ΚΛΑΨΕ ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΡΑΓΙΑΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.

       ΚΛΑΨΕ ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΡΑΓΙΑΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.

                                                Πράξης πρώτη.

Η μερική έστω κατανόηση του παρόντος άρθρου είναι απαραίτητη για την κατανόηση των άρθρων που ακολουθούν με το ίδιο θέμα και τίτλο.

               ( Χρήσιμο για φοιτητές οικονομικών επιστημών).

Όπως είναι γνωστό η οικονομική επιστήμη έχει από χρόνια μαθηματικοποιηθεί, και εις το παρόν άρθρο χρησιμοποιούνται σε μεγάλα βαθμό οικονομετρικές σχέσεις. Πολλά από τα συμπεράσματα της οικονομικής επιστήμης, είναι απόρροια επίλυσης  μαθηματικών συστημάτων, τα οποία όμως σε καμιά περίπτωση δεν επικρατούν της επιστημονικής λογικής.

Τα μαθηματικά συμπεράσματα υπόκεινται σε τέσσερεις  περιορισμούς

1: Την οικονομική θεωρία η οποία ενσαρκώνεται σε μαθηματικές σχέσεις.

2: Τις υποθέσεις με τις οποίες περιγράφεται η συμπεριφορά των οικονομούντων ατόμων ,η οικονομική πραγματικότητα, την οποία το οικονομικό υπόδειγμα επιχειρεί να ερμηνεύσει.

3: Την αφαίρεση από την πολύπλοκη πραγματικότητα, την οποία  επιβάλλει η ακαμψία των μαθηματικών, και η οποία δεν πρέπει να οδηγεί σε αλλαγή του συμπεράσματος.

4: Τέλος και αυτονόητο, η ορθότητα των μαθηματικών χειρισμών.

Αυτά  για να επισημάνουμε, ότι πάντα τα ανθρώπινα υπόκεινται σε λάθος, και ότι οι άνθρωποι πορευόμαστε μέσα από τα σφάλματα μας.

Στην παρούσα περίπτωση μπορούμε να εγγυηθούμε ότι τα συναγόμενα συμπεράσματα είναι νομοτελειακά αναμφισβήτητα , επειδή δεν περιγράφουν οικονομική συμπεριφορά, και γιατί αποτελούν λογιστική εφαρμογή οικονομικών δεδομένων. Άρα τα όσα θα αναφερθούν ως μαθηματικά συμπεράσματα είναι νομοτελειακά αναμφισβήτητα, και ουσιαστικά αποτελούν εκτίμηση της μελλοντικής μεταβολής οικονομικών παραμέτρων που υπάρχουν, και εντοπισμό πολιτικών ευθυνών.

Το υπόβαθρο του επιπέδου και των μεταβολών των μεγεθών που αναφερόμαστε, είναι η άκρατη νομισματική θεωρεία δια της οποίας φρονείται ότι  με το χρήμα, με κατάλληλους δηλαδή χειρισμούς κάποιου τυπωμένου χαρτιού πολυτελείας, μπορεί να υπάρξει οικονομική ευημερία της απρόσωπης οικονομίας.

Λυπούμεθα που ο αναγνώστης πρέπει να έχει κάποιες γνώσεις οικονομικής επιστήμης για να μπορέσει, κριτικά, να εμπεδώσει τα γραφόμενα. Πάντως θα προσπαθήσουμε να είμαστε κατανοητοί, τουλάχιστον στα συμπεράσματα που ενδιαφέρουν όλους μας.

ΤΟ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

Μετά την κατάρρευση της πάλαι ποτέ πανίσχυρης Σοβιετικής Ένωσης, το ΝΑΤΟ ξέμεινε από οχτρούς. Τότε ακούστηκε, και σταδιακά επιβλήθηκε σαν τρόπος ζωής, ο όρος ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ. Κανείς τότε δεν είχε καταλάβει το νόημα αυτού του όρου.

Σχεδόν ταυτόχρονα, η διεθνής κοινωνία γίνεται μάρτυρας, μιας νέας πολιτικής, η οποία πολιτογραφήθηκε σαν ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ. Οι επινοητές της, διατυμπάνιζαν με όλα τα Μέσα Μαζικής Παραπλάνησης, ότι με την νέα αυτή πολιτική η οικονομική ευημερία θα διαχυθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη γης.

Και πριν την έλευση του 2000 η διεθνής κοινωνία πανηγυρίζει την εισαγωγή του ευρώ σαν δεύτερου διεθνούς αποθεματικού νομίσματος, που θα εκθρόνιζε το δολάριο από πολλές αγορές. Μύδροι γράφηκαν στις ΗΠΑ ενάντια του ευρώ, η εισαγωγή του οποίου αποτελούσε αιτία πολέμου για τις ΗΠΑ.

Ερευνήσαμε, ξεστραβωθήκαμε και το 1999 γράψαμε, και διαβιβάσαμε επισήμως.

