ΓΕΓΟΝΕ του ανθρώπου της αναστάσεως ,το σωτήριο.

                                    (Το μέγα Πάσχα των Ελληνορθόδοξων).

            Αναπαράσταση αυτή την εβδομάδα, την Αγία εβδομάδα, των παθών της σταύρωσης και της ανάστασης του Κυρίου Ιησού Χριστού, υιού Θεού και θεού. Ο όρος  ΠΑΣΧΑ είναι στο Ισραηλίτικo λεξιλόγιο και με αυτό αναπαρίσταται το πέρασμα της Ερυθράς θάλασσας από τους Εβραίους.

            Για τους Χριστιανούς ο ίδιος όρος εκφράζει το πέρασμα των ΕΘΝΙΚΩΝ, βασικά των Ελλήνων, από την λατρεία ειδώλων στον Μονοθεϊσμό,  ο οποίος εκφράζεται από τον Χριστιανισμό.

            Οι ερμηνείες αυτές είναι ορθές, αλλά, κατά την ταπεινή μου άποψη, η ευθεία παρέμβαση του Θεού εις τον κόσμο των ανθρώπων, αφορά όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο τους έλληνες και τους Ισραηλίτες. Πιστεύω δηλαδή ότι  η φανέρωση του Θεού, διά του Υιού στους ανθρώπους, υποδηλώνει κοσμογονική μεταβολή εις την φυσική υπόσταση των ανθρώπων, η οποία συντελείται δια της υπογραφής της Καινής Διαθήκης (υπόσχεσης Θεού προς τον άνθρωπο) με αίμα Θεού. Αναλυτικότερα.

            1: Εξέλεξε ο ΚΥΡΙΟΣ. δώδεκα ανθρώπους και τους έκανε αδέλφια του, διδάσκοντας ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε παιδιά του Ενός θεού και δικού του Πατέρα, και άρα μεταξύ μας είμαστε αδέλφια.

            2: Και εκ των δώδεκα ο ένας έγινε ο καταδότης του, διδάσκοντας έτσι ότι η αμαρτία διαβρώνει ακόμη και τους εκλεκτούς.

            3: Συγχώρεσε πόρνες, θεράπευσε λεπρούς, ανέστησε ανθρώπους, καταδεικνύοντας έτσι ότι η παρούσα γενεά ανθρώπων είναι από την φύση της (δημιουργία της) φθαρτή και δούλη των παθών της, και άρα εξ’ ορισμού αμαρτωλή. Από της δημιουργίας του ο άνθρωπος αποτελεί πολυτιμότατο σκεύος ανακαίνισης  πνευμάτων και παροχής στους μετανοούντες της Θείας χάριτος. Άρα από της δημιουργίας του ο άνθρωπος επιλέγηκε για να  καταδειχθεί η φθοροποιός επίδρασης της πράξης της αμαρτίας, στο σύμπαντα κόσμο, και δια της οποίας παρεμποδίζεται η επικράτηση στο σύμπαντα κόσμο, της Θείας ειρήνης και ευδαιμονίας.

            4: Την εβδομάδα των παθών η αμαρτία κορυφώθηκε και ο Υιός  οδηγήθηκε στον ατιμωτικό (τότε) θάνατο της σταύρωσης.  Και πριν εκπνεύσει, όντας επί του σταυρού, απευθύνθηκε στον Πατέρα και του ζήτησε,

                ΠΑΤΕΡ ΑΦΕΣ ΑΥΤΟΥΣ ΟΥ ΓΑΡ ΟΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΕΙ.                      

            Που σημαίνει, ήρθα για να σώσω και όχι να κρίνω τον κόσμο.

Και κύπτοντας το κεφάλι εξέπνευσε, και κατήλθε  στον Άδη και εκεί έθαψε την αμαρτία των ανθρώπων και όχι τον αμαρτήσαντα άνθρωπο.

            5:  Σε τρείς ημέρες από του θανάτου ήρθε η Ανάσταση, και η επιβεβαίωση ότι ο άνθρωπος Ιησούς, την  25^ην Μαρτίου, ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΦΘΑΡΤΟΣ, ΑΠΑΘΕΙΣ, ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ, ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ, ΙΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟ  ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.

            Ιησούς Χριστός Υιός Θεού και Θεός. Απαύγασμα της δόξας του θεού, και η δόξα συνυπάρχει με τον Θεόν. Και είναι η δόξα, η ακτινοβολία της Θείας ουσίας διά της οποίας ο Θεός ΕΝΕΡΓΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΔΟΞΑ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟ,  ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ.