ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ

                                                ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

                                                            Από Ε. Γεωργίου

(Ήταν τότε που ο Θεός έστειλε στην γη Έλληνες για να διδάξουν τους ανθρώπους, θυσία και αγάπη για την λευτεριά. Τους απέσυρε γρήγορα για να τους προφυλάξει, από τους ΝΕΟΥΣ ΣΟΔΟΜΪΤΕΣ, όμως αυτοί θα ξανάρθουν)

            ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΕ, ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ-ΈΛΛΗΝΕΣ,

            Σήμερα γιορτάζουμε της Κύπρου μας το ΕΠΟΣ. Δίκαιο και πρέπον είναι, διθύραμβο λόγο να πω, να ανασύρω μνήμες, και λόγο επικό να απευθύνω στους εργάτες του έπους. ¨όμως για την πατρίδα θα μιλήσω. Για την τιμή και την δόξα της πατρίδας οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ θυσιάστηκαν και όχι για την δόξα της δικής τους. Αυτή είναι η μεγαλοσύνη τους, και λόγια να την περιγράψω δεν βρίσκω, απλά σιωπώ και υποκλίνομαι.

            ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ-ΈΛΛΗΝΕΣ,

            Επί αιώνες κάθε απόπειρα απόκτησης της ελευθερίας μας, πνιγόταν στο αίμα. Η γης ποτιζότανε με αίμα Ελλήνων και το δένδρο της ελευθερίας δεν έλεγε να φυτρώσει. Η ελπίδα μαράθηκε στις καρδιές μας και η πατρίδα ολούθεν αιμορραγούσα αδυνατούσε να έλθει εις βοήθεια μας.

            Είδε ο Θεός και σπλαχνίσθηκε και κατά την ημέρα και ώρα που Εκείνος όρισε, ξαφνικά και αναπάντεχα, σαν κεραυνός σε ανέφελο ουρανό, φωνή ομοούσια κάλεσε τους Έλληνες εις τον,

                                    ΥΠΕΡ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΑΓΩΝΑ

            Ήταν η φωνή του αρχηγού Διγενή και του Εθνάρχη Μακαρίου.

             Ο Βρόντος της φωνής αφύπνισε τους σκλάβους. Σε μια νύχτα οι πρώτοι των Ελλήνων, μεταμορφώθηκαν σε ανίκητους μαχητές.

                                                Ο ΑΓΩΝΑΣ ΑΡΧΙΣΕ                                      Ήταν αγώνας ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΛΕΥΤΕΡΙΑ. Διεκδικήσαμε Θεία  δωρεά προς τον άνθρωπο.  

            Ήταν αγώνας ΘΥΣΙΑΣ. Με πρωτόγονα μέσα πολεμήσαμε πάνοπλες στρατιές και νικήσαμε. ΚΟΝΤΥΝΑΜΕ εις το απολύτως αναγκαίο τις απώλειες του αντιπάλου, και δεν χαιρόμαστε για αυτές. ΜΑΚΡΥΝΑΜΕ την δική μας θυσία, γιατί με το δικό μας αίμα έπρεπε να ποτιστεί το δέντρο της ελευθερίας.

            Ήταν αγώνας ομοούσιος. Σαν ΕΝΑΣ για ΕΝΑ σκοπό αγωνισθήκαμε και σφαγιασθήκαμε για λευτεριά. Ο διπλανός μας ήταν απλά ο συναγωνιστής, και καμιά κοινωνική διάκριση δεν χωρούσε αναμεταξύ μας. Και το θαύμα έγινε.

                        Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΗΣ.

            Το έπος καταγράφηκε στη συνείδηση των Πανελλήνων. Οι λαοί θαύμασαν για το ανθρωπίνως ακατανόητο και τιμή και σεβασμό απέδωσαν στους πρώτους των Ελλήνων. Η τιμή για τους Πανέλληνες είναι, και βεβαίωση, ότι υπάρχουν πάντα οι ίδιοι, για να διδάσκουν με το αίμα τους ότι

    ΜΕΙΖΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ, ΚΑΙ  ΓΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ Η                                 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ.

--Δικαίωμα επιλογής πνευματικής ανέλιξης, αγάπης και αρετής είναι η ελευθερία, και ούτε οικόπεδα, ούτε ασυδοσία είναι.

--Φθόνος κατέλαβε τον άρχοντα του κόσμου τούτου και έριδα ενέσπειρε ανάμεσων μας. Γίναμε επιλήσμονες και δούλοι των υλικών.

--Ξεστρατίσαμε, χωρίς να έχουμε χαράξει νέα πορεία. Καταμεσής του πελάγους  μας παρέσυραν οι άνεμοι και μέσα από παραισθήσεις ψάχνουμε για ξέρα, και

                              ΟΥΤΕ ΞΕΡΑ—ΟΥΤΕ ΡΟΤΑ

--Υπνωθήκαμε, και ήλθε ο καραδοκούν και η πατρίδα κολοβώθηκε  εις ΔΥΟ. Το αίμα και ο θρήνος πολύς, ο πόνος των Πανελλήνων πολύς, το χλεύος των οχτρών επίσης πολύ, και ο οχτρός καραδοκεί ν α ολοκληρώσει τον χαλασμό μας.

--Στρατηγική του είναι  να καταστεί περιφερειακή δύναμη, και ούτε διχοτόμηση ούτε δύο κράτη ούτε Ευρωπαϊκή ένωση, ούτε Αιγαίο είναι μέσα στις επιδιώξεις του. Η Κύπρος υπηρετεί τα σχέδια του και την θέλει ολόκληρη, προτεκτοράτο του μας θέλει. Αυτό το επιδιώκει μέσα από πολιτικά προνόμια προς την Τουρκική μειονότητα, που θα του επιτρέψουν να ακυρώσει πολιτικές και συμμαχίες, και να καταργήσει στην πράξη την, 

    ΔΙΕΘΝΗ ΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

 

--ΕΜΕΙΣ, ΤΙ ΕΜΕΙΣ.   

            Ανυποχώρητοι στην εφαρμογή των αρχών της δημοκρατίας και της αρχής της πλειοψηφίας των πολιτών.

            Ανυποχώρητοι στην αρχή ίσων πολιτικών δικαιωμάτων για όλους τους πολίτες ,και πολίτες είναι τα ΑΤΟΜΑ και όχι οι μειονότητες, οι εθνότητες, οι θρησκείες, οι γλώσσες.  

            Το πνεύμα του έπους ανάμεσων, μας είναι. Όλοι χωρίς εκπτώσεις, συμβιβασμούς, προϋποθέσεις, ας ενωθούμε εις ΕΝΑ με σκοπό ΕΝΑ που είναι   

( Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΑΣΗΣ ΦΥΛΗΣ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ.)    

            Εις αποστασία στο όνομα του νέου, γης, πλούτου ας μη προχωρήσουμε. Μέσα στους αιώνες τίποτα δεν υπάρχει για πρώτη φορά. Τα πάντα νέα και τα πάντα παλαιά είναι.

            ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ,

--Πίστη στον Θεό, πίστη στις ρίζες μας, πίστη στον εαυτό μας,     

--πίστη στην ελπίδα, υπομονή και εμμονή γιατί,

            Ο δρόμος για την Ιθάκη μακρύς είναι, αλλά υπάρχει και πρέπει να τον διαβούμε, και με την

                         ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΥΜΕ.

                                                                                                                                                  

 

 

 

         ΓΕΓΟΝΕ του ανθρώπου της αναστάσεως ,το σωτήριο.

                                    (Το μέγα Πάσχα των Ελληνορθόδοξων).

            Αναπαράσταση αυτή την εβδομάδα, την Αγία εβδομάδα, των παθών της σταύρωσης και της ανάστασης του Κυρίου Ιησού Χριστού, υιού Θεού και θεού. Ο όρος  ΠΑΣΧΑ είναι στο Ισραηλίτικo λεξιλόγιο και με αυτό αναπαρίσταται το πέρασμα της Ερυθράς θάλασσας από τους Εβραίους.

            Για τους Χριστιανούς ο ίδιος όρος εκφράζει το πέρασμα των ΕΘΝΙΚΩΝ, βασικά των Ελλήνων, από την λατρεία ειδώλων στον Μονοθεϊσμό,  ο οποίος εκφράζεται από τον Χριστιανισμό.

            Οι ερμηνείες αυτές είναι ορθές, αλλά, κατά την ταπεινή μου άποψη, η ευθεία παρέμβαση του Θεού εις τον κόσμο των ανθρώπων, αφορά όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο τους έλληνες και τους Ισραηλίτες. Πιστεύω δηλαδή ότι  η φανέρωση του Θεού, διά του Υιού στους ανθρώπους, υποδηλώνει κοσμογονική μεταβολή εις την φυσική υπόσταση των ανθρώπων, η οποία συντελείται δια της υπογραφής της Καινής Διαθήκης (υπόσχεσης Θεού προς τον άνθρωπο) με αίμα Θεού. Αναλυτικότερα.

            1: Εξέλεξε ο ΚΥΡΙΟΣ. δώδεκα ανθρώπους και τους έκανε αδέλφια του, διδάσκοντας ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε παιδιά του Ενός θεού και δικού του Πατέρα, και άρα μεταξύ μας είμαστε αδέλφια.

            2: Και εκ των δώδεκα ο ένας έγινε ο καταδότης του, διδάσκοντας έτσι ότι η αμαρτία διαβρώνει ακόμη και τους εκλεκτούς.

            3: Συγχώρεσε πόρνες, θεράπευσε λεπρούς, ανέστησε ανθρώπους, καταδεικνύοντας έτσι ότι η παρούσα γενεά ανθρώπων είναι από την φύση της (δημιουργία της) φθαρτή και δούλη των παθών της, και άρα εξ’ ορισμού αμαρτωλή. Από της δημιουργίας του ο άνθρωπος αποτελεί πολυτιμότατο σκεύος ανακαίνισης  πνευμάτων και παροχής στους μετανοούντες της Θείας χάριτος. Άρα από της δημιουργίας του ο άνθρωπος επιλέγηκε για να  καταδειχθεί η φθοροποιός επίδρασης της πράξης της αμαρτίας, στο σύμπαντα κόσμο, και δια της οποίας παρεμποδίζεται η επικράτηση στο σύμπαντα κόσμο, της Θείας ειρήνης και ευδαιμονίας.

