίας, δηλαδή η αύξηση της παραγωγικής της βάσης, αποκλειστικά με νέες πάγιες επενδύσεις, είναι αντικειμενικά αδύνατη, γιατί η οικονομία έχει χάσει την  αποταμιευτική της ικανότητα,  και κινείται σε επίπεδα αρνητικής αποταμίευσης, ή άλλως με χρηματοδότηση της ενεργού ζήτησης με ρευστοποίηση καταθέσεων.

6: Τυχόν μαζική προσφυγή σε εξωτερικό δανεισμό, με την μορφή άμεσων επενδύσεων, θα οδηγούσε σε αύξηση του εθνικού προϊόντος, το οποίο κατά μεγάλο ποσοστό θα διέρρεε στο εξωτερικό. Έτσι η Ελλάδα θα ήταν μια πλούσια οικονομία με φτωχούς ανθρώπους. 

7: Οι ιδιωτικοποιήσεις για ταμειακούς λόγους δεν προσφέρουν τίποτα το θετικό στην οικονομία. Αντίθετα   οι μεγάλες διαρροές εισοδήματος που προκαλούν αποτελούν παράγοντα υπονόμευσης της προσπάθειας ανασυγκρότησης της οικονομίας. Βέβαια θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες οργάνωσης των κρατικών επιχειρήσεων, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, για να καταστούν ωφέλιμες σε όλους τους πολίτες.  

8: Η Ελληνική οικονομία από το 1998 και εντεύθεν χρησιμοποιεί, ασυνείδητα, πρότυπα οικονομικής πολιτικής, που είναι εντελώς απρόσφορα με  το οικονομικό τεχνολογικό και παραγωγικό της δυναμικό. Για τον λόγο αυτό εξαναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει παραγωγικές μεθόδους εντάσεως κεφαλαίου, με αποτέλεσμα το υψηλό κόστος ανάπτυξης και την ανεργία του εργατικού της δυναμικού. Η ανεργία αντιμετωπίστηκε με πληθυσμιακή υπερφόρτωση και ποιοτική υποβάθμιση ενός κακοπληρωμένου (για τους ικανούς), δημόσιου τομέα και παράλογες και παράνομες κοινωνικές και κυρίως συνδικαλιστικές παροχές.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΙΖΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΡΗΞΙΚΕΛΕΥΘΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ. 

ΤΙ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ:

Η επιλογή είναι το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών, η συνιστώσα του δημοκρατικού πολιτεύματος και η ΤΕΧΝΗ της πολιτικής, Οι κυβερνήσεις των Αθηνών παραιτήθηκαν εκβιαζόμενες από το δικαίωμα αυτό, προσχώρησα στο μονόδρομο των μνημονίων και σέρνουν μαζί τους στην καταστροφή την Ελλάδα. Για γυρισμό απαιτείται τόλμη, και η τόλμη χρειάζεται αρετή, την οποία δεν διαθέτουν οι σύγχρονοι πολιτικοί. Για τους λόγους αυτούς, είναι πολύ πιθανό να υποκύψουν στις αφόρητες πιέσεις των δανειστών και εταίρων μας. Ευχόμαστε να βρουν την δύναμη για ένα νέο βροντερό και ομόθυμο ΟΧΙ.

1: Ο χρηματοπιστωτικός τομέας είναι βασικό μέσο επιδίωξης της πολιτικής της παγκοσμιοποιήσεως.  Οι τράπεζες των Νοτίων Ευρωπαϊκών χωρών, και κυρίως οι Ελληνικές τράπεζες, ξέφευγαν του απολύτου ελέγχου των άγνωστων κέντρων άσκησης της παγκόσμιας εξουσίας, για αυτό στοχοποιήθηκαν. Ενώ η εμπιστοσύνη των πολιτών στο τραπεζικό σύστημα, ανεξάρτητα δυσκολιών και λογιστικών μεγεθών, παρέμενε ακέραια, φρόντισαν, με ντιρεκτίβες και δηλώσεις των εξουσιαστών, να πλήξουν την αξιοπιστία τους και να τις καταστήσουν αναξιόχρεες.

Σήμερα τελούν, ότι απέμεινε , υπό τον απόλυτο έλεγχο τους, και καταβάλλεται τιτάνια προσπάθεια διάσωσης τους, αδιαφορώντας πλήρως για τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες, που πιθανότατα αποτελούν και την απώτερη επιδίωξη τους. 

Οι πλειστηριασμοί είναι αναγκαία, όχι όμως και ικανή προϋπόθεση για την διάσωση των τραπεζών. Θα επιχειρηθούν μέχρι και επίπεδο ‘’ορνιθώνα’, για όλα τα κόκκινα δάνεια και όχι μόνο για  τα σπίτια.. Και μετά  η διάσωση με κεφαλαιοποίηση καταθέσεων.

