ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΚΟΤΙΣΗ.

 

                                       ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ  ΣΥΣΚΟΤΙΣΗ.

 

ΓΕΝΙΚΑ:  Στο γενικότερο πλαίσιο διάλυσης του Ελληνικού κράτους, σαν αποτέλεσμα των πολιτικών των μνημονίων, ήταν σχεδόν αδύνατο η ΕΛΣΤΑΡ να αποφύγει την επιστημονική αποψίλωση  και την προχωρημένη αποδιοργάνωση της.

Το αποτέλεσμα αυτής της αποδιοργάνωσης, αντικατοπτρίζεται, κυρίως, στις στατιστικές απασχόλησης και στα εθνικολογιστικά μεγέθη. Επανειλημμένα επισημάναμε το πρόβλημα και σταδιακά αλλά σταθερά δικαιωνόμαστε.

Τα εθνικολογιστικά μεγέθη που εκτιμά η ΕΛΣΤΑΡ, δεν ανταποκρίνονται και δεν υπακούουν, σε καμιά οικονομική και οικονομετρική λογική. Είναι απολύτως αίολα. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η μειωμένη αξιοπιστία των μεγεθών που εκτιμώνται, αλλά αφορά κυρίως τις παραλείψεις εκτίμησης από την ΕΛΣΤΑΡ βασικών μεγεθών , απολύτως απαραίτητων για την οικονομική ανάλυση και κατά προέκταση την διαμόρφωση προτάσεων οικονομικής πολιτικής.

Το πρόβλημα είναι τεράστιο και οι συνέπειες του καταστροφικές για την Ελληνική οικονομία. Ο έμπειρος οικονομικός ερευνητής που βιώνει την Ελληνική πραγματικότητα, επιστημονικά και αντικειμενικά, μπορεί και διαπιστώνει  ότι η χώρα, συνεχώς και εντονότερα, βυθίζεται σε  μια ανθρωπιστική κρίση, που μόνο με εκείνη της Γερμανικής κατοχής του 1941, μπορεί να συγκριθεί. Απορεί ο αντικειμενικός ερευνητής, γιατί η εμμονή σε πολιτικές, που αποδεδειγμένα έχουν οδηγήσει σε τραγικά αδιέξοδα; Να υποθέσουμε λάθος κατά εξακολούθηση; ΙΣΩΣ. Να πιστέψουμε τις αιτιάσεις της ΤΡΟΪΚΑΣ, που υποστηρίζει ότι η τραγική αποτυχία του προγράμματος της για την Ελλάδα οφείλεται σε πλημμελή εφαρμογή των προτάσεων της;  ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΦΕΛΕΙΣ.  Να υποθέσουμε ότι 11 εκ. άνθρωποι συνθλίβονται, μεταξύ  δύο αδυσώπητων πολιτικών, Ουάσιγκτον και Βερολίνου: ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ. 

Σε κάθε περίπτωση η ΕΛΣΤΑΡ, με τις στατιστικές της, προσφέρει στην ΤΡΟΪΚΑ την ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ Η ΤΗΝ ΑΦΟΡΜΗ για να συνεχίσει, χωρίς τύψεις συνείδησης, την  καταστροφική της πολιτική.  Τα κέντρα λήψης αποφάσεων οικονομικής πολιτικής, βρίσκονται σήμερα εκτός Ελλάδος και δεν Βιώνουν την σύγχρονη Ελληνική τραγωδία. Η πληροφόρηση τους προέρχεται αποκλειστικά από τις επίσημες στατιστικές, δηλαδή από την ΕΛΣΤΑΡ.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ: Η ΕΛΣΤΑΡ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ ΟΤΙ,

1: Το ΑΕΠ σε τιμές βάσης, μεταξύ των ετών 2009- 2012, μειώθηκε μόνο κατά 35,7 δις. ευρώ, ή κατά 17,5%, ΟΤΑΝ,

1.1:  Η απασχόληση μειώθηκε σε άτομα κατά 16,5%, σε ώρες απασχόλησης κατά 25,ο% και συνολικά κατά 37,7%. Οι άνθρωποι παράγουν για τους ανθρώπους.