Οι διεφθαρμένοι απέκτησαν ιδεολογία, την ιδεολογία των σφαιρικά σκεπτόμενων. Η νέα τάξη πραγμάτων δεν είναι τίποτε άλλο από μια καλοσχεδιασμένη και από αιώνες επιδιωκόμενη προσπάθεια, κάποιων κέντρων εξουσίας, με έδρα τις ΗΠΑ, να επιβάλουν την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική  ισχύ τους,  σε όλο τον κόσμο.

Ταυτόχρονα προειδοποιήσαμε εγγράφως, ‘’η φούσκα του Ελληνικού χρηματιστηρίου, με πρωταγωνιστές τους τάδε και τάδε …θεσμούς, θα σπάσει συντομότατα και ο γενικός δείκτης από 6,5 χιλιάδες μονάδες θα κατρακυλήσει στις 600 μονάδες’’.

Πάντα ταύτα γράφονται σαν απόδειξη, ότι το τι συνέβηκε το τι συμβαίνει και το τι θέλει συμβεί, δεν είναι γεγονότα τυχαία. Είναι αιώνων επιδιώξεις κάποιων κέντρων εξουσίας. Για τον λόγο αυτό ας πάψουμε να μεμψιμοιρούμε, και να καταφερόμαστε ενάντια στον εαυτόν μας. Οι λαοί αποτελούνται από ανθρώπους, και όχι από  ήρωες, οι οποίοι σπανίζουν.  Οι λαοί, όλοι οι λαοί,  έχουν τα καλά, έχουν και τα ελαττώματα τους. Ο Ελληνικός λαός είναι ικανός για το μεγαλύτερο κακό , και για αυτό είναι ικανός και για το μεγαλύτερο καλό. Έχει σπάνιες και μοναδικές αρετές, έχει το φιλότιμο, μια λέξη που δεν έχει μεταφραστή σε καμιά άλλη γλώσσα. Ένας λαός που πρόσφερε στην ανθρωπότητα μόνο το καλό, το ότι καλό έχει η ανθρωπότητα  σήμερα είναι Ελληνικό, και σαν αντάλλαγμα έλαβε τον φόνο. 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ:   Υπόβαθρο των όσων συμβαίνουν σε τούτον τον κόσμο είναι τα αναπόδεικτα πιστεύω των λαών. Τα όσα συμβαίνουν σήμερα,  εδράζονται πάνω στην κοσμοθεωρία της συνεχούς εξέλιξης, την πίστη ότι ο άνθρωπος είναι φυσικό προϊόν συνεχώς εξελισσόμενο, ότι ο νους είναι αναπόσπαστο συστατικό της ύλης, η οποία χωρίς όρια εξελίσσεται σε ΟΝ, και θέλει οπωσδήποτε υπερνικήσει τον φθοροποιό χρόνο και εξελιχθεί σε ΥΠΕΡ-ΟΝ, δηλαδή σε θεό.

Το κοινωνικό σχήμα της συνεχούς εξελικτικής κοσμοθεωρίας είναι η ΠΥΡΑΜΙΔΑ. Στην κορυφή της πυραμίδας ο ΕΝΑΣ, άρχων του σύμπαντος κόσμου, μονοκράτορας και ο λόγος του, θείος νόμος. Ακολουθούν με αυξανόμενο αριθμό οι τάξεις των κυβερνητών, των υμνητών, των σχεδιαστών … των στρατευμάτων του ΕΝΟΣ, που έχουν  απόλυτη εξουσία ζωής ή θανάτου πάνω στις θεωρούμενες κατώτερες τάξεις και οι τάξεις των δούλων, οι επιλεγόμενες ΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗΣ. Στην βάση της πυραμίδας, οι ΖΩΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ ΑΝΟΥΑ, ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ ΖΩΑ, ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΚΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Αυτός και αυτά είναι τα πιστεύω αυτών που κυβερνούν σήμερα, και που συνεχώς  περισσότερο και περισσότεροι  αποκαλύπτονται, και που μέλλει να λάβουν κατά τα πιστεύω τους.

Ναι, ζώντες θα αποβάλουν την ανθρώπινη σάρκα, και με πλήρη μνήμη θέλουν επανέλθει εκεί  από όπου ξεκίνησαν, και θέλουν να δουν  την ανασύσταση του κράτους τους, και θέλουν μετρηθεί και θέλουν βρεθεί λειψοί, και θέλουν μνησθεί ότι μόνοι τους πορεύθηκαν, ξανά και ξανά, την οδό της αποστασίας.   

Ανέκαθεν, θανάσιμος εχθρός τους η ανθρωποκεντρική ελληνική κοσμοθεωρία.

Ο άνθρωπος πλάστηκε άνθρωπος με δυνατότητες, όρια και συγκεκριμένο προορισμό μέσα στο γίγνεσθαι. Όταν ο άνθρωπος υπερβαίνει τα ηθικά και φυσικά του  όρια, τότε ακολουθεί η ΤΡΑΓΩΔΙΑ, δείγμα των όσων των περιμένουν.