2: Εν όψει, η εξομοίωση των κόκκινων φόρων με τα κόκκινα δάνεια, και κατά ακολουθία η απαίτηση των δανειστών για ιδιωτικοποίηση των κρατικών φορολογικών απαιτήσεων. Είναι παγκοσμίως πρωτόγνωρο να επιβάλλονται συνεχώς και περισσότερες φορολογικές επιβαρύνσεις, όταν από τους επιβληθέντες φόρους εισπράττεται μόνο ένα μικρό ποσοστό. Στόχος είναι να καταστούν όλοι οι πολίτες, πλούσιοι και φτωχοί, γεννημένοι και αγέννητοι, υπόχρεοι με τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι του ανάλγητου κράτους.

3: Εν όψει τα νέα ασφαλιστικά μέτρα με τα οποία θα εναρμονιστεί η παροχή νέων συντάξεων με τις καταβαλλόμενες συντάξεις, και θα διαφημισθεί σαν μέτρο αποκατάστασης του δικαίου. Με τις περικοπές συντάξεων οι παλαιοί συνταξιούχοι απολαμβάνουν σύνταξη σημαντικά μικρότεροι από ότι οι νέοι συνταξιοδοτούμενοι πού έχουν τις ίδιες συνταξιοδοτικές  προϋποθέσεις. Το βάρος θα πέσει στον ιδιωτικό τομέα.

4: Επέκταση του μέτρου αναστολής πληρωμών κρατικών υποχρεώσεων προς τον Ιδιωτικό τομέα, τουλάχιστον κατά ένα έτος. Μέτρο επικοινωνιακά αναγκαίο για πλασματική παρουσίαση πρωτογενούς πλεονάσματος.

5: Υπογραφεί νέου μνημονίου με το οποίο θα  κατοχυρώνονται ΝΕΑ και  ‘’εδαφικά’’ δικαιώματα των  δανειστών!

Εξομοιώνονται τα νέα μέτρα με την μάχη των Πλαταιών. Αν  ο εχθρός κερδίσει την μάχη αυτή, τότε η κατάληψη των ….ΑΘΗΝΩΝ  δέον να θωρείται πιθανότατη

Εξομοιώνεται η τυχόν κατάληψη των Αθηνών, με την άλωση της Αγίας πόλης από τους σταυροφόρους το 1204. Και τότε, για οικονομικούς λόγους, σκότωσαν βίασαν λεηλάτησαν, κούρσεψαν τους θησαυρούς των Ελλήνων με τους οποίους στολίζουν τις πόλεις τους. Και  τότε από ….μερικούς η πόλης παραδίδετο, την ώρα που κατατρομαγμένοι και αλαφιασμένοι οι Έλληνες, περιέτρεχαν τις πλατείες φωνάζοντας,

 εάλω η πόλις, εάλω η πόλις, εάλω η πόλις .

Ναι ξυπνάμε μνήμες, με αγάπη προς όλους τους λαούς της Ευρώπης, προς όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα φυλής, γλώσσας και θρησκεύματος  Αλλά και με απέραντη καχυποψία  προς τις ηγεσίες των χωρών εκείνων που δεν κουράζονται να σκοτώνουν Έλληνες, που δεν κουράζονται ακατάπαυστα να επιδιώκουν την εθνική γενοκτονία των Ελλήνων. Είμεθα από τονΘεόυποχρεωμένοι να προστατέψουμε τον εαυτόν μας και πρέπει να τον προστατέψουμε. 

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ:

1: Οι άνθρωποι πορευόμαστε μέσα από τα λάθη μας, και τούτο δεν είναι έγκλημα. Έγκλημα είναι να βλέπεις, να αναγνωρίζεις το λάθος και να αρνείσαι πεισματικά να αλλάξεις πορεία. Το έγκλημα γίνεται θανάσιμο όταν σέρνεις  μαζί σου  ένα ολόκληρο έθνος.

Με πρωτοβουλία του  πρωθυπουργού και υπό την προεδρία του προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί εθνική αναγκαιότητα, να συγκληθεί σύσκεψη όλων, χωρίς αποκλεισμούς, των πολιτικών αρχηγών, και με ξεκάθαρα βαλμένα στο τραπέζι, τα προβλήματα, να ληφθούν  ιστορικές αποφάσεις για την σωτηρία του έθνους. Ναι του έθνους, γιατί αν πέσει το Ελληνικό κράτος, πέφτει ο απανταχού ελληνισμός.

Αν πέσει το Ελληνικό κράτος παύουν να έχουν λόγο ύπαρξης και τα κόμματα, και οι πολιτικοί και τα προγράμματα και οι πολιτικές θέσεις. Όλοι πρέπει να αντιληφθούμε ότι με τις υπάρχουσες συνθήκες η στείρα αντιπαράθεση και οι χαρακτηρισμοί και αφορισμοί των δε κατά των με και τανάπαλιν, μόνο βλάπτουν

2: Υπάρχουν ακόμη περιθώρια ανάκαμψης της οικονομίας, χωρίς το  κόστος των νέων επενδύσεων. Υπάρχουν ακόμη, μικρά έστω, περιθώρια ανάκαμψης του φρονήματος των πολιτών και της εμπιστοσύνης τους προς το κράτος ΑΝ το επόμενο συμβούλιο αρχηγών των χωρών της Ευρωζώνης ασχοληθεί αποκλειστικά με Ελληνικές προτάσεις- οιονεί τελεσίγραφα, που η Ελληνική πολιτεία θα υποβάλει στην κομισιόν, με την ένδειξη ‘’κατεπείγον’’

2.1: Οριστικά τέλος στα όποια ταμειακά μέτρα νέων φορολογικών επιβαρύνσεων, νέων εισοδηματικών περικοπών και νέων δανειακών δόσεων.

2.2 Ταχύτατη αναπτυξιακή εκλογίκευση του φορολογικού συστήματος το οποίο αποτελούσε, και σήμερα στο 100πλάσιο αποτελεί, αντικίνητρο επιχειρηματικής δραστηριότητας και οικονομικής ανάπτυξης, Κανένας σοβαρός επιχειρηματίας δεν ανέχεται η επιχειρηματική του εντιμότητα να κρίνεται σε καθημερινή βάση από τον όποιο ΣΔΟΕ. Το πλαίσιο άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας πρέπει να είναι σαφώς καθορισμένο.

2.3:  Οικονομική αναγκαιότητα, η άμεση καθιέρωση της δραχμής ως δεύτερο εθνικό νόμισμα, υποχρεωτικά αποδεκτό στις συναλλαγές μεταξύ κράτους και ιδιωτών και προαιρετικά αποδεκτό στις συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών. Καθιέρωση, για την διευκόλυνση των συναλλασσομένων, αρχικής ισοτιμίας  ένα προς ένα, με το ευρώ.  Υπάρχουν τεράστια περιθώρια αύξησης της ρευστότητας της οικονομίας, γεγονός που υποδηλώνει μεγάλες πιθανότητες αυξημένης ζήτησης της, και ευνοϊκή αποδοχή της από την αγορά. Η αύξηση της ρευστότητας της οικονομίας αποτελεί αναγκαίο προαπαιτούμενο ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Η δραχμή όμως, αποτελεί και την αναγκαία προϋπόθεση στροφής της οικονομίας σε τεχνικές παραγωγής, συμβατές με τον  δυναμικό όγκο των συντελεστών παραγωγής, εργασία και κεφάλαιο, που διαθέτει.

2.4: Αναστολή πληρωμών τοκοχρεωλυτικών δόσεων για μια δεκαετία, (μονομερής ή πολυμερής), μείωση των επιτοκίων καταθέσεων στο 0,5% και περίοδος  χάριτος 10 χρόνια. Απόσβεση χρέους με συμψηφισμό του 80,0% των κερδών που οι Ευρωπαϊκές τράπεζες απεκόμισα σε βάρος της Ελλάδας με την διαχείριση από αυτές και τις κυβερνήσεις τους, των Ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά. Η αναστολή αυτή θα συνεισφέρει κατά 16,5% στην ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας μέσα στην επόμενη 10ετία και μαζί με την ανάκαμψη θα αυξήσουν την εθνική παραγωγή κατά 30,0% περίπου, ή κατά 2,7% κατά μέσο όρο ετησίως.

Άμεση σύσταση ομάδας εργασίας από Έλληνες νομικούς με την εντολή, να ετοιμάσουν προσφυγή της Ελλάδος κατά της κομισιόν και της ΕΚΤ για αποζημίωση της, για τις τεράστιες ζημιές που υπέστην λόγο των μέτρων που εκβιαστικά της υπέβαλαν. Ταυτόχρονα αίτημα αναστολής πληρωμών και συμψηφισμού, μέχρις ότου τελεσιδικίσει η υπόθεση.

3: Με την ένταξη στην Ευρωζώνη, η Ελληνική οικονομία εξαναγκάστηκε να υιοθετήσει τεχνικές παραγωγής εντάσεως κεφαλαίου. Προς τούτο συνετέλεσαν οι ειδικές συμφωνίες της Ε.Ε, με χώρες χαμηλού κόστους, πρώην Ευρωπαϊκές αποικίες, προς όφελος των Βορείων και προς μεγάλη ζημιά των Νοτίων χωρών και της Ελλάδος. Έτσι η οικονομία εξαναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει στην παραγωγική διαδικασία περισσότερο πάγιο κεφάλαιο, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ, και λιγότερη εργασία που ΕΙΧΕ ΣΕ ΥΠΕΡΕΠΑΡΚΕΙΑ. Αυτός είναι ένας από τους σημαντικούς λόγους που η οικονομία αυτοδύναμα και χωρίς ύφεση δεν μπορεί να στηρίξει ρυθμό ανάπτυξης, ούτε 2,0%

Κατά συνέπεια, το παρών και το μέλλο της Ελληνικής οικονομίας επιβάλλουν όπως ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για αποκατάσταση της ισορροπίας στην Ελληνική οικονομία, δηλαδή στην χρησιμοποίηση μεθόδων παραγωγής που να απαιτούν λιγότερο κεφάλαιο κατά μονάδα προϊόντος. Για να επιτευχθεί η επιδιώξει αυτή θα πρέπει,

3.1: Στα πλαίσια της Ε,Ε, συνειδητή υποτίμηση της δραχμής, για να επιτευχθεί υποκατάσταση εισαγωγών και αύξηση των εξαγωγών προϊόντων με σχετικά υψηλές απαιτήσεις σε εργασία, όπως αγροτικών, κλωστοϋφαντουργικών, ετοίμων ενδυμάτων, ηλεκτρονικών, τουριστικών υπηρεσιών κ.λ.π.. Η Ελλάδα με τις υπάρχουσες συνθήκες μπορεί και πρέπει να εξάγει εργασία και να εισάγει κεφάλαιο.

3.2: Κέντρα εφαρμοσμένης οικονομικής και τεχνολογικής έρευνας και στο χώρο των ενόπλων δυνάμεων, οι οποίες θα πρέπει να δραστηριοποιηθούν στον τομέα κατασκευής βασικών έργων υποδομής, και να αποτελέσουν βασικό παράγοντα παραγωγικής και εκπαιδευτικής απορρόφησης νέων ανθρώπων, οι οποίοι να προωθούνται στον ιδιωτικό τομέα ή να μονιμοποιούνται, ανάλογα των αναγκών της υπηρεσίας τους. Συνεχής μελέτη όλων των συνισταμένων της ελληνικής οικονομίας , και κατάρτιση τακτικών περιοδικών εκθέσεων που να  συνοδεύουν τα νομοσχέδια οικονομικού και κοινωνικού περιεχομένου που θα υποβάλλονται για ψήφιση στη Βουλή.

Οι ένοπλες δυνάμεις, πέραν από την εθνική ασφάλεια, θα πρέπει να συμμετέχουν και στην προσπάθεια κοινωνικής συνοχής και οικονομικής ανάπτυξης που αποδεικνύεται ισχυρότερη  εθνική απειλή, ακόμη και από στρατιωτική εισβολή.

 Είναι φανερό ότι απαιτείται νους, αρετή, ομαδικότητα, αντικειμενικότητα, γενική κινητοποίηση όλων των δυνάμεων του έθνους, χωρίς αποκλεισμούς, για να βάλουμε την Ελλάδα στον δρόμο της εθνικής, κοινωνικής και οικονομικής ανασυγκρότησης της, από τον οποίο εκτροχιάστηκε με την απόλυτη …….συμπαράσταση των Ευρωπαίων εταίρων μας.

   Εγώ μου, δεν υπάρχει ελπίδα από τους εταίρους μας. Δεν υπάρχει ελπίδα από αυτούς που ανάλγητα και ξεδιάντροπα ανακοινώνουν τεράστια κέρδη σε βάρος των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου και κυρίως της Ελλάδας. Που η μείωση του χρέους με το Βενιζέλιο  PSI;. Που η μείωση του χρέους με την Στουρνάρια εξαγορά χρέους; Και στις δύο περιπτώσεις η Ελλάδα υπέστη τεράστιες ζημιές προς όφελος των Βορείων εταίρων μας, τις οποίες έγκαιρα επισημάναμε σε ακόμη αναρτημένα άρθρα μας.

ΕΓΩ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΤΟΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, ΠΟΥ ΣΕΡΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΠΟΥ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΚΑΙ ΩΡΑΙΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΙ ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ.

ΕΓΩ ΜΟΥ ΞΥΠΝΑ, ΞΥΠΝΑ, ΞΥΠΝΑ, ΞΥΠΝΑ ΡΑΓΙΑ.