            4: Την εβδομάδα των παθών η αμαρτία κορυφώθηκε και ο Υιός  οδηγήθηκε στον ατιμωτικό (τότε) θάνατο της σταύρωσης.  Και πριν εκπνεύσει, όντας επί του σταυρού, απευθύνθηκε στον Πατέρα και του ζήτησε,

                ΠΑΤΕΡ ΑΦΕΣ ΑΥΤΟΥΣ ΟΥ ΓΑΡ ΟΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΕΙ.                      

            Που σημαίνει, ήρθα για να σώσω και όχι να κρίνω τον κόσμο.

Και κύπτοντας το κεφάλι εξέπνευσε, και κατήλθε  στον Άδη και εκεί έθαψε την αμαρτία των ανθρώπων και όχι τον αμαρτήσαντα άνθρωπο.

            5:  Σε τρείς ημέρες από του θανάτου ήρθε η Ανάσταση, και η επιβεβαίωση ότι ο άνθρωπος Ιησούς, την  25^ην Μαρτίου, ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΦΘΑΡΤΟΣ, ΑΠΑΘΕΙΣ, ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ, ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ, ΙΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟ  ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.

            Ιησούς Χριστός Υιός Θεού και Θεός. Απαύγασμα της δόξας του θεού, και η δόξα συνυπάρχει με τον Θεόν. Και είναι η δόξα, η ακτινοβολία της Θείας ουσίας διά της οποίας ο Θεός ΕΝΕΡΓΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΔΟΞΑ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟ,  ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ.

 

                                 25^Η ΜΑΡΤΙΟΥ, ΕΟΡΤΗ ΕΟΡΤΩΝ ΕΛΠΙΔΑΣ                                                                                 (Σήμερα της σωτηρίας ημών το κεφάλαιο. Ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου                                                                                                              γίνεται και Γαβριήλ την χάρη ευαγγελίζεται……..)

 

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:  Εις την ανθρώπινη λογική επικρατεί το δόγμα,  ότι κάθε ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΚΑΘΕ ΚΙΝΗΣΗ, ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΒΟΛΗ,  ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ. Δηλαδή, λογικά, κατά την ανθρώπινη λογική, ΤΟ ΑΙΤΙΑΤΟ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ, και όπου η σύνδεση τούτη είναι ανέφικτη, τότε η ενέργεια, το αιτιατό, αποδίδεται στην τύχη. Μόνο που η τύχη είναι λογικά απροσδιόριστη.                                                

Αυτά κατά τα ανθρώπινα. Όμως ο Θεός, το Υπέρτατο ΟΝ, είναι και ο Υπέρτατος ΝΟΥΣ και ούτε οι ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ούτε η ΑΙΤΙΑ τους είναι αντιληπτά στο άνθρωπο χωρίς την δική του αποκάλυψη. Συνεπώς το ότι γράφεται στην παρούσα ανάπτυξη, αποτελούν ενισχυμένα θεωρήματα προς συζήτηση με την ελπίδα ότι ο Θεός θα μας λυπηθεί και θα μας αποκαλύψει το ΑΛΗΘΕΣ ΝΟΗΜΑ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΟΥ. Ενισχυμένα επειδή σαν βάση έχουν τον  προφητικό λόγο, αλλά όμως θεωρήματα.

Α: ΕΓΩ ΣΗΜΕΡΑ  ΕΓΕΝΝΗΣΑ ΣΕ.         

Β: ΚΑΘΟΥ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΜΟΥ ΕΩΣ ΑΝ ΕΙΔΩ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΟΥ, ΥΠΟΠΟΔΙΟ ΤΩΝ   ΠΟΔΩΝ ΣΟΥ.

ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΕΛΠΙΔΑ Ο ΘΕΟΣ 

Σαν σήμερα ο Πατήρ γέννησε Υιό, ίνα διά του πρωτότοκου Υιού, σώσει τους ανθρώπους της Αναστάσεως, τα παιδία της γης,  από την φθορά και τον θάνατο της σαρκός.

Σήμερα ο Πατήρ, γέννησε Υιό εκ …. Σπέρματος ….. Αγίου Πνεύματος  και  μήτρα  πανάρετης γυναικός. Και ην ο Υιός, Θεός και άνθρωπος, και ην η σάρκα Αυτού ΑΜΑΡΑΝΤΗ, ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΗ, ΑΠΑΘΗΣ, ΑΔΙΑΦΘΟΡΗ ΚΑΙ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.

Σαν σήμερα ο Υιός Θεού με διπλή φύση, φανερώθηκε στους ανθρώπους ως τέλειος άνθρωπος. Ως άνθρωπος σήκωσε στους ώμους Του τα ανθρώπινα πάθη και  υπέστη, όπως κάθε άνθρωπος,  τον πειρασμό  του σατανά  και παρέμεινε αναμάρτητος.

Ως άνθρωπος περιπάτησε μεταξύ των ανθρώπων, και θεράπευσε  πληγές  ψυχών και  σωμάτων, κήρυξε την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων, και αποκάλυψε στους ανθρώπους την απονομή της Θείας  Χάριτος  και το Θείο έλεος για τα αμαρτήματα τους, και οι  άνθρωποι δεν παρέλαβαν Αυτόν. Τον καθύβρισαν, τον λοιδόρησαν, τον ενέπαιξαν, ως ληστή τον συνέλαβαν και τον έσυρα σε ατιμωτικές δίκες, με στέφανο εξ ακανθών τον στεφάνωσαν, τον μαστίγωσαν και τέλος ως κοινό εγκληματία τον σταύρωσαν.

Και Αυτός την ώρα της κορύφωσης  του σταυρικού του μαρτυρίου, ατενίζοντας  προς τον ουρανό, προσευχήθηκε στον ΠΑΤΕΡΑ υπέρ  των ΑΝΘΡΩΠΩΝ και ζήτησε, πέραν πάσας ανθρώπινης λογικής και ιδιοσυγκρασίας

ΠΑΤΕΡ ΑΦΕΣ ΑΥΤΟΥΣ , ΟΥ ΓΑΡ ΟΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΕΙ

ΝΑΙ, την ώρα της κορύφωσης του μαρτυρίου Του, δεν αποζήτησε την τιμωρία ούτε των σταυρωτών του. Εξακολούθησε να αγαπά τον άνθρωπο, γιατί και ως τέλειος Θεός γνώριζε ότι ο άνθρωπος πλάσθηκε ως περίτεχνο σκεύος ανακαίνισης πνευμάτων και απονομής της Θείας χάριτος. Ο άνθρωπος πλάσθηκε με προορισμό,  δια αυτού,  να επικρατήσει εις τον σύμπαντα κόσμο η ΘΕΙΑ ΕΙΡΗΝΗ και η ΑΓΑΠΗ.

  Ο ενσαρκωθείς εις άνθρωπο  Υιός, διά της ενσαρκώσεως του τίμησε τον σώφρονα άνθρωπο, και σήκωσε με την σειρά του στους δικούς του ώμους τις αμαρτίες των ανθρώπων.

Και διά του θανάτου Του, Ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ,  νίκησε  για λογαριασμό των ανθρώπων τον θάνατο, δηλαδή τις αμαρτίες των ανθρώπων που για πάντα  ετάφησαν και που κρατούσα τον άνθρωπο  μακριά από τον ΠΑΤΕΡΑ ΘΕΟ.  

Και διά της αναστάσεως του, βεβαίωσε τους ανθρώπους ότι ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΘΕΟΣ   θέλει διά του θανάτου του σαρκικού ανθρώπου, ενταφιασθούν για πάντα οι αμαρτίες, και επικρατήσει στο κόσμο η Θεία Ειρήνη.

ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΟΠΩΣ Ο ΥΙΟΣ, ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ  ΜΕ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ  ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ, ΚΑΙ ΜΕ ΣΑΡΚΑ ΑΜΑΡΑΝΤΗ, ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΗ, ΑΦΘΑΡΤΗ ΚΑΙ ΑΠΑΘΗ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΥΙΟΥ.  ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΕΣΤΙ, ΠΝΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ. ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΥ ΤΟΥ ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ ΟΝΤΟΣ.

 ΕΛΠΙΔΑ= ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΑΡΚΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ; Ναι υπάρχει όταν προσδοκούμε κατά φύση, και σε καμιά περίπτωση όταν προσδοκούμε                     καθ’ υπερβολή,  και αντίθετα με  το φυσικό. Και η φύση, Σοφία Θεού είναι και όποιος ενεργεί κατά φύση, θέλημα Θεού αποδέχεται και εκφράζει.

Φρονώ ότι η δική μου εμπειρία από την ζωή , θα πείσει πιστεύω του λόγου μου το αληθές

Η ζωή μου έχει στιγματιστεί ανεξίτηλα από τον εθνικό απελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου, την περίοδο 1955- 1959.

Είμαστε άπειροι, άοπλοι, ανεκπαίδευτοι. Είμαστε τα γυμνασιόπαιδα της τετάρτης, πέμπτης και έκτης τάξεως των Ελληνικών γυμνασίων της  Κύπρου.  Είχαμε μέσα μας την φλόγα για λευτεριά και αυτό ήταν το ακαταμάχητο όπλο μας. Μας ανατίθεντο άκρως επικίνδυνες αποστολές και τις εκτελούσαμε με βαρύτατο κόστος.  Ο αγώνας διεξήχθη στο όνομα της Ομοούσιας και  Αγίας  Τριάδας. Χωρίς την εμφανέστατη Θεία παρέμβαση, οι μισοί από τις δικές μας τάξεις δεν θα καταξιώνονταν να δουν το τέλος του αγώνα.  

  Απαριθμώ πράξεις από την δική μου εμπειρία.

1: Τρείς φορές η μητέρα μου με έκλαψε για νεκρό.

2: Στα εννέα μου χρόνια, μισό βήμα, ή  αν το ζώο που γυρνούσε το αλακάτι, (μηχανισμός άντλησης νερού από πηγάδι) ολοκλήρωνε το βηματισμό του, θα είχα συνθλιβεί μεταξύ των κυλίνδρων του μηχανισμού άντλησης νερού.

3: Ήταν βράδυ και οι Άγγλοι με έτρεχαν ξοπίσω για να με συλλάβουν.  Στις παρυφές της Λάρνακας  και στα δυτικά των πετρελεοδεξαμενών, υπήρχε στρατόπεδο εγκαταλειμμένο και στα  200 μ. περίπου,  υπήρχε άλλο ενεργό στρατόπεδο που σάρωνε με τους προβολείς του όλη την περιοχή. Όταν οι προβολείς πλησίαζαν σε εμένα,  έπεφτα κάτω και ερευνούσα οπτικά το που ακριβώς βρίσκομαι, Ήξερα για το περιφραγμένο με αγκαθωτά  σύρματα στρατόπεδο ότι ήταν μπροστά μου, το πού όμως ακριβώς, αφήνετο στην οπτική παρατήρηση.

Και στην περίπτωση που περιγράφω, όταν έπεσα κάτω παρατήρησα ότι το κεφάλι μου απείχε από τα αγκαθωτά σύρματα, δηλαδή από τον βέβαιο θάνατο, μόνο 20 πόντους. Την ίδια νύχτα, άλλες τρεις φορές της ίδιας φύσης άλλα γεγονότα, με αποκορύφωμα το παγκόσμιο ρεκόρ για άλμα εις ύψος, αφού μπόρεσα να πηδήξω από τοίχο ύψους τεσσάρων μέτρων, με μόνο βοηθό το μάνταλο της εξώπορτας.

4: Συνελήφθηκα την 17^ην Μαρτίου το 1957, μήνα της ονομαστικής μου εορτής και γενεθλίων μου. Μεταφέρθηκα στο κολαστήριο του Special Branch Στη Λευκωσία.  Τα βασανιστήρια ήταν σε 24ωρη βάση και καθημερινά. Το σώμα έγινε ολόμαυρο, ο πόνος αβάσταχτος και ο φόβος κυρίαρχος της ψυχής και του σώματος μου. Ο διάβολος μου σφήνωσε στο κεφάλι ότι έπρεπε να προδώσω συναγωνιστές και γεγονότα, για να σώσω το τομάρι μου. Άγριος καυγάς ξέσπασε μέσα μου με την συνείδηση μου να με καθυβρίζει και να μου φωνάζει, ‘’τι σκέπτεσαι να κάνεις  βρε ρεμάλι. Για να γλυτώσεις το τομάρι σου πρέπει να προδώσεις την πατρίδα σου, να οδηγήσεις συναγωνιστές σου στην αγχόνη, να καταισχύνεις την οικογένεια σου πού ήδη προσμέτραγε ένα σοβαρά άρρωστο και άλλον ένα στις κεντρικές φυλακές, καταδικασμένο σε ισόβια δεσμά;’’

Και εγώ ούρλιαζα από τον πόνο και την αναποφασιστικότητα μου. Έμπειρος ο ανακριτής κατάλαβε ότι ήμουν κοντά στο αίσχος και την ντροπή, με κάθισε σε μια καρέκλα και μου είπε.

Άντε λέγε να γράφουμε. Δεν πρόλαβα να ανοίξω το στόμα μου, και μπαίνει στο γραφείο ένας φουριόζος Τούρκος αστυνομικός, φωνάζοντας με χαρά. Συλλάβαμε τυχαία τον τάδε, συνεργάτη του Σαμψών. Φέρετε τον  μέσα ουρλιάζει ο Άγγλος ανακριτής και αυτόν (εμένα) κλειδώστε τον στο διπλανό γραφείο.  

Σε πέντε λεπτά άρχισαν τα ουρλιαχτά του νεόφερτου. Δεν ξέρω πόσο κράτησαν. Εγώ όμως άρχισα να φοβάμαι πολύ περισσότερο και ταυτόχρονα ευχόμουν να κρατήσουν για πολύ τα ουρλιαχτά. Ήξερα όμως ότι κάποτε και σύντομα θα τελειώσουν. Γονάτισα, όσο είναι καιρός σκέφτηκα, έκανα την προσευχή μου και συνομίλησα με τον Θεό μου.

ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΕΡΕΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙΣ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΓΛΥΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΗ. ΤΟΝ ΥΙΟ ΣΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΠΕ  «ΘΕΕ ΜΟΥ ΘΕΕ ΜΟΥ ΙΝΑ ΤΙ ΜΕ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΠΕΣ, ΤΟΝ ΠΕΙΡΕΣ ΑΜΕΣΩΣ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ. ΕΚΕΙΝΟΣ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ, ΕΝΩ ΕΓΩ ΣΤΑ 17 ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΛΑΒΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΣΟΒΑΡΕΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ.

Τα καλά τελειώνουν γρήγορα. Με επανέφεραν μπροστά στον ανακριτή και αυτός μου είπε ¨Άντε λέγε να γράφουμε. Τι να πω, απάντησα με σταθερή φωνή και χωρίς κανένα φόβο. Μέσα μου είχα αποφασίσει να προκαλέσω εγώ αυτό που ζητούσα από τον Θεό να κάνει για μένα.

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ……… ΑΠΑΝΤΟΥΣΑ  ΕΠΙ ΜΕΡΕΣ, ΩΡΕΣ, ……ΜΗΝΕΣ, ΧΡΟΝΙΑ, ΑΚΌΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.  ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΙΧΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ.

Θεέ μου, να μην ζήσει κανείς αυτά που έζησα εγώ μετά το ‘’δεν ξέρω τίποτα’’. Και όμως με την Θεία παρέμβαση γλύτωσα, ενδεχομένως, την καταισχύνη της προδοσίας και βγήκα από το κολαστήριο αγνός αγωνιστής όπως ήμουν την ώρα που συνελήφθηκα.

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΩ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ

5: Ήταν απόγευμα. Μετέφερα σε τσάντα πάνω στο ποδήλατο μου, με το οποίο κυκλοφορούσα πλούσιο υλικό διαταγών, δύο πιστόλια, και χειροβομβίδες, στα χωριά Τρούλοι, Ορόκλινη και Πύλα. Έξω από την Λάρνακα, στον δρόμο προς Δεκέλεια, έπεσα πάνω σε μπλόκο των Άγγλων. Ήταν απόλυτα αδύνατη η διαφυγή ή η αποφυγή του  μπλόκου. Ο μαρτυρικός θάνατος βέβαιος, αφού η μόνη επιτρεπτή ποινή από το δικαστήριο, ακόμη και για κατοχή 5 γρ. μπαρούτης, ήταν ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΣ.

Τρείς σειρές αγκαθωτά συρματοπλέγματα στο δρόμο και περίπου 50 στρατιώτες πάνοπλοι που έκαναν εξονυχιστική έρευνα αδιακρίτως σε όλους τους περαστικούς με οποιοδήποτε μεταφορικό μέσο.

Ένθε και ένθε του δρόμου, μέσα στα χωράφια, ακροβολισμένοι Άγγλοι  στρατιώτες σε μήκος 100 μέτρων περίπου, φέροντες, πέρα του ατομικού οπλισμού τους και πολυβόλα.

Καταρχήν, και αδιανόητο για την δική μου ψυχοσύνθεση, διατήρησα απόλυτη ψυχραιμία. Κατέβηκα από το ποδήλατο μου, και μαζί με την τσάντα προχώρησα σε ένα Άγγλο στρατιώτη. Έβαλα την τσάντα στα πόδια του και του είπα στα αγγλικά. Σε παρακαλώ κύριε, κάνε μου έρευνα για να φύγω,  γιατί βιάζουμε.  

OK JOHN μου απάντησε. Με ερεύνησε, δεν είχα τίποτε πάνω μου και άρα δεν βρήκε τίποτε. OK JOHN, you can go.  THANK YOU SIR του Είπα, επήρα την τσάντα μου μέσα από τα πόδια του και αναχώρησα.

ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΥΡΑΣΩ ΑΛΛΟ. ΌΣΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΟ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ,  ΟΤΙ Η ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΙ ΔΡΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΖΩΟΔΟΤΗ ΘΕΟ.

 Ελπίζω ότι το παρόν γράφημα θα ωφελήσει έστω και ένα συνάνθρωπο. Ο Θεός αγαπά τα έργα του και δεν θα αφήσει να καταστραφεί ο άνθρωπος. Όμως είναι και ΔΙΚΑΙΟΣ, και η απονομή δικαιοσύνης έπεται του ΑΔΙΚΟΥ. Και αλλοίμονο στον άνθρωπο που θα προκαλέσει και θα  επισύρει την Θεία οργή. Και αλλοίμονο στις πόλεις που θα ζηλέψουν την κοινωνική συμπεριφορά των πόλεων Σόδομα και Γόμορα. Και αλλοίμονο στα κράτη που θα υποκύψουν στον κοσμοκράτορα.

Η φύση έχει αρχή και με τον όρο αυτό περιγράφεται η συμπεριφορά των φυσικών δυνάμεων, οι οποίες υπακούουν και κατευθύνονται αποκλειστικά από την ακτινοβολία του Υπέρτατου Νου.

Πολλές οι φυσικές προειδοποιήσεις. Ας ανοίξουμε τα αυτιά και τα μάτια του ΝΟΥ και του ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ. και ας κλείσουμε τα στόματα μας. Και ποτέ μην ξεχάσουμε ότι,

ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΘΕΛΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΕΙ                                                           ΤΟΥΣ ΣΟΦΟΥΣ ΤΗΣ ΓΗΣ.

 

      

 

 

 

                       ΚΛΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΗΛΘΑ.

 

ΓΙΟΡΤΑΖΑΤΑΙ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΣΑΣ, Την ημέρα που ως άνθρωπος φανερώθηκες στους ανθρώπους, για να σώσεις τους ανθρώπους από τις συνέπειες των αμαρτημάτων μας.

Μας περίμενες να τιμήσουμε την εορτή σου και τον Εορτάζονταν, και σε αφήσαμε  ΜΟΝΟ. Και η ενέργεια μας αυτή ήταν προϊόν φόβου, πανικού και ΣΥΝΕΣΗΣ και όχι ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.

Σύνεση, γιατί αν η εκκλησία Σου ηρνείτο να υπακούσει στις εντολές της πολιτείας, τότε η πανδημία και η εξάπλωση της, θα αποδίδετο στις συνάξεις των πιστών Σου στις εκκλησίες και θα καθυβρίζετο από τους καραδοκούντες ο Ιδρυτής  της Χριστιανικής θρησκείας. 

ΌΜΩΣ ΚΥΡΙΕ ΚΑΙ ΘΕΕ ΜΟΥ, Η ΣΥΝΕΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤ’ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ. Η ΠΙΣΤΗ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤ’ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΣΗ. 

Και ασφαλώς δεν είναι σύνεση η απεμπόληση της Θείας προστασίας από όλους τους κρατικούς οργανισμούς αυτού του κόσμου. Και εμείς, ο λαός Σου, σιωπήσαμε, και με την σιωπή μας γίναμε συνένοχοι τους. Εξισώσαμε την εκκλησία σου με ένα ρεβεγιόν εννέα ατόμων. Τοποθετήσαμε την δύναμη της επιστήμης πάνω από την παντοδυναμία του Θεού, και την θεωρήσαμε ικανή να νικήσει  τον άγνωστο της οχτρό.

(κατά Ματθαίο, κεφ. Δ’ παρ.8 και9) Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν….. εις όρος υψηλόν λίαν, και δείκνυσιν αυτώ τας βασιλείας του κόσμου και την δόξαν αυτών. Και λέγει αυτώ. Ταύτα πάντα σοι δώσω, εάν πεσών πρσκυνήσης μοι.  ΕΜΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΜΕ.

Έρχου Κύριε, και γίνου ίλεως των αμαρτιών μας, και με την αστραπή της Θεότητας Σου πάταξε τον σατανά και τα έργα αυτού και το κράτος αυτού και σώσε τον λαόν Σου από την κατάρα της πανδημίας και από την κόλαση ης απιστίας.

Έρχου Κύριε, και με την λάμψη της Θεότητας Σου, καθάρισε τις καρδίες και την διάνοια μας από πάσα σατανική επιρροή, και προστάτευσε τους πιστούς Σου και το πλήρωμα της εκκλησίας Σου και την κληρονομιά Σου, από πάσα σατανική επιβουλή.  

Ναι Κύριε έρχου εν τάχει, και  γίνου Ίλεως των αμαρτιών μου, και μη αποστρέφεις το πρόσωπο σου από εμού, ότι παιδιόθεν την πάσα ελπίδα μου εις Εσένα εναπόθεσα.

Ω ΠΝΕΥΜΑ ΑΝΑΡΧΟ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟ, Ω ΣΑΡΞ ΑΜΑΡΑΝΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΗ, ΕΙΣ ΕΣΕΝΑ Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ  Η ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ. 

 

ΣΚΕΨΕΙΣ ΝΑΙ, ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΟΧΙ:

1: Θεός Τρισυπόστατος, και η υπόσταση αδιάψευστη μαρτυρία είναι ότι ο Θεός είναι ζώσα Ύπαρξη, Θεός ζώντων όντων.

2: Ένας ο Θεός και η ουσία Αυτού ΜΙΑ, ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ, και ΜΟΝΑΔΙΚΗ εις τον σύμπαντα κόσμο.  Άρα η Θεία ουσία δεν μερίζεται και δεν υπάρχει δυνατότητα ύπαρξης και δεύτερου Θεού

3: Ο θεός έχει ζωή ενσωματωμένη στην ουσία Αυτού. Πνεύμα ο Θεός και η ουσία Αυτού άφθαρτη είναι, και άρα ο ΘΕΟΣ έχει ΖΩΗ ΑΦΘΑΡΤΗ,  ΑΝΑΡΧΗ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΗ.

4: Και η ύπαρξη της ζωής, φανερώνεται διά της υπόστασης της Ουσίας, και εκδηλώνεται διά της Ενέργειας, διά της οποίας παράγεται πνευματικό έργο.

5: Άρα η ζωή, όπως και η ενέργεια, είναι ενσωματωμένη στην ουσία και εκπορεύεται από το σύνολο της ουσίας, όπως εκπορεύεται και το Άγιο πνεύμα.

6: ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΤΟ ΕΛΑΣΣΟΝ. Εις τον άνθρωπο και εν γένει στα υλιστικά σώματα, η παραγωγή έργου φθείρει και ελαττώνει το σώμα και για την συντήρηση του απαιτείται η συνεχής απορρόφηση από το σώμα τροφής ή άλλως υλιστικής ενέργειας. Η κυκλική αυτή διαδικασία οδηγεί κατά αναγκαιότητα το υλιστικό σώμα εις φθορά ή άλλως εις αποσύνθεση. Δηλαδή το σώμα και η ενσωματωμένη σε αυτό ζωή , χωρίζεται στα εξόν συνέστη.

7: ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΤΟ ΜΕΙΖΩΝ: Τα πνεύματα ενεργούν πνευματικά και παράγουν πνευματικό έργο. Όπως η παράγουσα ουσία είναι άφθαρτη, άφθαρτη και άναρχη και ατελεύτητη είναι και η πνευματική ενέργεια δια της οποίας ενεργούνται και καθοδηγούνται οι υλιστικές δυνάμεις και παράγεται  πνευματικό έργο.

  ΚΑΙ ΟΜΩΣ  ΤΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΛΙΚΟ,  ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ,          ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.  