Ο άνθρωπος πλάστηκε ελεύθερος με ενεργό βούληση και δικαιώματα επιλογής.

Ο άνθρωπος δεν ορίζει το είναι του,  δεν ανήκει στον εαυτόν του, αποτελεί μέρος του σύμπαντος, το οποίον απέριττα υπάρχει , και κατά πλήρη οικονομία λειτουργεί.

Ο άνθρωπος αποτελεί κορυφαίο υλικό πλάσμα του ΘΕΟΥ, αποτελεί το σκεύος διά του οποίου αναπλάθονται πνευματικά όντα και απονέμεται η Θεία χάρης, για αυτό σχηματικά θέλει παραμείνει στους αιώνες.

Είναι αυτά συγγραφικές υπερβολές; Ασφαλώς όχι. Ανέκαθεν οι θρησκευτικοί πόλεμοι, ο πόλεμος επιβολής των αναπόδεικτων πιστεύω ενός λαού σε άλλους λαούς,  ήταν οι πλέον αιματηροί. Αυτό συμβαίνει και σήμερα με το ISLAM.

Σήμερα όμως συμβαίνει κάτι πολύ περισσότερο. Επιχειρείται, η με κάθε δυνατό τρόπο, επιβολή σε ολόκληρο τον κόσμο ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΘΕΟΥ. Επιχειρείται η παγκόσμια δικτατορία του ενός ανθρώπου, περιβεβλημένη θρησκευτικό μανδύα, και για αυτό άκρως αποκρουστική βασανιστική και αιμοβόρα. Στο τέλος αυτής της διαδρομής είναι ο κατεξευτελισμός του ανθρωπίνου σώματος και ο πλήρης αφανισμός του ανθρώπου από προσώπου της γης.

Για πρώτη φορά στην ιστορία αυτής της γενεάς ανθρώπων, έχουν πλησιάσει τόσο κοντά στην υλοποίηση των από αιώνων επιδιώξεων τους.  Για αυτό άφοβα αποκαλύπτονται. Ειρωνικά και καγχάζοντας ακούνε τις φωνές που μιλούν για έθνος, θρησκεία, πολιτισμό, νόμους, δημοκρατία, ανεργία,  ασθενείς,  πεινασμένους, άστεγους.  Όλοι αυτοί αποτελούν  τους Ζωάνθρωπους της δικής τους πυραμίδας αξιών, και συνεπώς είναι αναλώσιμοι.

Η ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΕΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΝΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ. 

ΔΕΝ ΥΠΑΚΟΥΕΙ στην οικονομική λογική, δεν είναι επιστήμη, είναι ηθικοποίηση της ληστείας λαών και εθνών και κρατών και πλουσίων και φτωχών.

ΕΝ ΑΡΧΗ διαλάλησαν τις ευνοϊκές συνέπειες της ελεύθερης, χωρίς μονοπωλιακές ή κρατικές παρεμβάσεις, επέκτασης των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ όλων των χωρών του κόσμου. Και θα είχαν απόλυτο δίκαιο, αν ίσχυαν  οι προϋποθέσεις, βάση των οποίων η οικονομική θεωρεία κατέληγε στο πιο πάνω συμπέρασμα.  

ΕΠΕΒΑΛΑΝ, την ρητή ή συγκεκαλυμμένη, ελεύθερη διακίνηση των χρηματικών κεφαλαίων μεταξύ όλων των χωρών της γης. Επέβαλαν την ενοποίηση των αγορών κεφαλαίων.

ΕΠΕΒΑΛΑΝ την τιμολόγηση σε δολάρια και ευρώ, βασικών προϊόντων του διεθνούς εμπορίου. Έτσι όταν π.χ. η Σερβία αγοράζει πετρέλαιο από την Σαουδική Αραβία  χ’ αξίας, θα πρέπει να πληρώσει σε δολάρια τα οποία, έναντι  επιτοκίου, θα πρέπει κατά την αποπληρωμή της αξίας του πετρελαίου ή πριν, να τα έχει δανειστεί από τις ΗΠΑ.  Η Σ.Α τα δολάρια αυτά τα καταθέτει ως συναλλαγματικό της απόθεμα, στην AMERIKAN BANK, έναντι μικρού επιτοκίου, και αποφεύγει να ζητήσει εξόφληση τους σε χρυσό επειδή θα προκαλέσει υποτίμηση του δολαρίου και θα υποστεί μεγάλες ζημιές.

Είναι φανερό ότι οι ΗΠΑ από μόνο τις διεθνείς συναλλαγές σε πετρέλαιο, κερδίζει ετησίως 5 δις δολάρια περίπου, και αυξάνεται σημαντικά η διεθνής ζήτηση δολαρίων.