1.2: Για να επανέλθει η Ελληνική οικονομία στα επίπεδα του 2009, θα πρέπει να δημιουργήσει 2,47 εκ. νέες θέσεις εργασίας, πλήρους απασχόλησης, έναντι 2,82 εκ.  άτομα που εργάζονται σήμερα. Η πραγματική ανεργία- υποαπασχόληση, ανέρχεται σήμερα στο 46,6% του εργατικού δυναμικού, δηλαδή αυτών που θέλουν και μπορούν να εργαστούν

1.3: το εισόδημα της εξαρτημένης εργασίας, με βάσει τα επίσημα στοιχεία, μειώθηκε, τουλάχιστο, κατά 32,0%, και το εισόδημα από περιουσία, μειώθηκε μόνο κατά 6,6%. Και οι δύο εκτιμήσεις και κυρίως η δεύτερη είναι επικίνδυνα εσφαλμένες. Επικίνδυνα γιατί εμφανίζονται οι εισοδηματίες, μεταξύ των οποίων και  οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, να κερδοσκοπούν από την κρίση και να φοροδιαφεύγουν, όταν χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν και οι εναπομένουσες υπολειτουργούν.

1,4: Η φορολογική επιβάρυνση έχει αυξηθεί τουλάχιστον κατά 40,0%, αλλά τα φορολογικά έσοδα μειώθηκαν. Αυτό υποδηλώνει ότι, ή το ΑΕΠ μειώθηκε σημαντικά περισσότερο, από ότι εκτιμά η ΕΛΣΤΑΡ, ή ότι η φοροδιαφυγή, σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ, αυξήθηκε κατά 15,8 εκατοστιαίες μονάδες και σε απόλυτα ποσά, σωρευτικά την τριετία 2009-2012, αυξήθηκε κατά 90,0 δις. ευρώ. Άρα …..νομιμοποιείτε η κ. Λαγκάρντ να ισχυρίζεται ότι οι Έλληνες είναι παγκόσμιοι πρωταγωνιστές στη φοροδιαφυγή.

1.5: Με βάσει οικονομετρική μας μελέτη και τα αναθεωρημένα εθνικολογιστικά μεγέθη, το ΑΕΠ σε τιμές βάσης, το 2012 εκτιμάται σε 148,0 δις.  ευρώ, μειωμένο κατά 28,2% από το 2009,  έναντι 170,0 δις. που φαίνεται να προκύπτει για το ίδιο έτος, με βάσει τις εκτιμήσεις της ΕΛΣΤΑΡ. Με τα δεδομένα αυτά η φορολογική επιβάρυνση των Ελλήνων πολιτών ανέρχεται σε 53,3%, έναντι 46,4% που προκύπτει με βάσει τις επίσημες εκτιμήσεις, και 34,4% που ήταν το 2009. Διεθνώς και στις αναπτυγμένες οικονομίες, το ποσοστό αυτό δεν υπερβαίνει το 44,5%.

2: ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΜΑΣ:

Η ΕΛΣΤΑΡ, με τις συνεχείς αναθεωρήσεις της, έχει προσεγγίσει σε σημαντικότατο βαθμό τις δικές μας προβλέψεις, σχετικά με τα ελλείμματα, την απασχόληση- ανεργία, το ΑΕΠ σε όλες του τις μορφές. Χαρακτηριστική είναι η διόρθωση του ΑΕΠ του 2011, μεταξύ των εκτιμήσεων Μαρτίου και Σεπτεμβρίου,  κατά 6,4 δις. ή κατά 3,4%. Αυτό αποδεικνύει την αντικειμενικότητα και το επιστημονικά βάσιμο των προβλέψεων μας.

Τα νέα μέτρα που απαιτούν οι δανειστές της Ελλάδας, ανέρχονται σε 13,5 δις., ευρώ και ισούνται με το  15,0% της συνολικής δαπάνης της οικονομίας,  χωρίς τους τόκους. Σε εφαρμογή βρίσκονται μέτρα 4,5 δισ.,  των οποίων  οι δυσμενείς επιπτώσεις πάνω στην  παραγωγή δεν έχουν εξαντληθεί. Με την παρέλευση 6-7 μηνών από την πλήρη εφαρμογή των νέων μέτρων, το ΑΕΠ σε τιμές βάσης θα μειωθεί στα 102,0 δισ. ευρώ περίπου, ή στο 49,5% του ΑΕΠ  του έτους 2009. Η ανεργία σε άτομα πλήρους απασχόλησης, θα ξεπεράσει την απασχόληση, σε άτομα, επίσης, πλήρους απασχόλησης. Θεωρούμε ότι δεν απαιτείται η παράθεση και άλλων στοιχείων, για να καταδειχτεί το μέγεθος του προβλήματος.

          ΣΠΡΩΧΝΟΥ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.

                                     ΓΙΑΤΙ;

3: ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

3.1: Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ρευστότητας, η οποία είναι μειωμένη κατά 120,0 δισ. ευρώ περίπου, επιβάλλεται να εισαχθεί η δραχμή σαν δεύτερο εθνικό νόμισμα, παράλληλα με το ευρώ. Η δραχμή να είναι υποχρεωτικά δεχτεί στις συναλλαγές μεταξύ κράτους και ιδιωτών, και προαιρετικά δεχτεί στις συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών.

Το ευρώ να είναι το νόμισμα διακανονισμού των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας, να είναι υποχρεωτικά δεχτό στις συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών, και προαιρετικά δεκτό στις συναλλαγές μεταξύ κράτους και ιδιωτών.  ( λεπτομέρειες στο axentrika25)

3.2: Η ευθύνη των δανειστών για τα αδιέξοδα στο οποία οδηγήθηκε η Ελληνική οικονομία, είναι τεράστια και έχουν νομική και ηθική υποχρέωση να αναλάβουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Τα επιτόκια πάνω σε όλο το υφιστάμενο χρέος, να μηδενιστούν για τα επόμενα τρία χρόνια, να μειωθούν στο 1,0%, για τα επόμενα επτά (7) χρόνια, και σε  3,0% για το εναπομένοντα χρόνια μέχρι την λήξη τους. Αυτό μπορεί να γίνει με απόφαση της βουλής, αν οι δανειστές μας δεν συναινέσουν. 

Επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης ολοκλήρου του χρέους κατά πέντε (5) χρόνια. Δεν απαιτείται νέο PSI. Ο στόχος του 120% του χρέους το 2020, θα επιτευχθεί με άνεση, μόνο αν επανακάμψει η οικονομία στα επίπεδα του 2009, μέχρι το 2016. Αυτό υποδηλώνει ριζική αλλαγή της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

3,3: Άμεσο σταμάτημα των αποδεδειγμένα επικινδύνων πειραματισμών με φόρους και περικοπές παροχών. Άμεσα μέτρα για στροφή της δαπάνης προς τις πάγιες επενδύσεις και της καταναλωτικής δαπάνης προς την αποταμίευση. Αυτές είναι οι ουσιαστικές και απολύτως αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που χρειαζόταν η Ελληνική οικονομία.

3.4: Το σημαντικότερο όλων. Αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος. Αποκατάσταση του ύψιστου δικαιώματος  επιλογής των πολιτών, ΑΝ, ΠΟΣΟ και ΠΟΤΕ θα εργαστούν.  Τα δικαιώματα αυτά συνιστούν την υπόσταση της Δημοκρατίας, και χωρίς αυτά η Δημοκρατία είναι ανυπόστατη.  Άμεση κατάργηση προνομίων πολιτικών, συνδικαλιστών κλπ, και ενίσχυση του ρόλου του βουλευτή σε βάρος του κόμματος. Καθιέρωση μονοεδρικών περιφερειών και κοινό ψηφοδέλτιο για την εκλογή βουλευτών και τοπικών αρχόντων. Δραστικός περιορισμός της δυνατότητας νομοθέτησης εξουσιοδοτικών νόμων και αυξημένη πλειοψηφία νομοθέτησης, δομικών κοινωνικών μεταβολών.

 

ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Α: Αναδιάρθρωση στην οικονομία, με στροφή της δαπάνης προς τις πάγιες επενδύσεις και της καταναλωτικής δαπάνης προς την αποταμίευση

Β:  Αναδιάρθρωση στη λειτουργία της Δημοκρατίας και του  κοινωνικού συστήματος, με εκλογή στα ύπατα αξιώματα, ικανών ατόμων που σήμερα απεχθάνονται την πολιτική, εκλεκτών των πολιτών και όχι των αρχηγών των κομμάτων.

Γ: Η  ΕΕ. και ειδικότερα η Ευρωζώνη, είχε την ευκαιρία να φτιάξει στην Ελλάδα ένα κράτος- πρότυπο προς μίμηση. Αντί αυτού, διέσυρε τον αρχαιότερο ανθρωποκεντρικό πολιτισμό, και  μετασχημάτισε  την Ελλάδα σε κράτος , παράδειγμα προς αποφυγή.

        ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ,

      ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ  ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

                    ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΟΥΝ.