ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ TO axentrika25, ΠΕΡΙ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
Ανταποδοτικό είναι κάθε σύστημα, ιδιωτικό ή κοινωνικό, κατά το οποίο οι
παροχές συντάξεων καθόλη την συνταξιοδοτική περίοδο, ισούνται με το άθροισμα των
συνταξιοδοτικών εισφορών των ασφαλισμένων, καθόλη την διάρκεια της εργάσιμης
ζωής τους. Για να είναι βιώσιμο ένα ασφαλιστικό σύστημα, θα πρέπει στο σύνολο
του να είναι ανταποδοτικό.
Το Ανταποδοτικό κοινωνικό σύστημα αποκτά κοινωνικό χαρακτήρα, όταν ορίζεται
ΚΑΤΩΤΑΤΗ σύνταξη ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ εκείνης
που προκύπτει βάση του ανταποδοτικού συστήματος, και ΑΝΩΤΑΤΗ σύνταξη, ΚΑΤΩΤΕΡΗ εκείνης που προκύπτει βάση του ανταποδοτικού συστήματος. Δηλαδή τα άτομα
υψηλού εισοδήματος, επιδοτούν την σύνταξη των ατόμων χαμηλού εισοδήματος.
Κάθε συνταξιοδοτικό σύστημα, στην βάση του είναι σημαντικότατο κομμάτι
του ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΤΙΚΟΥ συστήματος. Η αποταμίευση, εξοικονομεί για την
οικονομία, τα απαραίτητα κεφάλαια χρηματοδότησης νέων παραγωγικών επενδύσεων.
Χωρίς επαρκή ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ αποταμίευση, δεν γίνονται επενδύσεις, δεν προκύπτει
αύξηση εισοδήματος, δεν βελτιώνεται το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, που είναι η
επιδίωξη κάθε οικονομικής προσπάθειας.
Χρηματοδότηση επενδύσεων μπορεί να γίνει και με εξωτερικό δανεισμό ή με άμεσες
επενδύσεις ξένων οικονομικών οργανισμών. Στην περίπτωση αυτή, διαχρονικά, τα
εισρέοντα κεφάλαια επανεξάγονται στο εξωτερικό, με την μορφή τόκων και
αποσβέσεων σε ποσοστό, τουλάχιστο 10,0% ετησίως, επί του επενδυμένου κεφαλαίου.
Κατά μέσο όρο αποδίδουν εθνικό προϊόν, της τάξεως του 15,0% περίπου ετησίως.
Άρα παραμένει στην χώρα μόνο το 1/3 του παραγομένου προϊόντος.
Είναι σύνηθες σήμερα στην διεθνή οικονομία, χώρες με υψηλό ΑΕΠ, να
έχουν χαμηλό διαθέσιμο εθνικό εισόδημα.
Συνηθέστατο επίσης είναι, οι ξένοι επενδυτές να έρχονται για να καρπωθούν
εθνικούς πόρους, και να αποχωρούν όταν οι πόροι εξαντλούνται. Άρα για σταθερή
αναπτυξιακή πορεία, απαιτείται υψηλή ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ. Άρα αφού οι κεφαλαιούχοι επενδυτές
δικαιούνται αμοιβής για τα κεφάλαια τους, το ίδιο δικαιούνται και οι
αποταμιευτές. Ειδικότερα οι ασφαλισμένοι κάθε συνταξιοδοτικού συστήματος
δικαιούνται την είσπραξη τόκων για τις
ασφαλιστικές εισφορές (αποταμιεύσεις) που πληρώνουν στα ασφαλιστικά τους
ταμεία.
ΆΡΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΚΟΥΣ.
Μετά την καθιέρωση του ΕΥΡΩ, σε
πολλές χώρες, κυρίως όμως στην ΕΥΡΩΠΗ, εφαρμόζεται η οικονομική πολιτική των
μηδενικών και αρνητικών επιτοκίων, με αποτέλεσμα τα ασφαλιστικά ταμεία να
στερούνται το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους.
Απόρροια αυτού είναι η συνεχής
μείωση των συντάξεων, δια της φτωχοποίησης των συνταξιοδοτικών οργανισμών,
ιδιωτικών ή δημοσίων. Κατωτέρω θα αποδείξουμε ότι με μηδενικά ή αρνητικά
επιτόκια, όλα τα συνταξιοδοτικά συστήματα είναι ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΑ.
Στόχος της πολιτικής των αρνητικών επιτοκίων, είναι η στήριξη των κερδών
των επιχειρήσεων, κατά ακολουθία, η στήριξη των τιμών των μετοχών και δεκάδων
άλλων επινοηθέντων παραγώγων του
χρήματος, η στήριξη της κεφαλαιαγοράς (χρηματιστήρια….), η στήριξη των
εμπορικών τραπεζών, η συσσώρευση του διεθνούς πλούτου εις χείρας ολίγων
μυημένων και πλήρως ελεγχομένων ατόμων, η αγελοποίηση των πολιτών και ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ, μετά από είκοσι τρείς αιώνες, η επιβολή σε όλο τον πλανήτη της εξουσίας
του ενός.
ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ
ΤΟΝ ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Έχουν φθάσει πολύ κοντά στην υλοποίηση
των επιδιώξεων τους, και είναι έτοιμοι να αιματοκυλίσουν τον πλανήτη για να
επιτύχουν τον σκοπό τους.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ:
Τα δεδομένα του πίνακα προκύπτουν διά αφαιρέσεως μεταξύ δύο αλγεβρικών παραστάσεων.
Στην πρώτη παράσταση υπολογίζονται
οι συνολικές εκτοκισμένες εισφορές που καταβάλλει ένας μέσος συνταξιούχος για
όλο το διάστημα της εργάσιμης ζωής του και επίσης κατά την διάρκεια παροχής της
σύνταξης. Στην δεύτερη παράσταση
υπολογίζεται το άθροισμα των συντάξεων που πρέπει να καταβληθεί στον μέσο
συνταξιούχον για να απορροφηθεί το κεφάλαιο που δικαιωματικά του ανήκει. Το αθροιστικό σύνολο των συντάξεων
απεικονίζεται με το γράμμα (Δ).
Στην πρώτη γραμμή του πίνακα οι παράμετροι είναι.
Μέση εισφορά 15% επί του εκάστοτε τρέχοντος μισθού, από την οποία
εκπίπτονται οι διοικητικές δαπάνες. Επιτόκιο 6,0%, ετήσιος ρυθμός αύξησης μέσου
μισθού 3,0%, 35 χρόνια ασφαλιστική περίοδος και μέσος χρόνος παροχής σύνταξης,
15 χρόνια. Με βάση τα δεδομένα αυτά και με αρχικό μισθό 100 ευρώ, το συνολικό
συσσωρευμένο κεφάλαιο του ασφαλισμένου εκτιμάται στα 7838 ευρώ, η μέση ετήσια
σύνταξη που δικαιούται είναι 263,2 ευρώ και ο μέσος καταληκτικός μισθός είναι
281,4 ευρώ. Εάν πριν 35 χρόνια, δηλαδή το1983, ο μέσος ετήσιος
μισθός ήταν 3500 ευρώ, το 2018 αυξάνει σε 9880, και με το τότε ισχύον σύστημα,
η μέση σύνταξη θα ήταν 9238 ευρώ ετησίως.
ΆΡΑ ΜΕ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΥΤΑ Η ΣΥΝΤΑΞΗ
ΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ 93,5% ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ
ΒΙΩΣΙΜΟ.
Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΠΑΡΟΧΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
|
Παράμετροι συνταξιοδοτικού συστήματος.
|
||||||||
|
Δ= λ
(1-λ2)2 (1+r)ν W0 [(1+ρ)t -1] /
[(1+ρ)ν -1]
Wt =(1+η)τ
|
||||||||
|
λ
|
λ2
|
r
|
t
|
ν
|
η
|
ρ
|
Δ/Wt
|
Δ
|
|
0,15
|
0,015
|
0,06
|
35
|
15
|
0,03
|
0,0918
|
0,935
|
263,2
|
|
0,10
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
0,623
|
175,8
|
|
0,10
|
---
|
---
|
---
|
---
|
0,00
|
0,06
|
0,395
|
111,3
|
|
0,15
|
---
|
0,03
|
---
|
---
|
0,03
|
0,0609
|
0,390
|
109,9
|
|
0,25
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
0,65
|
183,2
|
|
0,25
|
---
|
---
|
---
|
---
|
0,00
|
0,03
|
0,464
|
130,6
|
|
0,15
|
---
|
0,02
|
---
|
---
|
0,03
|
0,0506
|
0,293
|
082,6
|
|
0,30
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
0,684
|
192,7
|
|
0,15
|
---
|
---
|
38
|
12
|
0,03
|
0,0506
|
0,45
|
126,2
|
|
0,20
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
0,60
|
168,3
|
|
0,20
|
---
|
0,015
|
---
|
---
|
---
|
0,0454
|
0,52
|
145,3
|
Όπου: λ= Εισφορά συντάξιμη, % επί του τρέχοντος
μισθού Wt, -- λ2=
Διοικητικές δαπάνες,
% επί Wt ,-- r = επιτόκιο, -- ν = χρόνος παροχής σύνταξης, -- W0= 100. Μισθός έτους βάσης,
η= μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης μισθών, -- ρ=(1+η) (1+r)-1, -- t =Χρόνος καθιέρωσης
συντάξιμου δικαιώματος.---Wt= (1+η)t
Με τις ακραίες παραμέτρους της ενδεκάτης γραμμής, δηλαδή συντάξιμη
εισφορά 20,0% από 15,0%, εργάσιμος χρόνος για πλήρη σύνταξη 38 από 35 χρόνια,
επιτόκιο 1,5% από 6,0%, ετήσιος ρυθμός αύξησης των μισθών 3,0%, για να είναι
βιώσιμο το σύστημα, η μέση σύνταξη από 263,2, μειώνεται σε 145,3 ευρώ. Σε πραγματικούς όρους, από 9238 ευρώ κατά μέσο όρο ετησίως,
μειώνεται σε 5100 ευρώ ετησίως, ή σε 425 ευρώ μηνιαίως.
Όμως με το καθεστώς της μνημονιακής πολιτικής, η μέση αμοιβή της εργασίας
από το 2008 μειώθηκε τουλάχιστον κατά 20,0%, ή κατά 1,8% ετησίως, τα επιτόκια
μηδενίστηκαν και η απασχόληση, σε ισοδύναμα άτομα μειώθηκε κατά μέσο όρο, 2,2%
ετησίως.
Με τα δεδομένα αυτά και με την ΒΑΣΙΚΗ προϋπόθεση
ότι τα ασφαλιστικά ταμεία πριν από το 2008 ΑΠΟΘΕΜΑΤΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΤΙΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ των ασφαλισμένων, η μέση σύνταξη μειώνεται στα 120 ευρώ, ή στο 60,0% του
μέσου μισθού. Σε πραγματικούς όρους μειώνεται σε 4245 ευρώ κατά μέσο όρο ετησίως, έναντι
9238 ευρώ το 2008, ή σε 327 ευρώ μηνιαίως, έναντι 710 ευρώ το 2008.
Εάν ληφθεί υπόψη ότι τα ασφαλιστικά ταμεία διαθέτουν ελάχιστα κεφάλαια
και οι συνολικές ασφαλιστικές εισφορές μειώθηκαν σημαντικά λόγω μείωσης της απασχόλησης,
τότε βάσιμα συνάγεται ότι το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα κατάρρευσε κάτω
από το βάρος της νομισματοπιστωτικής πολιτικής των μηδενικών και αρνητικών
επιτοκίων που επέβαλε η ΕΚΤ. Το 2018,
λόγω της απελευθέρωσης του ωραρίου εργασίας, και χωρίς αύξηση των κρατικών
επιχορηγήσεων, θα πρέπει να αναμένεται,
ακόμη μεγαλύτερη αδυναμία παροχής συντάξεων
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Για να
επιζήσει η Ελλάδα απαιτούνται ρήξεις, κάτι που δεν διαφαίνεται στον πολιτικό
ορίζοντα. Αντίθετα η Ελλάδα ετοιμάζεται να πανηγυρίσει την έξοδο της από τα
μνημόνια, και την μετάβαση της στις ελεύθερες αγορές. Η Ελλάδα κάτω από σημαντικά
χειρότερες προϋποθέσεις, ετοιμάζεται να πανηγυρίσει την επιστροφή της στις αγορές,
δηλαδή,
ΕΚΕΙ ΑΠΟ ΟΠΟΥ Η ΚΡΙΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου