ΜΕΡΟΣ Γ'. ΚΑΨΕ ΕΛΛΑΔΑ: Ο ΡΑΓΙΑΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ. (Κοινωνικό Συνταξιοδοτικό Σύστημα)

                                    ΜΕΡΟΣ  Γ’

                                                        ( Κοινωνικό συνταξιοδοτικό σύστημα)

               ΚΛΑΨΕ ΕΛΛΑΔΑ: Ο ΡΑΓΙΑΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.

Υπαρξιακά συμπεράσματα:

Με την ψευδεπίγραφη νεοφιλελεύθερη πολιτική, την πολιτική των αρνητικών ή μηδενικών τραπεζικών επιτοκίων καταθέσεων, κατέστησαν απόλυτα ανέφικτη την βιωσιμότητα των όποιων συνταξιοδοτικών και εν γένει αποταμιευτικών συστημάτων, ιδιωτικών, κοινωνικών ή κρατικών.

Μηδένισαν την ιδιωτική αποταμίευση και κατέστησαν αδύνατη την επίτευξη αυτοδύναμου ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης.

Εξάρτησαν έτσι, την όποια ανάπτυξη, από την ευσπλαχνία των ιδιωτών κερδοσκόπων και των τραπεζών, οι οποίοι μας δανείζουν τα Ελληνικά χρήματα με επιτόκιο 5,5%, έναντι 1,5% ή και μηδενικού επιτοκίου, με το οποίο εκτοκίζουν  τις ελληνικές καταθέσεις, τις οποίες οι ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ!!!, με ενέργειες τους, κατευθύνουν  στις τράπεζες ΤΟΥΣ.

Μιλούν για ανάπτυξη και αρνούνται πεισματικά να αντιληφθούν ότι η ανάπτυξη, κυρίως στα πλαίσια της ενοποιημένης ευρωπαϊκής αγοράς, έχει τεράστιο κόστος, το οποίο εξολοκλήρου η χώρα πρέπει να το δανειστεί.

Γνωρίζουν άραγε ότι για ανάπτυξη μόλις 1,0% του ΑΕΠ, απαιτούνται νέες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου 10 δις ευρώ;

Γνωρίζουν άραγε ότι η μακρόχρονη ύφεση, της οποίας το τέλος δεν διαφαίνεται, οδήγησε σε φυσική φθορά και οικονομική απαξίωση το 40,0% του παγίου κεφαλαίου, της παραγωγικής βάσης της οικονομίας, αξίας 500 δις ευρώ;

Γνωρίζουν άραγε ότι το ύψος του χρέους είναι πρόβλημα, αλλά ότι το μείζον πρόβλημα είναι τα απαιτούμενα τεράστια ποσά κεφαλαίων που απαιτούνται για νέες επενδύσεις. Είναι ο υψηλός κεφαλαιουχικός συντελεστής, δηλαδή η υιοθέτηση τεχνικών μεθόδων παραγωγής εντάσεως κεφαλαίου, που επιβάλλει στην Ελλάδα η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά και που καθιστά μη ανταγωνίσιμα τα ελληνικά προϊόντα πρωτογενούς και βιοτεχνικής παραγωγής;     

Και η ακραία ηλιθιότητα και αναλγησία. Πανηγυρίζουμε, όταν οι …αγορές μας δανείζουν τα δικά μας χρήματα, με κόστος δανεισμού 5,5% και άνω, για να εξοφλήσουμε διακρατικά δάνεια με κόστος δανεισμού 1,5%.

ΑΝΕΙΠΩΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ. Με πράξεις του, όχι μόνο παραμένει αδιάφορο, αλλά γίνεται πρόξενος ΜΕΙΖΟΝΟΣ κυβερνητικής αναξιοπιστίας. Οι πολίτες, στην προσπάθεια τους να περισωθούν από την κυβερνητική αναλγησία και αναξιοπιστία, εξαναγκάζονται να προσφεύγουν σε πράξεις, καταστροφικές για τον ίδιο τους τον εαυτόν και την πατρίδα τους. 

Γενικά:

Για να είναι βιώσιμο και το κοινωνικό σύστημα παροχής συντάξεων, θα πρέπει ως προς τους μέσους όρους του, να είναι ανταποδοτικό. Η κοινωνικότητα του συστήματος επιτυγχάνεται με περικοπές συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των υψηλόμισθων ασφαλισμένων, και ανάλογη προσαύξηση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των χαμηλόμισθων ασφαλισμένων.

Η παροχή κατώτατης σύνταξης είναι πάντοτε μεγαλύτερη των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των χαμηλόμισθων. Η διαφορά περικόπτεται από τους υψηλόμισθους, οι οποίοι κατά κανόνα λαμβάνουν σύνταξη μικρότερη των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων.

Το ύψος των παρεχομένων συντάξεων, πρέπει να αναπροσαρμόζεται, ανάλογα των μεταβολών του τρέχοντος μισθού. Έτσι επιτυγχάνεται ελαστικότητα και ισότητα δικαιωμάτων, παλαιών και νέων συνταξιούχων. Έτσι σε περιόδους ύφεσης της οικονομίας και μείωσης των μισθών, μειώνονται ανάλογα και οι συντάξεις, παλαιές και νέες, και διατηρείται αμετάβλητη η ισορροπία αμοιβών μεταξύ συνταξιούχων και εργαζομένων.

Βέβαια οι Ο.Κ.Α. οφείλουν να διατηρούν αποθεματικά ασφαλείας, με τα οποία να χρηματοδοτούν βραχυπρόθεσμες μεταβολές, προσωρινού χαρακτήρα, των μέσων αποδοχών των ασφαλισμένων και να αποφεύγονται έτσι, αχρείαστοι κραδασμοί του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Επιθυμούμε και ελπίζουμε να είναι κατανοητό ότι στο άρθρο αυτό, όπως και στα δύο προηγούμενα, ασχολούμαστε με τις βασικές παραμέτρους των συνταξιοδοτικών συστημάτων, και όχι με τις λεπτομέρειες εφαρμογής τους, που είναι πολλές και αποφασιστικού χαρακτήρα για την βιωσιμότητα τους.

Στο ανταποδοτικό ιδιωτικό και κοινωνικό σύστημα, κατά μέσο όρο, οι όροι και οι παράγοντες που προσδιορίζουν το ύψος των συντάξεων και την βιωσιμότητα του συστήματος, είναι οι εξής. Εναλλακτικές επιλογές του ανταποδοτικού κοινωνικού συστήματος, παρουσιάζονται στον πίνακα. Οι μαθηματικές σχέσεις βάση των οποίων υπολογίστηκαν τα ποσά του πίνακα, παρουσιάζονται στο τέλος του άρθρου αυτού.

 

Ε_οt= Απασχολούμενα άτομα κατά το έτος (t)

W_ot= Μέση ετήσια αμοιβή της εργασίας κατά το έτος (t)

t= Απαιτούμενα έτη για παροχή πλήρους σύνταξης.

t₁₌ Έτη καταβολής σύνταξης, κατά μέσο όρο.

η= Επιτόκιο εκτοκισμού εισφορών , μετά την αφαίρεση των λειτουργικών δαπανών (2,5% περίπου)

r= Μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής της μέσης αμοιβής της εργασίας

K_{o t}=Συσσωρευμένο κεφάλαιο καταβολής συντάξιμων εισφορών, κατά τα έτος (t).

P_t=Αριθμός συνταξιούχων κατά το έτος (t)

λ₁₌ Ποσοστό συντάξιμων εισφορών, εις %, επί αμοιβής της εργασίας

λ₂₌ Ποσοστό καταβαλλομένης σύνταξης, εις % επί του τελευταίου συντάξιμου μισθού.

e₁₌Μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής της απασχόλησης.

e₂₌ Μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής του αριθμού των συνταξιούχων.

Σ_t= Αθροιστικά το συνολικό ποσό καταβληθέντων συντάξεων.

ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ:

1: Ο αρχικός ετήσιος μισθός λαμβάνεται ίσος με W₀₀=4500 ευρώ, τα απασχολούμενα ετησίως άτομα ίσα με Ε₀₌ 3,3 εκατομμύρια και ο ετήσιος αριθμός των συνταξιούχων ίσος με P₀=900 000 άτομα.

2:Οι λειτουργικές δαπάνες, περίπου 2,5% ενσωματώνονται αφαιρετικά στο επιτόκιο, γεγονός που υποδηλώνει και ενίοτε αρνητικό επιτόκιο εκτοκισμού των συνταξιοδοτικών εισφορών

3: Το ατομικό ανταποδοτικό σύστημα αποκαλύπτει τις πραγματικές δυνατότητες  βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού καθεστώτος, και μελλοντικής αναγκαίας μεταβολής των παραμέτρων που προσδιορίζουν το ύψος των συνταξιοδοτικών παροχών. Στην περίπτωση του κοινωνικού συνταξιοδοτικού συστήματος, υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες, όπως ο αριθμός των απασχολουμένων και των συνταξιούχων και προκύπτουν συμπληρωματικά συμπεράσματα, τα οποία επιταχύνουν ή επιβραδύνουν την  έλευση των συμπερασμάτων που προκύπτουν με το ανταποδοτικό σύστημα.

Ακόμη, η παρείσφρηση εξωγενών μεταβλητών στο κοινωνικό σύστημα είναι απόλυτα δυνατό να μετατρέψει, ένα απόλυτα βιώσιμο ανταποδοτικό σύστημα, σε απόλυτα προβληματικό.

 ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ- ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.

Η θεωρητική ανάλυση υπήρξε κοπιώδης, περιεκτική και ποσοτικοποιημένη. Αφορά την μέση σύνταξη που δικαιούται ο ασφαλισμένος, βάση των εκτοκισμένων εισφορών που κατέβαλε στο συνταξιοδοτικό κοινωνικό σύστημα, καθόλη την διάρκεια του εργατικού του βίου.

1: Σε χώρες, όπως η Ελλάδα, που πάσχουν από έντονο δημογραφικό πρόβλημα υπογεννητικότητας,  ο μέσος ρυθμός αύξησης των συνταξιούχων, είναι πολλαπλάσιος του αντίστοιχου ρυθμού αύξησης των απασχολουμένων. Συνεπεία αυτού, κανένα σύστημα, κοινωνικό ή ιδιωτικό, δεν είναι σταθερά βιώσιμο, και απαιτείται η συνεχής προσαρμογή  προς τα κάτω, των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

Στον πίνακα, το συνταξιοδοτικό δικαίωμα εκφράζεται από τον λόγο Κ_t/Σ στην στήλη εννέα. Προκύπτει ότι μεταξύ  45 και 65 έτη από της εφαρμογής του κανονικού  συνταξιοδοτικού συστήματος, το συνταξιοδοτικό δικαίωμα μειώνεται από 99,0% στο 62,0% των αθροιστικά καταβληθέντων εκτοκισμένων εισφορών. Έτσι ενώ οι ετήσιες εισφορές επί του τρέχοντος μισθού, αυξάνονται κατά 119,1%, το συνταξιοδοτικό δικαίωμα αυξάνεται μόνο κατά 37,2%.

Βέβαια διαχρονικά, οι δύο ρυθμοί, μεταβολής των συνταξιούχων και των απασχολουμένων, θα τείνουν να ισορροπήσουν, και κατά προέκταση θα ισορροπήσει και το συνταξιοδοτικό σύστημα. Κατά το μεσοδιάστημα της μεγάλης απόκλισης μεταξύ των δύο ρυθμών, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, θα πρέπει να λαμβάνονται δραστικά μέτρα, αύξησης της συμμετοχής του ενεργού πληθυσμού στο εργατικό δυναμικό της χώρας, κυρίως των γυναικών.

Γυναικολογικές κλινικές, Επαρκές και αυτομάτως αναπροσαρμοζόμενο, δίκτυο νηπιακών και παιδικών σταθμών, ολοήμερη σχολική πρωτογενής εκπαίδευση και ενδοσχολική σίτιση των μαθητών, Χρονική συμπίεση του χρόνου διδασκαλίας στην τριτογενή εκπαίδευση με αύξηση των ημερήσιων ωρών διδασκαλίας, και κίνητρα απασχόλησης των σπουδαστών- φοιτητών, και προγράμματα έμμισθης απασχόλησης των στρατιωτών, μετά την ολοκλήρωση της βασικής τους εκπαίδευσης.

 Στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις, ο χρόνος απασχόλησης φοιτητών, σπουδαστών και στρατιωτών να θεωρείται ως χρόνος εξάσκησης τους, και κατόπιν αξιολόγησης, να τυγχάνουν βαθμού προτίμησης  απασχόληση τους σε δημόσιες υπηρεσίες.

Αυτά είναι μερικά από τα προαπαιτούμενα αντιμετώπισης των παρεπομένων συνεπειών της υπογεννητικότητας πάνω στο ασφαλιστικό σύστημα, αλλά και την εμπέδωση εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολιτών.  

2: Τα μηδενικά και αρνητικά επιτόκια τραπεζικών καταθέσεων που επέβαλε η ψευδεπίγραφη νεοφιλελεύθερη πολιτική, με σταθερούς τους λοιπούς παράγοντες, συνεπάγονται τις ακόλουθες μειώσεις των συντάξεων σε σχέση με τις κανονικά ( επιτόκιο 6,0%), δικαιούμενες συντάξεις.

2.1: Μείωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος σαν ποσοστό επί των αθροιστικά καταβληθέντων εισφορών, π.χ. από 99,0% σε 68,0% ( στήλη 9, γραμμές 10 και 16 του πίνακα).

2.2: Μείωση της δυνατότητας παροχής σύνταξης ( με αμετάβλητες ονομαστικές εισφορές), π.χ. από 1312,1 σε 430,8 νομισματικές μονάδες, ή κατά 67,1% ( στήλη 7, γραμμές 10 και 16 του πίνακα)

2.3: Μείωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος από 1324,4 σε 632,9 νομισματικές μονάδες ή κατά 52,2%. (στήλη 7, γραμμές 10 και 16 του πίνακα).

2.4: Μείωση της δυνατότητας παροχής μέσης ατομικής σύνταξης, στο 45^ον έτος από της έναρξης λειτουργίας του συνταξιοδοτικού συστήματος, αθροιστικά για όλο τον συντάξιμο βίο (15 έτη), από 599 χιλ, σε 197 χιλ νομισματικές μονάδες ή κατά 67,2%.   Έτσι ετήσια κανονική σύνταξη π.χ. 20000 ευρώ, μειώνεται σε 6560 ευρώ.

3: Σε περίπτωση 5ετούς ύφεσης στην οικονομία και μηδενικά επιτόκια (γραμμή 17 του πίνακα)

3.1: Μειώνεται το αθροιστικό συνταξιοδοτικό δικαίωμα, σαν ποσοστό επί των αθροιστικών καταβληθέντων εισφορών, από 90,0% σε 61,0% (στήλη 9, γραμμές 10 και 17 του πίνακα).

3.2: Μειώνεται η δυνατότητα παροχής σύνταξης, από 1906,6 σε 502,7 ή κατά 73,7%, νομισματικές μονάδες. ( στήλη 6, γραμμές 11 και 17).

3.3: Μειώνεται το αθροιστικό συνταξιοδοτικό δικαίωμα (καθόλη την διάρκεια του συνταξιοδοτικού βίου)  κατά 60,9%, δηλαδή από 873000 σε 341000 νομισματικές μονάδες.

3.4: Μειώνεται η δυνατότητα παροχής σύνταξης, στα 50 έτη από την έναρξη λειτουργίας του συνταξιοδοτικού συστήματος, και αθροιστικά για όλη την διάρκεια συνταξιοδότησης, κατά 73,7%, ή  από 791000 σε 209000 ή νομισματικές μονάδες.

Έτσι ετήσια κανονική σύνταξη π.χ. 20000 ευρώ, μειώνεται(περίπου) σε 5260 ευρώ.

4: Σε περίπτωση 10ετούς ύφεσης της οικονομίας, η ετήσια κανονική σύνταξη των 20000 ευρώ, στο 55^ον έτος από της έναρξης λειτουργίας του συνταξιοδοτικού συστήματος, μειώνεται σε 4380 νομισματικές μονάδες ή κατά 78,1%.

5: Από τον πίνακα ατομική ανταποδοτική σύνταξη ( προηγούμενη ανάρτηση,  μέρος Β’), προκύπτει ότι,

5.1: Η αύξηση των συνταξιοδοτικών εισφορών από 17,0% σε 20,0% επί του τρέχοντος μισθού, αυξάνει την δυνατότητα παροχής σύνταξης κατά 17,6%.

5.2: Η αύξηση του εργάσιμου χρόνου για παροχή πλήρους σύνταξης, από 35 σε 40 έτη, και μείωση αυτομάτως του χρόνου συνταξιοδοτήσεως από 15 σε 10 έτη, συνεπάγεται αύξηση των δυνατοτήτων παροχής σύνταξης κατά 28,6% και μείωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος κατά 25,0%.

6: Σε περίπτωση ταυτόχρονης εφαρμογής και των τριών ….μεταρρυθμίσεων, αυξάνεται η δυνατότητα παροχής σύνταξης κατά 51,2%, και μείωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος κατά 25,0%.

Έτσι στην περίπτωση μηδενικών επιτοκίων και 10ετούς ύφεσης, που είναι η μνημονιακή πραγματικότητα για την ελληνική οικονομία, η μέση σύνταξη των 4380 (περίπτωση 4) αυξάνεται σε 6622 νομισματικές μονάδες, έναντι συντάξιμου δικαιώματος, 11337 νομισματικών μονάδων. Δηλαδή η παρεχομένη σύνταξη θα ανέρχεται στο 58,4% του συντάξιμου μισθού.

7: Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι και με την λήψη ακόμη και ακραίων …μεταρρυθμιστικών μέτρων, και με καθεστώς μηδενικών επιτοκίων και ύφεσης της οικονομίας, η δυνατότητα παροχής σύνταξης θα είναι μειωμένη τουλάχιστον από 67,0% ή κατά τρείς φορές, έως και 78,1% ή κατά 4,5 φορές. Δηλαδή κανονική σύνταξη 20000 τελικά θα μειωθεί σε 6622 ή 4380 νομισματικές μονάδες ετησίως.

Σύμφωνα με τις εξαγγελθείσες ιδεοληψίες της παρούσας κυβέρνησης, η μέση απόκλιση των συνάξεων από την μέση σύνταξη, αναμένεται να μειωθεί στο 20,0%, και οι συντάξεις να κυμανθούν μεταξύ 360-540 ευρώ μηνιαίως και για 12 μήνες.

Επί Σταλινικής Σοβιετικής Ένωσης, εξαιρουμένων των συντάξεων των μελών του κόμματος, η μέση απόκλιση των συντάξεων ήταν σημαντικά μεγαλύτερη του 50,0%.

ΈΤΣΙ Ο ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΣ, ΒΑΣΙΜΑ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΤΟΥ, ΤΟΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟ. 

Είναι προφανές ότι στα πλαίσια της ενοποιημένης ευρωπαϊκής αγοράς, δεν είναι δυνατή η ανάλογη με τα εισοδήματα, συμπίεση των τιμών των αγαθών, για να ισορροπήσει η οικονομία σε χαμηλότερα αριθμητικά μεγέθη ή άλλως να αποκατασταθεί η ισορροπία μεταξύ της αγοράς συντελεστών παραγωγής και ετοίμων προϊόντων.

Με δεδομένη την ελεύθερη διακίνηση των συντελεστών παραγωγής ( εκτός και αν επιβληθεί και LABOR CONTROL κατά τo CAPITAL CONTROL), θα πρέπει να αναμένεται μαζική μετανάστευση του ενεργού πληθυσμού, κυρίως σε χώρες της ΕΕ. Οι δυνατότητες παροχής συντάξεων θα ελαχιστοποιηθούν και θα περιοριστούν στα μέλη του…. κόμματος.

ΈΤΣΙ ΘΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ ΜΕ ΑΝΕΤΟ ΤΡΟΠΟ Η ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ ΤΩΝ ΣΦΑΙΡΙΚΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΩΝ ( ΝΕΑ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ), ΦΟΡΕΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΧΩΡΑ ΑΓΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ ΖΩΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΈΛΛΗΝΕΣ.

Όμως η ώρα εν κοντά τζιε τούτο συλλοούμαι, πως δεν υπάρχει τόπος στην γης,  να τους δεχτεί χαρκούμαι. 

    

 .