ΕΙΣΗΓΑΓΑΝ , δήθεν ως ανταγωνιστικό του δολαρίου, το ευρώ. Στην πραγματικότητα δημιούργησαν ένα νόμισμα με δύο όψεις. Στη μια όψη τα εμβλήματα των ΗΠΑ, τα οποία υποδηλώνουν ότι το νόμισμα είναι δολάριο, και από την άλλη πλευρά τα εμβλήματα της ΕΕ, που υποδηλώνουν ότι το νόμισμα είναι ευρώ.

Έτσι η μεταβολή της μεταξύ τους ισοτιμίας, συνιστά στην πραγματικότητα μεταβολή έναντι του εαυτού τους. Το κοινό αυτό νόμισμα των δύο όψεων, ας το ονομάσουμε ευρωδολάριο, αποτελεί το όχημα εφαρμογής της νέας, τεχνολογικά εξελιγμένης, πολιτικής καταλήστευσης των λαών και κρατών και εθνών και πλουσίων και πτωχών.

ΟΙ ΗΠΑ, ΧΑΡΙΣ στην ιδιότητα του δολαρίου ως διεθνές αποθεματικό νόμισμα, την περίοδο 1930-1972, κέρδισαν έναντι του υπόλοιπου κόσμου, σε ονομαστικούς όρους, το ισόποσο , του 70 φορές το εθνικό εισόδημα της Ελλάδας. Σε πραγματικούς όρους τα ποσά είναι τεράστια και είναι αυτά που μεταμόρφωσαν τις ΗΠΑ σε οικονομική, πολιτική και στρατιωτική υπερδύναμη. Θα πρέπει να τονιστεί ότι τους καιρούς εκείνους η προσφορά των ΗΠΑ στην ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου και των υπό ανάπτυξη χωρών, ήταν αντίστοιχα μεγάλη.

Ας ψηλαφίσουμε την σημερινή πραγματικότητα του απεχθούς ρόλου του ευρωδολαρίου.

1:  ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ μιας ειδεχθούς νομισματικής πολιτικής, το χρήμα από ΜΕΣΟ πληρωμής, μέτρησης των αξιών και διαφύλαξης πλούτου, μεταμορφώθηκε σε αντικείμενο  πραγματικού πλούτου και αγοραστικής ικανότητας. Δηλαδή, κάτω από ορισμένες συνθήκες η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Federal Reserve Bank των ΗΠΑ με την εκδοτική δραστηριότητα τους, ΔΥΝΑΝΤΑΙ να δημιουργούν πραγματικό πλούτο και εισόδημα, και με κατάλληλη χρηματοπιστωτική πολιτική ΔΥΝΑΝΤΑΙ να κατανέμουν τον χάρτινο αυτό  πλούτο, έναντι πραγματικού πλούτου  , μεταξύ ατόμων, επιχειρήσεων και κρατών. Για να παρακαμφθούν οι νομισματικοί κανόνες, οι κεντρικές τράπεζες εξασκούν, ή και αντίθετα, την πολιτική τους μέσα από το σύστημα των Εμπορικών τραπεζών.

Επισημαίνεται ότι, οι εμπορικές τράπεζες στην ΕΕ διακινούν το 90,0% της συνολικής κυκλοφορίας του χρήματος στην Ευρώπη, και στις ΗΠΑ περίπου το 60,0%. Είναι φανερό ότι, η προσφορά και η διακίνηση χρήματος, βρίσκεται σήμερα στα χέρια ιδιωτών. Την δυνατότητα αυτή στο νομισματοπιστωτικό σύστημα Ευρώπης και ΗΠΑ, την προσδίδουν δύο βασικές ιδιότητες του εκδοτικού προνομίου.

1.1: Για να λειτουργήσει ομαλά η οικονομία απαιτείται η ύπαρξη ανάλογης ρευστότητας, η οποία εκφράζεται σε σταθερή περίπου αναλογία χρήματος προς  ΑΕΠ (1:1,5 στην ΕΕ).  Άρα όταν αυξάνει το ΑΕΠ π.χ. κατά 5,0% δίνεται η δυνατότητα στις κεντρικές τράπεζες να αυξήσουν κατά το ίδιο περίπου ποσοστό την έκδοση νέου χρήματος. Με τα δεδομένα του 2009, αύξηση του ΑΕΠ στην Ελλάδα κατά 4,0% ή κατά 8 δις ευρώ, έδινε το δικαίωμα στο νομισματοπιστωτικό σύστημα να αυξήσει την προσφορά χρήματος κατά 12 δις ευρώ. Από αυτή την ποσότητα,  τα  4,0 δις ευρώ περίπου ήταν νόμισμα το οποίο εξέδιδε η Τράπεζα της Ελλάδας. Επειδή η ΤτΕ ήταν κρατική, τα 4,0 δις. τα δανειζόταν το κράτος έναντι χαμηλού επιτοκίου και χωρίς ημερομηνία αποπληρωμής του δανείου.

 Με την είσοδο στην Ευρωζώνη, η Ελλάδα αποποιήθηκε, προς όφελος της ΕΚΤ, του εκδοτικού της προνομίου. Η ΕΚΤ ανέλαβε την νομική υποχρέωση να εξασφαλίζει στην Ελλάδα την απαραίτητη ρευστότητα για να λειτουργήσει ομαλά  η Ελληνική οικονομία.

Την Επταετία μέχρι το 2009 το ΑΕΠ στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 50 δις ευρώ, και οι αντίστοιχες ανάγκες σε ρευστότητα αυξήθηκαν κατά 75 δις ευρώ. Το 2009 η συνολική ρευστότητα της οικονομίας ανήρχετο σε 360 δις ευρώ, και το 2015 ανέρχεται σε 270 δις ευρώ. Σημείωσε δηλαδή μείωση κατά 90,0 δις ευρώ.

Χωρίς τις πολιτικές λιτότητας η Ελληνική οικονομία, βάσιμα δύναται να υποστηριχθεί, θα σημείωνε μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης τουλάχιστο 2,0% , και αύξηση ΑΕΠ, έναντι του 2009, κατά 25 δις περίπου.

Συνάγεται από αυτά αβίαστα,  ότι η ρευστότητα της Ελληνικής οικονομίας είναι το 2015 μειωμένη, κατά 115 δις ευρώ. Κατά συνέπεια η ΕΚΤ δεν τήρησε τις νομικές της υποχρεώσεις έναντι της Ελληνικής οικονομίας. Η παρατεταμένη ύφεση της Ελληνικής οικονομίας και η σημαντική αύξηση του κρατικού χρέους,  οφείλονται κατά πρώτον λόγο στην μειωμένη  χρηματοδότηση της από την ΕΚΤ. 

Από την ίδρυση της ΕΚΤ και την εισαγωγή του ευρώ, το ΑΕΠ στην ευρωζώνη αυξήθηκε κατά 5 τρις Ευρώ και η ρευστότητα αυξήθηκε κατά 7,5 τρις ευρώ, Από αυτά τα 6,75τρις είναι τραπεζικό χρήμα που δημιουργούν οι εμπορικές τράπεζες και τα 1,25 τρις είναι νόμισμα που εκδίδει η ΕΚΤ.

Είναι πρόδηλο ότι οι ιδιώτες που ελέγχουν τις εμπορικές τράπεζες, ελέγχουν και την οικονομία της ΕΕ. Κανένα πολιτικό σύστημα καμιά ευρωπαϊκή κυβέρνηση, ούτε μαζί και οι 28 κυβερνήσεις, δεν μπορούν να αντισταθούν στην οικονομική δύναμη του ευρωπαϊκού νομισματοπιστωτικού συστήματος, δηλαδή του τραπεζικού θηρίου.

1,2:  Ο δεύτερος λόγος που προσδίδει στο ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα τις τεράστιες δυνατότητες είναι η ιδιότητα του ευρώ, ως διεθνές αποθεματικό νόμισμα και η ικανότητα του  να υποκαθιστά εθνικά νομίσματα στο εσωτερικό χωρών που δεν είναι μέλη της Ευρωζώνης. Η δυνατότητα αυτή στηρίζεται στους σκληρούς  κανόνες λιτότητας που διέπουν την λειτουργία του, προκειμένου να υποστηριχθεί η ισοτιμία του έναντι άλλων νομισμάτων και του χρυσού και να συνεχίσει να χαίρει της εμπιστοσύνης των κερδοσκόπων.

 Είναι πρόδηλο ότι η οικονομική ευημερία των ευρωπαίων πολιτών, μέχρι λιμοκτονίας,  είναι υποταγμένη στην ανάγκη διατήρησης της οικονομικής ισχύος του χρηματοπιστωτικού συστήματος της ΕΕ.

2: Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΞΙΑ του χάρτινου χρήματος είναι μηδενική, απλούστατα γιατί το κόστος παραγωγής του και η πραγματική χρησιμότητα του είναι ΜΗΔΕΝ. Κατά συνέπεια οι κεντρικές τράπεζες έχουν την δυνατότητα δανεισμού του έναντι ασήμαντου επιτοκίου π.χ. 0,05%. Θεωρητικά οι κεντρικές τράπεζες περιορίζονται στην επιλογή του ύψους του επιτοκίου, από την ανάγκη ελέγχου του πληθωρισμού και του ελλείμματος του ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών, το οποίο αποτελεί σημαντικό  προσδιοριστικό παράγοντα της συναλλαγματικής ισοτιμίας π.χ. του ευρώ.

 Χαμηλά επιτόκια συνεπάγονται αυξημένη προσφορά χρήματος, αυξημένη ρευστότητα, και κανονικά οδηγούν σε αύξηση του πληθωρισμού και των εισαγωγών, σε χειροτέρευση του ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών,  σε υποτίμηση του νομίσματος και σε σπειροειδή αύξηση του πληθωρισμού και της υποτίμησης  του νομίσματος.  

Όμως όταν τα προϊόντα που αποτελούν αντικείμενο του διεθνούς εμπορίου τιμολογούνται σε ευρώ ή δολάρια. Όταν οι τρίτες χώρες ικανοποιούν την ακόρεστη βουλιμία πλουτισμού τους, αυξάνοντας τα συναλλαγματικά αποθέματα τους σε ευρώ ή δολάρια, τα οποία για ασφάλεια και έναντι ασήμαντου επιτοκίου τα καταθέτουν σε ειδικές τράπεζες της Ευρώπης και των ΗΠΑ ( δηλαδή η πλεονάζουσα ρευστότητα επιστρέφει στη βάση της και αδρανοποιείται). Και όταν το ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών προσδιορίζεται από τις κερδοσκοπικές κινήσεις κεφαλαίων, τότε οι προϋποθέσεις της  κλασικής οικονομικής σκέψης δεν πληρούνται και άρα δεν έχουν ισχύ και τα συμπεράσματα της. 

Ας δούμε πρακτικά την όλη διαδικασία στην οποία εμπλέκονται                      1: Η κεντρική τράπεζα ΕΚΤ, 2: οι στενοί συνεργάτες της, οι εμπορικές τράπεζες, Ε.Τ με τις οποίες έχει την υποχρέωση, αποκλειστικά, μόνο με αυτές  να συνεργάζεται, 3: Οι προνομιούχοι πελάτες Π.Π ή άλλως συνεργάτες των Ε.Τ, και τέλος  4: οι ανυποψίαστοι παραδόπιστοι Α.Π , ή αλλιώς οι κατά φαντασία πλούσιοι, επειδή έχουν τον πλούτο τους σε καταθέσεις στις τράπεζες, προ παντός των ΗΠΑ  ή της ΕΕ, και όχι όπως οι παρακατιανοί συμπατριώτες τους που αρκούνται να έχουν π.χ. κτηματική περιουσία.

Μετά από αδιαφανείς διαπραγματεύσεις, όπως επιβάλλει το πρωτόκολλο, η  ΕΚΤ εκδίδει νέο χρήμα, π.χ. 1 δις ευρώ, το οποίο το δανείζει έναντι επιτοκίου 0,05% στις Ε.Τ. Οι Ε.Τ δανείζουν το 1 δις στους Π.Π έναντι επιτοκίου  3,5% – 5,0%.  Οι  Π.Π έχοντας στην τσέπη το άνοιγμα της τραπεζικής πίστωσης, πηγαίνουν  με ιδιωτική πτήση στο Τρουμπουνιστά, χώρα του πλανήτη γης.  Επισκέπτονται τους αγγλιστί  ονομαζόμενους  Developers, και αγοράζουν όσο –όσο, φιλέτα γης σε εξευτελιστικές τιμές σε σχέση με τις ισχύουσες στις χώρες                   ‘’αναπτυγμένης απάτης Α.Α’’ από τις οποίες προέρχονται.

Η πληρωμή γίνεται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό π.χ. σε ευρώ στην χώρα προέλευσης του αγοραστή, με τραπεζική κατάθεση στο όνομα του πωλητή. Ένα μέρος του τιμήματος καταβάλλεται, επίσης σε ευρώ μετατρεπόμενα σε εγχώριο νόμισμα, στο Τρουμπουνιστά και φορολογείται ανάλογα.  Το Τρουμπουνιστά,  το ποσό συναλλάγματος που εισπράττει το διακρατεί ως συναλλαγματικό απόθεμα και το καταθέτει σε ειδική τράπεζα στην  χώρα της ΕΚΤ που αρχικά εξέδωσε το      1 δις ευρώ. Είναι, φρονώ, κατανοητό ότι,

2.1: Το 1 δις νέο χρήμα που εξέδωσε η ΕΚΤ, επιστρέφει στην πηγή έκδοσης του, μέσα από μια από τις πολλές διαδικασίες που οι εκδότες του ευρωδολαρίου επέβαλαν σαν κανόνα ζωής, σε όλο το μήκος και το πλάτος του πλανήτη γης. Άρα δεν διέρχεται δια της αγοράς αγαθών και υπηρεσιών, και άρα δεν επηρεάζει το επίπεδο των τιμών  στην ΕΕ ή τις ΗΠΑ.

Στην περίπτωση που το Τρουμπουνιστά με το συνάλλαγμα που είσπραξε αυξήσει τις εισαγωγές του από την χώρα Α.Α, βοηθούσης της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, (εργαλεία πολύτιμα στα χέρια των χωρών Α.Α)  η αξία των εισαγωγών θα είναι κλάσμα της όλης συναλλαγής και ελάχιστα επηρεάζει το επίπεδο των τιμών και την ισορροπία του ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τα διεθνή αποθεματικά νομίσματα και τα παρεπόμενα τους,  εξάγουν τις δυσμενείς παρενέργειες της πολιτικής τους, δηλαδή τα προβλήματα, στις άλλες χώρες.

2.2: ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ την προώθηση των επενδύσεων και κατά ακολουθία την οικονομική ανάπτυξη, οι κεντρικές τράπεζες υιοθέτησαν ως βασική νομισματοπιστωτική πολιτική τα μηδενικά ή και αρνητικά επιτόκια. Έτσι από αρκετού χρόνου, τα πραγματικά επιτόκια καταθέσεων είναι αρνητικά και τα πραγματικά επιτόκια επιχειρηματικού δανεισμού, είναι ελάχιστα έως και μηδενικά.

Την πολιτική των αρνητικών επιτοκίων, οι κεντρικές τράπεζες ΗΠΑ και ΕΕ, με εργαλείο τις θυγατρικές τράπεζες των ευρωπαϊκών και αμερικανικών εμπορικών τραπεζών, την επέβαλαν σε όλο τον κόσμο όπου λειτουργούν οι θυγατρικές τράπεζες. Οι θυγατρικές αυτές τράπεζες παρέχουν χαμηλότοκα δάνεια στις κεφαλαιαγορές που δραστηριοποιούνται, στηρίζουν και χειραγωγούν τις συναλλαγές στα ντόπια χρηματιστήρια, στηρίζουν τα κερδοσκοπικά παίγνια όπως είναι τα παράγωγα και τα ρέπους, στηρίζουν την έκδοση δανειστικών τίτλων εις τον κομιστή όπως είναι τα ομόλογα, και διευκολύνου την μετακίνηση κεφαλαίων μεταξύ των αγορών όλων των χωρών του κόσμου.  

Δανειοδοτούνται  πλουσιοπάροχα και έναντι μηδενικών πραγματικών επιτοκίων από τις μητρικές τους τράπεζες, οι οποίες με την σειρά τους δανειοδοτούνται από τις κεντρικές τράπεζες με την έκδοση νέου χρήματος.  

Όπως ανωτέρω τονίσθηκε, σύμφωνα με τις επικρατούσες απόψεις το χρήμα θεωρείται αγαθόν που άμεσα ικανοποιεί ανάγκες, όπως το κρέας, τα καύσιμα κλπ. Το κόστος παραγωγής του είναι μικρό, και κατά ακολουθία η τιμή του, δηλαδή το επιτόκιο είναι μικρό και ανάλογο του κόστους παραγωγής του.  

Όμως τα χρήμα είναι μέσο πληρωμών κ.λ.π., δεν έχει εσωτερική αξία, ούτε χρησιμότητα όπως έχουν τα αγαθά και οι υπηρεσίες, δεν έχει δική του αξία, και πιο συγκεκριμένα, η αξία του  προσδιορίζεται από τον όγκο των αγαθών που αγοράζεται με μια ορισμένη ποσότητα χρήματος. Έτσι αν σήμερα με 100 ευρώ αγοράζεται ένα ορισμένο καλάθι προϊόντων, και αύριο η ίδια ποσότητα προϊόντων  αγοράζεται με 150 ευρώ, τότε η αξία του χρήματος μειώθηκε κατά 33,3%.

 Βέβαια η εισαγωγή του χάρτινου χρήματος (που στηρίζεται αποκλειστικά στην εμπιστοσύνη των πολιτών),   ως μέσου διεξαγωγής των συναλλαγών, αποτελεί ανακάλυψη του ανθρώπου, ισάξια της ανακάλυψης του τροχού και της φωτιάς. 

Το επιτόκιο, όπως ο μισθός, αποτελεί αμοιβή συντελεστού παραγωγής, και αυτό το επιτόκιο προσδιορίζει κατά ανάγκη και το επιτόκιο του χάρτινου χρήματος, όπως συμβαίνει και με τον προσδιορισμό της αξίας του χάρτινου χρήματος. Δηλαδή, αν με 1000 ευρώ αγοράζεται ένα εργοτάξιο που αποδίδει 100 ευρώ κέρδος, η απόδοση του παραγωγικού κεφαλαίου είναι 10,0% και ανάλογο πρέπει να είναι και το επιτόκιο του χάρτινου χρήματος.

Το χρήμα ως ΜΕΣΟΝ, είναι και ΜΕΣΟΝ διαφύλαξης πλούτου, ή άλλως μέσον διακράτησης αποταμιεύσεων. Η αποταμίευση αποτελεί παραίτηση των ατόμων από τρέχουσα κατανάλωση. Κατά το ποσό της αποταμίευσης τίθεται στην διάθεση της οικονομίας αντίστοιχο ποσό πραγματικού εισοδήματος, με το οποίο η οικονομία χρηματοδοτεί τους απασχολούμενους με την παραγωγή κεφαλαιουχικών αγαθών. Άρα οι αποταμιευτές δικαιούνται αμοιβής ανάλογης της θυσίας στην οποία υποβάλλονται και ανάλογη της αξίας των προϊόντων που παράγονται με τις επενδύσεις που χρηματοδοτούνται με τον δικό τους μόχθο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: 

Οι κεντρικές τράπεζες ΗΠΑ και ΕΕ, σε πλήρη, νομοθετικά υποχρεωτική, συνεργασία με το σύστημα των εμπορικών  τραπεζών, επέβαλαν σε όλο τον κόσμο

·        Τα αρνητικά επιτόκια καταθέσεων και τα ασήμαντα ή μηδενικά επιτόκια χορηγήσεων.

·        Τα πολλαπλά διαφορικά επιτόκια, κυρίως μεταξύ πραγματικού (παραγωγικού) και χρηματικού κεφαλαίου. Έτσι οδήγησαν σε ανισορροπία τις κεφαλαιαγορές τις οποίες χειραγωγούν με συνεχείς, θεωρητικά αθέμιτες, παρεμβάσεις στην λειτουργία τους.

 

ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ: 

Μόνο ο Ένας Θεός είναι πανταχόθεν και απολύτως ελεύθερος. Οι ενέργειες των ανθρώπων υπόκεινται σε περιορισμούς που οδηγούν σε αθέλητα δυσμενή αποτελέσματα, τις λεγόμενες παρενέργειες. Αυτές συνήθως ακυρώνουν τα ηθελημένα αποτελέσματα και οδηγούν σε απρόσμενες οικονομικές κρίσεις. Ειδικότερα,

1: Τα αρνητικά ή μηδενικά και ασήμαντα επιτόκια, οδήγησαν σε πλήρη καταστροφή το ιδιωτικό και δημόσιο  αποταμιευτικό σύστημα. Εκτιμάται ότι από της εφαρμογής του μέχρι το 2015,  αφαιρέθηκαν από τους αποταμιευτές και πριμοδοτήθηκαν οι τράπεζες και  οι προνομιούχοι πελάτες τους Π.Π,  με 35 δις ευρώ στην Ελλάδα, 1500 δις στην ΕΕ και 17500 δις σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο.

Τούτο έχει σαν συνέπεια την επί σειρά ετών σημαντική αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων. Η αύξηση των κερδών, μέσα από χειραγωγημένες διαδικασίες, οδήγησε σε πολλαπλάσια αύξηση της χρηματιστηριακής τιμής των μετοχών τους.  Μέσα από την διαδικασία των ρέπους, παραγώγων, τιτλοποιήσεων κλπ. η χρηματιστηριακή κεφαλαιοποίηση των επιχειρήσεων και κυρίως των τραπεζών είναι τουλάχιστον 10πλάσια της λειτουργικής αξίας των ιδίων των επιχειρήσεων.

Αυτή είναι η βραδυφλεγής πυρηνική βόμβα στα θεμέλια της διεθνούς οικονομίας, που όταν θα εκραγεί, θα οδηγήσει σε πρωτόγνωρη λιμοκτονία την ανθρωπότητα.  

 

2:  Τα Συστήματα κοινωνικών ασφαλίσεων και τα αντίστοιχα ιδιωτικά, στηρίζουν την λειτουργία τους στους τόκους που εισπράττουν από την κατάθεση των εσόδων τους στις τράπεζες ή την αγορά τίτλων κρατικών και τραπεζικών δανείων.

Τα αρνητικά επιτόκια οδήγησαν σε πλήρη αδυναμία κάλυψης των χορηγήσεων από δικά τους έσοδα, τις λεγόμενες εισφορές στην κοινωνική ασφάλιση. Η αδυναμία αυτή καλύφθηκε, στα αμέσως προηγούμενα χρόνια, από συμμετοχή του κρατικού προϋπολογισμού στις δαπάνες παροχής συντάξεων. Η Συμμετοχή αυτή οδήγησε σε υπερχρέωση τα κράτη και τα έφερε σε κατάσταση πτώχευσης.

Στις λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες διαπιστώνονται σήμερα τα αδιέξοδα της άφρονας και πλήρους κοσμοθεωρητικών τσαρλατανιών, οικονομικής τους πολιτικής, η οποία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε πενία εκατομμύρια ανθρώπων. Αυτήν την πολιτική τους όχι μόνο δεν πρόκειται να την εγκαταλείψουν, αλλά θα την εμπλουτίσουν με πρωτοφανούς σκληρότητας ανθρωποκτόνα μέτρα.

 

ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΑΞΗ. ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΜΕ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕ ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ, ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΥΜΕ ΣΕ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΝΑΦΟΡΕΣ. ΕΙΜΕΘΑ ΒΕΒΑΙΟΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΕΠΑΡΚΩΣ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΜΕ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ ΣΥΓΝΩΜΗ.