            8: Ο Θεός κατά την Ελληνική φιλοσοφία είναι το Υπέρτατο ΟΝ, είναι όμως και ο Υπέρτατος ΝΟΥΣ, που αποτελεί ουσία των πνευματικών όντων και δοτή απειροστή ουσία στον άνθρωπο. Και είναι Η ΘΕΙΑ ΔΟΞΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ, ενσωματωμένη στην ΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑ και άρα άναρχη και ατελεύτητη.

            Και διά της πνευματικής ακτινοβολίας της Θείας ουσίας, ο ΘΕΟΣ ενεργοποίησε και καθοδήγησε τις ενεργειακές  υλιστικές δυνάμεις (ακτινοβολίες) διά των οποίων δημιούργησε το γίγνεσθαι.

            ΑΡΑ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΟΡΑΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΤΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ, έργο των χειρών του είναι ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟ ΤΗΣ             ΔΟΞΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

            9: ΚΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ; ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ ( προς Εβραίους επιστολή, κεφ Α’ παρ, 3) ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΑΥΓΑΣΜΑ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ,  ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΑΥΤΟΥ. Τέλειος Θεός και άνθρωπος.

10: Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, στις πρώτες πέντε παραγράφους του Α’ κεφαλαίου του Ευαγγελίου του, δίνει κατά Θεόφραστο τρόπο μυστικά  της δημιουργίας. Χρησιμοποιεί τον όρο ΛΟΓΟΣ  για να εκφράσει με αυτόν, την ενεργό βούληση του Θεού ή άλλως τον ΛΟΓΟ δημιουργίας τον εκπορευόμενο από τον ΘΕΟ και να υποδηλώσει με τον ίδιο ΟΡΟ το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος.

Ο ΛΟΓΟΣ δημιουργίας εκπορεύεται από την Θεία ουσία και απευθύνεται στην Θεία ουσία, δηλαδή ταυτόχρονα επιστρέφει στην Θεία ουσία και άρα ποτέ δεν αποχωρίζεται από την Θεία ουσία και είναι ο ΛΟΓΟΣ του ΘΕΟΥ,  Θεία ουσία.  

11: Κατά τα ανθρώπινα, καλλιεργήθηκε εν αρχή, διά της ουσίας, του   Θεού- Πατρός, η  ΠΡΟΘΕΣΗ, ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ, Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ της δημιουργίας.  

11.1:  (εν αρχή ην ο ΛΟΓΟΣ) Ο Θεός –Πατήρ εκφράζει την ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ, την ενεργό βούληση του, τον ενεργό ΛΟΓΟ δημιουργίας του κόσμου του γίγνεσθαι. Ο ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ είναι ο ΘΕΟΣ- Πατέρας, η ΕΚΦΡΑΣΗ, αυτή καθαυτή, αποτελεί ενέργεια, διά της οποία υποδηλώνεται ο χαρακτήρας της Θείας Υπόστασης, και  κατονομάζεται το Β’ πρόσωπο της Αγίας τριάδας Ο ΛΟΓΟΣ και καταδεικνύεται το ομοούσιο και αχώριστο, αφού ταυτόχρονα ο ΛΟΓΟΣ εκφράζεται από το Θεό και απευθύνεται στην Θεία ουσία, δηλαδή επιστρέφει άμεσα στον ΘΕΟ. 

12: Ο Θεός ενεργεί πνευματικά δια της ακτινοβολίας της ΔΟΞΑΣ ΘΕΟΥ, και ειδικότερα διά της ακτινοβολίας του Υπέρτατου ΝΟΥ που είναι και Υπέρτατο ΟΝ.  Η ακτινοβολία ακώλυτα, εντελώς ελεύθερα και με απειροστή ταχύτητα διεισδύει εις το άπειρο σύμπαν, ενεργοποιεί τις υλιστικές δυνάμεις και τις καθοδηγεί για την παραγωγή έργου. Ταυτόχρονα και επίσης σε απειροστό χρόνο, πάσα ενέργεια της ακτινοβολίας,  με ζώσα εικόνα επιστρέφει στην Θεία ουσία, διά της οποίας τα πάντα αποφασίζονται. Άρα δεν υπάρχει μερισμός της Θείας ουσίας αφού η ακτινοβολία εκπέμπεται και ταυτόχρονα επιστρέφει στην Θεία ουσία. Άρα ο Θεό είναι απανταχού παρών και θεός παντός ουρανού.

13: Και η ακτινοβολία ( ο θείος Λόγος) του Υπέρτατου ΝΟΥ είναι ζώσα Ύπαρξη. Κατά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη ( κεφ. Α’, παρ 4). ΚΑΙ ΕΝ ΑΥΤΩ  ΖΩΗ ΗΝ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΗΝ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.  

14: Και ο Θείος Λόγος, ΤΕΛΕΙΟΣ ΘΕΟΣ, …κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ πνεύματος αγίου και Μαρίας της παρθένου και ενανθρωπίσαντα, ΤΕΛΕΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ  ΜΕ ΣΑΡΚΑ ΑΜΑΡΑΝΤΟ ΚΑΙ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟ.

15 : Τα θεία μυστήρια είναι άπειρα και άπειρα απέχουν από την ανθρώπινη νόηση.  Γιαυτό, ναι μεν προσπαθώ να μάθω τον θεό και θεό μου, στην πραγματικότητα όμως προσπαθώ να αποδείξω αυτά που πιστεύω,

 ΝΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.